Ξανά η «εκτροπή του Αχελώου». Με εκτεταμένους προλόγους για το φράγμα της Μεσοχώρας θέλοντας να τονίσουμε ότι δήθεν κάποιοι παλιότερα αποφάσισαν «σωστά» και οι τωρινοί «υποχωρούν» σταδιακά μπροστά στην ορθότητα των πολιτικών του παρελθόντος! Ωστόσο, η Μεσοχώρα αποφασίστηκε και θα ολοκληρωθεί σαν ανεξάρτητο υδροενεργειακό έργο στη φυσική ροή του Αχελώου. Ας μην μπλέκουμε το έργο αυτό με την «εκτροπή του Αχελώου». Ξεκάθαρα, η εκτροπή του Αχελώου, αποτελεί την τελική πράξη ενός δραματικού μύθου που σημαδεύει τα αρνητικά αποτελέσματα ενός συγκεκριμένου μοντέλου ανάπτυξης και για την Θεσσαλία. Συγκεκριμένα: Αυξημένες και σπάταλες εισροές με τεράστια διόγκωση του παραγωγικού κόστους. Καταστροφή των φυσικών πόρων (υπόγειων νερών-εδαφών) με παράλληλη εκτεταμένη περιβαλλοντική ρύπανση. Τελεία εγκατάλειψη της έρευνας και της διαχείρισης της ντόπιας βιοποικιλότητας και παράδοση του πολλαπλασιαστικού υλικού στο εισαγωγικό μεταπρατικό κύκλωμα. Συνολική επιδείνωση του ισοζυγίου ανταλλαγών με απαλλοτρίωση κάθε παραγωγικής δομής που συνέβαλε στο προφίλ των μέσων και των υλικών παραγωγής. Πλήρη αποδιάρθρωση του συνεταιριστικού κινήματος με ενίσχυση των προϋποθέσεων συγκέντρωσης της γης σε μεγαλοαγρότες. Απόλυτη εγκατάλειψη της υπαίθρου με μεθοδική ερημοποίηση χωριών και έντονη αστικοποίηση σε αβίωτα αστικά κέντρα. Υποβαθμισμένη διαχείριση των υδατικών κατακρημνισμά των της Θεσσαλίας Πλέρια αδιαφορία για την συντήρηση δικτύων άρδευσης , αγροτικού οδικού δικτύου και έργων υποδομής. Μηδαμινή έως ανύπαρκτη οργάνωση δημιουργίας αλυσίδων προστιθεμένης αξίας, για την μετατροπή των αγροτικών προϊόντων σε μεταποιημένα προϊόντα ποιότητας.
Σε τέτοιες συνθήκες ακόμα και του Αλιάκμονα να εκτρέπαμε, κανένα ουσιαστικά θετικό αποτέλεσμα δεν θα προσδοκούσαμε. Η εκτροπή του Αχελώου είναι απλώς το κερασάκι σε μια κακοφτιαγμένη τούρτα. Και φυσικά η επιλογή ή όχι της εκτροπής δεν καθορίζεται από κάποια μεταφυσική αριστερή αντιπαλότητα προς τα έργα. Ούτε από εσωτερική διχόνοια στην σημερινή Κυβέρνηση. Αυτά λέγονται και προβάλλονται από συνηθισμένους στη χρήση παραμορφωτικών πρισμάτων όταν επικοινωνούν με την αντικειμενική πραγματικότητα. Τελικά ,είναι φανερό ότι η διαχείριση των νερών (και τα διαχειριστικά σχέδια) αποτελεί μέρος της συνολικής αναπτυξιακής πορείας της Θεσσαλίας. Και αυτό διαπραγματεύεται η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με τα περιφερειακά προγράμματα που τέθηκαν στην διαβούλευση των πολιτών και των φορέων τους. Στην προσπάθεια αυτή που πραγματοποιείται για πρώτη φορά στη χώρα, έχουν όλοι δικαίωμα να παρουσιάσουν τις προτάσεις τους.
Ωστόσο η εμμονή να διατεθούν άμεσα εθνικοί πόροι 500 εκ ευρώ για ένα έργο, που δεν χρηματοδοτείται από την ΕΕ και απορρίφθηκε πέντε (5) φορές από το Σ.Τ.Ε., και αφορά τον εμπλουτισμό του Πηνειού με νερά του Αχελώου τα οποία δεν είναι βέβαιο ότι θα προσθέσουν ικανοποιητική υπεραξία στην αγροτική παραγωγή στις τωρινές συνθήκες αποτελεί πολυτέλεια.
ΣΥΡΙΖΑ ΛΑΡΙΣΑΣ