Γ. Τσιρώνης: ο σημαντικότερος παράγοντας είναι ο άνθρωπος της υπαίθρου

Ομιλία Αν. ΥΠΑΑΤ, Γ. Τσιρώνη στο 4ο Περιφερειακό Συνέδριο για την Παραγωγική Ανασυγκρότηση στην Λάρισα «Η Θεσσαλία της επόμενης μέρας»

Την Τρίτη 10/10 στις 18:00μμ, στο πλαίσιο του Περιφερειακού Συνεδρίου για την Παραγωγική Ανασυγκρότηση με τίτλο «Η Θεσσαλία της επόμενης μέρας» στην Λάρισα, ο Γιάννης Τσιρώνης μίλησε στην 1η Παράλληλη Απογευματινή Συνεδρία με θέμα: «Αγροτική Ανάπτυξη και Παραγωγική Ανασυγκρότηση».

Ακολουθεί η τοποθέτηση του Αν. Υπουργού, Γιάννη Τσιρώνη

Καλημέρα σε όλες και όλους,

Χαίρομαι που είμαι σήμερα μαζί σας στην πρωτεύουσα της Αγροτικής Παραγωγής.

Η χώρα μας, φίλες και  φίλοι γυρίζει πλέον σελίδα:

Η ανεργία μειώνεται. Ίσως κάποιοι προσπαθούν να μειώσουν την σημασία, λέγοντας, ότι μειώνεται επειδή φεύγουν οι νέοι στο εξωτερικό ή ότι μειώθηκε ο πληθυσμός της χώρας. Ας μην μιλήσουμε λοιπόν για ανεργία, αλλά για απασχόληση: Για πρώτη φορά εδώ και πολλά χρόνια αυξάνεται ο αριθμός των απασχολουμένων, όχι μόνο στην μερική απασχόληση, αλλά και στην πλήρη απασχόληση. Επίσης για πρώτη φορά, εδώ και πολλά χρόνια αυξάνεται η βιομηχανική παραγωγή και η αγροτική παραγωγή ενώ και οι άμεσες ξένες επενδύσεις αγγίζουν τα προ κρίσης επίπεδα.

Τα γεγονότα αυτά δεν χρήζουν κατά την γνώμη μου θριαμβολογίες για δύο σημαντικούς λόγους: Πρώτον η χώρα υπέστη τόσο μεγάλη καταστροφή από το 2008 μέχρι σήμερα, που ακόμα και η μεγαλύτερη επιτυχία δεν σημαίνει ότι η οικονομία και η κοινωνία δεν βρίσκονται ακόμα σε κρίσιμη κατάσταση. Δεύτερον, δεν έχουν ακόμα εξαλειφθεί οι αιτίες της καταστροφής.

Και επιτρέψτε μου να πω λίγες περισσότερες σκέψεις για αυτό το σημείο: Το πολιτικό σύστημα που εξέθρεψε την διαφθορά και την διαπλοκή, παρουσιάζει την κρίση περίπου σαν ένα φυσικό φαινόμενο που χτύπησε την χώρα όπως θα την χτυπούσε ένας σεισμός. Εδώ όμως δεν πρόκειται για σεισμό. Πρόκειται για την κατάρρευση ενός πελατειακού συστήματος, που ξεζούμιζε όλον τον πλούτο της χώρας για να συντηρείται στην εξουσία. Όσο λοιπόν αυτό το πελατειακό σύστημα είναι ζωντανό και προσπαθεί να ξανακερδίσει την εξουσία δεν υπάρχει κανένα περιθώριο θριαμβολογίας! Ακόμα και εάν είχαμε καταφέρει σε δύο χρόνια να φέρουμε την οικονομία στα επίπεδα του 2007, όσο αυτό το σύστημα παραμένει ζωντανό η Ελλάδα θα κινδυνεύει, η ανάπτυξη θα κινδυνεύει, και οι θυσίες του ελληνικού λαού θα κινδυνεύουν να πάνε χαμένες. Μέχρι λοιπόν να πεθάνει οριστικά το παλιό διεφθαρμένο πελατειακό σύστημα, δεν υπάρχει κανένα περιθώριο εφησυχασμού!

Επιτρέψτε μου μερικά παραδείγματα από τον τομέα της αρμοδιότητας μου:

Που πήγαν τα 20 ΔΙΣ επιδοτήσεων και προγραμμάτων αγροτικής ανάπτυξης του 2004-2009; Που πήγαν άλλα 20 δις επιδοτήσεων της πενταετίας 2009-2014; Την ίδια εποχή χάθηκαν την πρώτη πενταετία το 25% του αγροτικού ΑΕΠ και την δεύτερη άλλο 18%.

Για να κατανοήσουμε το πρόβλημα θα πρέπει να συγκρίνουμε αντικειμενικά νούμερα:

Στην Ελλάδα του 2010 είχαμε 9 δις αγροτικό ΑΕΠ και 5,8 δις αγροτικές εξαγωγές. Την ίδια εποχή στην Νέα Ζηλανδία είχαν 6.6 δις αγροτικό ΑΕΠ, αλλά εξαγωγές 20,1 δις. Απογειώνουν τον πρωτογενή τους τομέα με υψηλότατη προστιθέμενη  αξία στην αγροτική μεταποίηση.

