Της νέας ρύθμισης για τον καθορισμό ανακτήσιμης διαφοράς περιόδου 2006-2015 του Διαχειριστή Εθνικού Συστήματος Φυσικού Αερίου, στο σχέδιο νόμου με τίτλο: «Πλαίσιο για την ασφάλεια στις υπεράκτιες εργασίες έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων, ενσωμάτωση της οδηγίας 2013/30/ΕΕ, τροποποίηση του π.δ. 148/2009 και άλλες διατάξεις», υπεραμύνθηκε ο Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Πάνος Σκουρλέτης. Στην ενημέρωσή του προς τους Βουλευτές- μέλη της Επιτροπής, στην τέταρτη συνεδρίαση της Επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής σήμερα, Τρίτη 19 Ιουλίου 2016, ο κ. Σκουρλέτης αναφέρθηκε εκτενώς στη σημασία της συγκεκριμένης νομοθετικής παρέμβασης καθότι πρόκειται για μία σημαντική τροπολογία, που εξασφαλίζει όρους βιωσιμότητας όχι μόνο για την εγχώρια βιομηχανική παραγωγή και τους οικιακούς καταναλωτές που έχουν στραφεί στο φυσικό αέριο, αλλά και για τη ΔΕΠΑ και τον ΔΕΣΦΑ, στο πλαίσιο μιας πολυδιάστατης ενεργειακής πολιτικής, την οποία η κυβέρνηση υπηρετεί όλο αυτό το διάστημα.
Ακολουθούν τα σημεία της τοποθέτησης του κ. Σκουρλέτη.
Νομίζω πως είναι κατανοητό γιατί στις σημερινές παρεμβάσεις, απασχόλησε κυρίως το θέμα της τροπολογίας για το ΔΕΣΦΑ. Πράγματι, είναι ένα πάρα πολύ σημαντικό ζήτημα ο προσδιορισμός των νέων τιμών χρήσης του δικτύου φυσικού αερίου. Βεβαίως, όσοι εναντιωθήκανε στην προτεινόμενη τροπολογία, νομίζω πως εκτίθενται. Δεν είναι η πρώτη φορά, βέβαια, που εκτίθενται, γιατί έχουν εκτεθεί όταν επί των προηγούμενων κυβερνήσεων διαμορφώθηκε ένας κανονισμός, ο οποίος πάσχει, έχει ένα συστημικό λάθος αυτός ο κανονισμός. Αυτός ο κανονισμός έγινε σε διάστημα λίγο πριν το διαγωνισμό που προκηρύχθηκε. Άρα, γεννούνται ερωτήματα. Τι ερωτήματα είναι αυτά; Την προηγούμενη φορά ανέφερα κάποια νούμερα, θέλω να τα επαναλάβω για να τα καταλάβετε. Ότι με βάση τον ισχύοντα κανονισμό, η SOCAR που έχει επιλεγεί να αγοράσει το 66% θα καταβάλει 400 εκατ. ευρώ και θα πάρει το 66% από την ανακτήσιμη διαφορά που έχει να λαμβάνει των 829 εκατ. ευρώ. Δηλαδή, 547,14 εκατ. ευρώ, δίνεις 400 παίρνεις 547,14. Είναι, λοιπόν, αυτός ο κανονισμός λογικός; Εμείς, δεν είμαστε διατεθειμένοι να τορπιλίσουμε την εγχώρια βιομηχανική παραγωγή, που στηρίζεται στο φυσικό αέριο, διότι εκεί κυρίως εντοπίζεται το μεγαλύτερο πρόβλημα. Διότι, μπορεί στα νοικοκυριά να είναι μικρή η επιβάρυνση, που προκύπτει με το 68% αύξηση των τελών, στην τελική τιμή που θα πληρώσουν στα τιμολόγια, αλλά για τη βιομηχανία μπορεί να αγγίζει και ένα ποσό της τάξεως του 4% με 5%. Σας ρωτώ, στις μέρες μας, με το αναγνωρισμένο