Θετική έκβαση είχε η παρέμβαση της Ένωσης Αγρινίου για το μείζον θέμα της αδειοδότησης των κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων, που επί χρόνια ταλαιπωρεί εκατοντάδες ή και χιλιάδες παραγωγούς σε όλη τη χώρα.
Υπενθυμίζουμε ότι το σχετικό δημοσίευμα στην ιστοσελίδα του Συνεταιρισμού συνοδεύτηκε από επιστολή του προέδρου κ. Θωμά Κουτσουπιά στον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης κ. Ευάγγελο Αποστόλου, στην οποία τονίζονταν η ανάγκη παράτασης τουλάχιστον ενός έτους και κυρίως η ανάγκη διόρθωσης των στρεβλώσεων που υπάρχουν στο ισχύον πλαίσιο.
Η αντίδραση της ηγεσίας του ΥΠΑΑΤ υπήρξε άμεση και απολύτως θετική! Σε τηλεφωνική επικοινωνία που υπήρξε δόθηκαν εγγυήσεις ότι στο επικείμενο νομοσχέδιο θα εισαχθεί διάταξη με την οποία θα δίδεται η απαιτούμενη παράταση, ενώ, για το έτερο θέμα, αυτό της οριστικής λύσης του προβλήματος, ο υπουργός παρέπεμψε σε αρμόδιο υπηρεσιακό παράγοντα, ώστε εκεί να καταθέσουμε ως Ένωση Αγρινίου τις προτάσεις μας και να υποδείξουμε λύσεις.
Αυτό, λόγω φόρτου εργασίας του συγκεκριμένου αρμοδίου υπαλλήλου δεν κατέστη εφικτό μέχρι στιγμής, ωστόσο παραθέτουμε και δημόσια τις προτάσεις μας.
Και, για να γίνει απολύτως κατανοητό το όλο θέμα, εξηγούμε, κατ’ αρχάς, τι ισχύει σήμερα: Εάν πρόκειται για παραχώρηση δασικής έκτασης, ο ενδιαφερόμενος κτηνοτρόφος δεν έχει παρά να υποβάλει στο δασαρχείο αίτημα για κτηνοτροφική εγκατάσταση, η οποία και μετά την πάροδο τριών μηνών, αν δεν έχει εξεταστεί και εγκριθεί ή απορριφθεί, θα θεωρηθεί αυτομάτως εγκριθέν. Εάν, όμως, ο παραγωγός πρόκειται εγκαταστήσει την εκμετάλλευσή του σε ιδιόκτητο αγροτεμάχιο, ακόμη κι αν αυτό είναι στον κάμπο, σε περιοχή που εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να υπάρχει υποψία δάσους, ενώ ο νόμος (4056/2012) απλοποιεί την όλη διαδικασία και σε κανένα σημείο δεν αναφέρει ότι απαιτείται γνωμοδότηση δασαρχείου, για τις υπηρεσίες, ωστόσο, υπερισχύει μια διευκρινιστική εγκύκλιος (!!!), η οποία και αναφέρει ότι για όλες τις εκτάσεις χρειάζεται έγκριση δασαρχείου.
Πρόκειται για ένα ακόμη ελληνικό παράδοξο. Δηλαδή: Η εγκύκλιος έχει μεγαλύτερη ισχύ απ’ το νόμο, …σε παραχωρηθείσα δασική έκταση εύκολα και με αναμονή μόλις τριών μηνών μπορεί κάποιος να αδειοδοτηθεί για την κτηνοτροφική του εγκατάσταση, σε ιδιόκτητη έκταση, εκεί που δεν υπάρχει καμία υπόνοια για δάσος, θα πρέπει να περιμένει χρόνια και είναι αμφίβολο αν τελικά θα πάρει την έγκριση.
Τι προτείνουμε, λοιπόν: Ότι ισχύει στην πρώτη περίπτωση (παραχωρηθείσα δασική έκταση), να ισχύσει και στη δεύτερη (ιδιόκτητο αγροτεμάχιο).
Εναλλακτικά: Να εφαρμοστεί το μοντέλο που χρησιμοποιήθηκε το 2010 για τα αγροτικά φωτοβολταϊκά, όταν το ανάλογο πρόβλημα της γνωμοδότησης των δασαρχείων ξεπεράστηκε με υπουργική απόφαση, σύμφωνα με την οποία ο ενδιαφερόμενος παραγωγός όφειλε να υποβάλει υπεύθυνη δήλωση, στην οποία και ανέφερε ότι η περιοχή της κτηνοτροφικής του εγκατάστασης δεν είναι δασική, καταθέτοντας αυτή τη υπεύθυνη δήλωση και στο δασαρχείο.
Και φυσικά, οι αρμόδιες υπηρεσίες του κράτους είχαν όλο το χρόνο στη διάθεσή τους μετά να ελέγξουν το αληθές της υπεύθυνης δήλωσης και να υποβάλουν τις εκ του νόμου προβλεπόμενες κυρώσεις, στην περίπτωση που κάποιος είχε ψευδώς δηλώσει τα καθέκαστα.
Σημειώνουμε ότι αυτό το μοντέλο εφαρμόζεται με επιτυχία σε κράτη της Ευρώπης, που δι’ αυτού του τρόπου έχουν απαλλαγεί απ’ τη γραφειοκρατία, απαλλάσσοντας ταυτόχρονα και τους πολίτες τους από εξοντωτικές διαδικασίες, καθυστερήσεις και χαμένα κεφάλαια επενδύσεων.
Εκτιμούμε, δε, ότι με παρόμοιο τρόπο μπορεί και πρέπει να διορθωθούν πολλές ακόμη στρεβλώσεις του συστήματος. Αρκεί να υπάρχει η ουσιαστική πολιτική βούληση και η κοινή λογική.