Το έδαφος είναι ακόμα υπό απειλή από την αστική εξάπλωση. Οι μικροί δήμοι με μικρή ικανότητα σχεδιασμού και ιδίως οι πιο εύκολα προσβάσιμες αστικές περιοχές, κάνουν ελάχιστα για να αντιμετωπίσουν το ζήτημα. Ερευνητές από το Εθνικό Ερευνητικό Πρόγραμμα της Ελβετίας για την «αειφόρο χρήση του εδάφους " (ΕΠΜ 68) έχουν αναλύσει τους λόγους σε σχέση με την τοπογραφία των δήμων.Από τη δεκαετία του 1950, η άναρχη δόμηση στην Ελβετία έχει γίνει σχεδόν ανεξέλεγκτη. Η τάση για υψηλότερα επίπεδα κατανάλωσης εδάφους αναμένεται να συνεχιστεί μέχρι τα μέσα αυτού του αιώνα, αν και με βραδύτερο ρυθμό. Μια ομάδα ερευνητών με επικεφαλής τον Felix Kienast από το Ελβετικό Ομοσπονδιακό Ινστιτούτο για την έρευνα για τα δάση, χιόνια και το τοπίο (WSL) έχει διερευνήσει το ζήτημα αυτό ως μέρος του Εθνικού Προγράμματος Έρευνας.
Ο στόχος ήταν να διερευνήσει τα αίτια πίσω από την αστική επέκταση.Μια στατιστική ανάλυση των διαφόρων διαθέσιμων συνόλων δεδομένων για την κατανάλωση του εδάφους και την κοινωνικο-οικονομική ανάπτυξη έδειξαν ότι η άναρχη δόμηση και οι επιπτώσεις της στην κατανάλωση του εδάφους δεν μπορεί να εξηγηθούν επαρκώς από την αύξηση του πληθυσμού και μόνο.
Άλλες εξελίξεις είχαν μια πολύ πιο σημαντική επιρροή, όπως η αύξηση των ατομικών νοικοκυριών. Ειδικότερα, οι συγκοινωνιακές συνδέσεις ενός δήμου ευνοούν την αστική εξάπλωση.
Οι αναλύσεις δείχνουν επίσης ότι οι δήμοι δεν θα πρέπει να εξετάζονται μεμονωμένα. Χωροταξικά μέτρα σχεδιασμού και η ανάπτυξη ενός δήμου έχουν πάντα σημαντικές επιπτώσεις στους γύρω δήμους.
Συστάσεις των ερευνητών: τα μέσα εφαρμογής με σκοπό την καταπολέμηση της εξάπλωσης των πόλεων με το μέγιστο αποτέλεσμα απαιτεί ένα υψηλό επίπεδο περιφερειακού συντονισμού. Μικροί δήμοι με μικρή ικανότητα σχεδιασμού πρέπει να έχουν επαγγελματική υποστήριξη, για παράδειγμα, με τη μορφή μιας κεντρικής ομάδας σχεδιασμού.
Πηγή-Swiss National Science Foundation