υψηλό ενεργειακό κόστος, στην εναπομείνασα παραγωγική βιομηχανική βάση της χώρας, μπορούμε να το επιβαρύνουμε και άλλο; Εμείς, λέμε όχι. Ποιανού συμφέροντα, τελικά, εξυπηρετούμε εδώ μέσα; Αυτή η ιδιωτικοποίηση τελικά, με αυτούς τους όρους, εξυπηρετεί νέες επενδύσεις στον δίκτυο, εξυπηρετεί την εγχώρια αγορά, την οικονομία ή αυτή η αύξηση των τελικών τιμών, κυρίως για τους μεγάλους βιομηχανικούς πελάτες, θα οδηγήσει, όπως αποδείχθηκε τα προηγούμενα χρόνια, σε μείωση της ζήτησης, η μείωση της ζήτησης, σε μεγαλύτερη ποσότητα κεφαλαίου προς ανάκτηση, αλλά κυρίως σε μείωση των εσόδων της ΔΕΠΑ, του φορέα, ο οποίος σήμερα καλείται να συμμετάσχει και να στηρίξει μεγάλες ενεργειακές επενδύσεις, όπως ο IGB, ο ελληνο-βουλγαρικός αγωγός και ο πλωτός σταθμός της Αλεξανδρούπολης υγροποιημένου φυσικού αερίου. Είδατε πως όλα δένουν μεταξύ τους. Όσοι, λοιπόν, υποστηρίζουν αυτή τη στιγμή, αυτή την πολιτική, πραγματικά υπονομεύουν την αγορά αερίου, υπονομεύουν τη ΔΕΠΑ, υπονομεύουν τις ελληνικές βιομηχανίες, ουσιαστικά ακολουθούν μια αντεθνική πολιτική. Να το ξαναπώ, μια αντεθνική πολιτική. Μην εκτίθεστε, λοιπόν, υποστηρίζοντας μια τέτοια πολιτική. Ας πούμε ότι δεν καταλάβατε, ας πούμε ότι κάνατε ένα λάθος, ας πούμε ότι αυτοί, οι οποίοι είχαν κανονίσει τα του διαγωνισμού, δεν το είχαν δει καλά, δεν ξέρω τι άλλο συνέβαινε, αλλά τα λάθη πρέπει να διορθώνονται.
Ποιος είναι υπεύθυνος να καθορίσει τις τιμές; Η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας. Με βάση το νόμο, η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας δέχεται εισηγήσεις από το Δ.Σ. του ΔΕΣΦΑ, το οποίο είναι αναγκασμένο να κινείται και να διαμορφώνει τις εισηγήσεις του, με βάση τον ισχύοντα κανονισμό, που τον φτιάχνει η ΡΑΕ, η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας. Άρα, λοιπόν, δεν ισχύει το ερώτημα, τι σας είπε το Δ.Σ. του ΔΕΣΦΑ. Το Δ.Σ. του ΔΕΣΦΑ κατέθεσε διάφορα σενάρια, με βάση τους ισχύοντες κανονισμούς και περιμένει από τη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας να εγκρίνει ή όχι. Επειδή, όμως εμείς, παρεμβαίνουμε για τη ρυθμιζόμενη ανάκτηση κεφαλαίου προηγουμένων ετών, δεν μπορεί, εκ του νόμου, η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας να πάει στο παρελθόν και εισηγείται, και αυτό κάνει αυτή τη στιγμή, από το Υπουργείο να κάνει αυτή τη συγκεκριμένη νομοθετική παρέμβαση. Άρα, η νομοθετική παρέμβαση έγινε με προτροπή και καθ' υπόδειξη της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας, που έχει τη βασική ευθύνη για την αγορά, ως εποπτεύουσα αρχή. Νομίζω, λοιπόν, ότι απαντάω και στα ερωτήματά σας.
Εμείς, όμως, δεν ερχόμαστε, και αυτό είναι ένα άλλο λάθος των παρεμβάσεων που έγιναν, να παρέμβουμε στα πάγια, στα περιουσιακά στοιχεία του ΔΕΣΦΑ δεν κάνουμε αυτό, δεν απομειώνουμε τα πάγια στοιχεία, απλά δεν ενσωματώνουμε στα πάγια στοιχεία του ΔΕΣΦΑ τις κρατικές ενισχύσεις των 200 εκατομμυρίων, που είχαν δοθεί και κακώς είχαν ενσωματώθεί. Ουσιαστικά, εξορθολογίζουμε τα πράγματα και τα προσεγγίζουμε, όπως ακριβώς είναι. Από πού και ως πού, λοιπόν, η κρατική ενίσχυση των 200 εκατ. αποτελεί πάγιο στοιχείο για τον ΔΕΣΦΑ; Άρα, λοιπόν, δεν αληθεύει και αυτό, ότι ερχόμαστε να απομειώσουμε τη δημόσια περιουσία, αντίθετα, όπως είπα και πριν, ερχόμαστε να εξορθολογήσουμε μια κατάσταση. Θέλουμε, σε αυτή την πολύ κρίσιμη στιγμή για τα γεωπολιτικά ζητήματα, για τα ζητήματα της ενεργειακής πολιτικής, να μην κάνουμε άτσαλες επιλογές.
Σας καλώ, λοιπόν, όσους έχετε υποστηρίξει, κατά καιρούς, αυτά τα σχέδια, που σας είπα πριν, να υπερψηφίσετε αυτή την τροπολογία, διότι είναι μια τροπολογία, που εξασφαλίζει όρους βιωσιμότητας και για το ΔΕΠΑ και για τη ΔΕΣΦΑ και για την εγχώρια αγορά φυσικού αερίου και να στηρίξει αυτά τα ευρύτερα σχέδιά μας, στο πλαίσιο μιας πολυδιάστατης πράγματι ενεργειακής πολιτικής, την οποία έχετε δει ότι υπηρετούμε όλο αυτό το διάστημα.
Τι λένε οι θεσμοί για αυτό; Δεν έχουν αναφερθεί ούτε μία στιγμή στο θέμα του κανονισμού. Αυτό το οποίο προκύπτει μέσα από την δέσμευση του προηγούμενου καλοκαιριού για την κυβέρνησή μας, το οποίο το έχουμε πει σε όλους τους τόνους, το είπαμε και πριν τις εκλογές, το είπαμε και μετά, είναι ότι πρέπει να προχωρήσει η ιδιωτικοποίηση αλλά η ιδιωτικοποίηση και οι όροι της ιδιωτικοποίησης και του συγκεκριμένου διαγωνισμού που είχε γίνει δεν έχουν σε τίποτα να κάνουν με τον τρόπο που προκύπτουν οι τιμές με την σημερινή τροπολογία. Αν από εκεί και έπειτα για δικούς τους λόγους ή SOCAR ή οποιοσδήποτε άλλος θέλει να επανεκτιμήσει τη στάση της αυτό είναι κάτι το οποίο θα το αποφασίσει εκείνη. Εμείς για αυτό το οποίο έχουμε δεσμευτεί είναι να σεβαστούμε την συγκεκριμένη ιδιωτικοποίηση, δεσμευτήκαμε αν και πρόκειται για ένα φυσικό μονοπώλιο για υποδομές της χώρας εκεί που είχαμε την δυνατότητα στον ΑΔΜΗΕ δεν πήγαμε σε ένα τέτοιο μοντέλο, πήγαμε σε ένα μοντέλο όπου το δημόσιο κρατάει το 51%. Εξασφαλίζεται ο δημόσιος χαρακτήρας, δεν πρόκειται για καμία ανταγωνιστική αγορά, τα δίκτυα είναι μία μονοπωλιακή συγκροτημένη αγορά. Άρα, λοιπόν, εάν αυτή τη στιγμή η SOCAR για λόγους που έχουν να κάνουν με την υποτίμηση του νομίσματός της, με προβλήματα που έχει η ίδια η αζέρικη οικονομία, είναι δικό της θέμα. Μην φαντάζεστε ότι μπορούμε να σηκώσουμε και αυτό στις πλάτες μας, αρκετά προβλήματα έχουμε ως εγχώρια και ελληνική οικονομία, μην μας ζητάτε να λάβουμε υπόψη μας και τις ανάγκες τις SOCAR.
Προσέξτε να δείτε, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν εξέφρασε απλώς μία άποψη, μήπως θα ήταν καλό η SOCAR να πέσει από το 66% στο 49%. Επέβαλε να πέσει, διότι με βάση το ενωσιακό ευρωπαϊκό δίκαιο απαγορεύεται ως παραγωγός χώρα και εταιρεία -μάλιστα η SOCAR πρόκειται για μία κρατική εταιρεία της οποίας ο Πρόεδρος είναι και Πρόεδρος της χώρας επέβαλε να είναι παθητικός μέτοχος χωρίς δικαιώματα και στο management τα οποία προφανώς θα τα έπαιρνε αν ολοκληρωνόταν όπως αρχικά προέβλεπε ο διαγωνισμός- της επιβάλει λοιπόν να πέσει η συμμετοχή της στο 49% και για αυτό δεν έχει ολοκληρωθεί αυτή η ιδιωτικοποίηση.
Υπάρχει το ενδιαφέρον από τους Ιταλούς, βεβαίως υπάρχει και σας πληροφορώ ότι και οι Ιταλοί γνώριζαν και, αυτή η συγκεκριμένη τροπολογία απεστάλη, αν και, δεν είχαμε καμία τέτοια υποχρέωση στην SNAM στις 30/6. Όχι μόνο το ΤΑΙΠΕΔ αλλά και η ίδια η SOCAR γνώριζε τις προθέσεις μας και, συνεπώς, όλα τα υπόλοιπα που ακούγονται, προφανώς, ίσως, να είναι από άγνοια και όλα όσα γράφονται είναι εσκεμμένα. Αναφέρομαι σε αυτά τα ειδικά site του χώρου των ενεργειακών τα οποία, πάλι, ανακαλύπτουν νέους κινδύνους για την υπόθεση της ιδιωτικοποίησης, παραγνωρίζοντας όμως αυτή τη στιγμή ποιο είναι το συμφέρον για την εγχώρια βιομηχανική παραγωγή, ποιο είναι το συμφέρον της ελληνικής οικονομίας και τι έχει προοπτική και βιωσιμότητα.
Έτσι λοιπόν έχει η κατάσταση με τη συγκεκριμένη τροπολογία που, επαναλαμβάνω, αφαιρεί τα 200 εκατ. κρατικής ενίσχυσης από την ανακτήσιμη διαφορά, επιμερίζει την ανάκτηση των εναπομεινάντων εκατομμυρίων σε 40 έτη, έτσι ώστε να μην επιβαρύνει τις τιμές και προαναγγέλλει πως θα μπορέσουμε να κοιτάξουμε, χωρίς προσαυξήσεις, το επιτόκιο του λεγόμενου κόστους ανάκτησης. Αυτές είναι οι παρεμβάσεις που κάνουμε και με ανάλογο τρόπο και ανάλογους κανονισμούς κινούνται οι ευρωπαϊκές χώρες. Πουθενά δεν συνέβαινε να υπάρχει ύψος ποσοστού WACC της τάξης του 11%, όπως ήταν σε αυτόν τον αμαρτωλό και προκλητικό μέχρι τώρα κανονισμό διαμόρφωσης των τιμών που έγινε επί των ημερών σας κύριε Σκρέκα. Το λέω σε εσάς γιατί ήσασταν αυτός ο οποίος ανέβασε πολύ τους τόνους και εκτεθήκατε περισσότερο. Λοιπόν νομίζω ότι αυτά ήταν πλήρως κατατοπιστικά και δεν χωρούν αμφισβήτηση. Προσέξτε λοιπόν κύριε Σκρέκα που ζητήσατε το λόγο τώρα που ενημερωθήκατε, να επανατοποθετηθείτε και να υποστηρίξετε και με τα δύο χέρια όχι με το ένα με τα δύο χέρια να υπερψηφίσετε την τροπολογία.