Σε κάθε 1€ αξίας προϊόντος της πρωτογενούς παραγωγής, ο τομέας της μεταποίησης τροφίμων-ποτών προσθέτει προϊόν αξίας 0,4€ στην χώρα μας, όταν στην Ισπανία και την Ιταλία το ποσό αυτό ανέρχεται σε 1,5€. (καθ. Χ. Κασίμης).

Σε σύγκριση της αγροτικής οικονομίας ανάμεσα στην Ελλάδα, την Ολλανδία και το Ισραήλ προέβη, ο γενικός διευθυντής Λιανικής Τραπεζικής της Eurobank κ. Ιάκωβος Γιαννακλής μιλώντας στο 3ο συνέδριο αγροτικής επιχειρηματικότητας που διοργάνωσε ο Economist, λέγοντας χαρακτηριστικά:

• Η Ολλανδία με 45 εκατομμύρια στρέμματα καλλιεργειών παράγει περίπου σε αξία 1700 ευρώ ανά στρέμμα.

• Το Ισραήλ με 6 εκατ. στρέμματα καλλιεργειών παράγει περίπου σε αξία 1290 ευρώ ανά στρέμμα.

• Η Ελλάδα με 37 εκατ. στρέμματα καλλιεργειών παράγει περίπου σε αξία 190 ευρώ ανά στρέμμα. Στην Θεσσαλία είναι 321. Να θριαμβολογούμε γιατί η Θεσσαλία είναι καλύτερα από την υπόλοιπη Ελλάδα ή να προβληματιστούμε γιατί είναι δραματικά πίσω από το άνυδρο Ισραήλ;

• Όσο εξακολουθεί ο κτηνοτρόφος μας να χρειάζεται μήνες ή και χρόνια για να βγάλει μία άδεια για σταβλική εγκατάσταση, δεν υπάρχει κανένα περιθώριο θριαμβολογίας.
• Όσο ο παραγωγός μας εισπράττει τα έσοδα από τον κόπο του με οκτάμηνες ή και δωδεκάμηνες επιταγές.
• Όσο η νοικοκυρά επιλέγει να αγοράσει αρνάκι από την Ελασσόνα και κάποιος επιτήδειος της δίνει αρνάκι από γείτονα χώρα
• Όσο δεν υπάρχουν δασικοί χάρτες και κτηματολόγιο.
• Όσο τα μισά μας βουνά λογγώνουν και δεν μπορούν να βοσκηθούν και τα άλλα μισά από την υπερβόσκηση και τις πυρκαγιές έχουν ερημοποιηθεί και δεν έχουν αρκετή τροφή. Πριν δεκαετίες αυτά τα βουνά τάιζαν τριπλάσια ζώα ενώ σήμερα εισάγουμε ζωοτροφές.
• Όσο στα ευρωπαϊκά σούπερ μάρκετ η φέτα μας πουλιέται 5€
• Όσο συνεχίζει η μαύρη εργασία στα χωράφια.
• Όσο οι σημερινοί πρόεδροι των συνεταιρισμών είναι όμηροι των παλιών αμαρτιών και δεν αναπτύσσεται η υγιής συνεταιριστική επιχειρηματικότητα.

Το πρώτο λοιπόν μήνυμα της σημερινής συνάντησης θα ήθελα να είναι ότι:

Τελειώνουμε με την Ελλάδα του χθες, τελειώνουμε με το πελατειακό κράτος. Οικοδομούμε την Ελλάδα του αύριο οπού με σεβασμό στον άνθρωπο και το περιβάλλον η βιώσιμη παράγωγη θα δίνει ένα καλό εισόδημα στον παράγωγο και ούτε ένα ευρώ δεν θα καταλήγει στον παρασιτισμό!!!

Και επιτρέψτε μου τώρα να αναφερθώ στο ολοκληρωμένο σχέδιο που ήδη έχει μπει σε εφαρμογή:

• Συνεργασία και διάλογος: Ήδη υπάρχει εκτενής διάλογος με μελισσοκόμους. Στην δική μας λογική διακυβέρνησης δεν προχωράμε σε καμία απόφαση χωρίς εξαντλητικό διάλογο με τους μελισσοκόμους, τους κτηνοτρόφους, τους άμεσα ενδιαφερόμενους.
• Δασικοί χάρτες: Είμαστε η κυβέρνηση που τόλμησε να αναρτήσει τους δασικούς χάρτες. Ανοίξαμε ένα απόστημα δεκαετιών. Οι πολίτες αυτής της χώρας ήταν όμηροι, πολιτικών, επίορκων δημοσίων υπαλλήλων και της διαπλοκής. Με την ολοκλήρωση των δασικών χαρτών οι παραγωγοί μας θα γίνουν κύριοι της γης τους. Το τονίζω ότι ούτε ένα στρέμμα καλλιεργήσιμης γης δεν θα χαθεί. Ιδιαίτερα οι κτηνοτρόφοι θα κερδίσουν πολύ περισσότερες εκτάσεις.

• Διαχειριστικά σχέδια βοσκήσιμων γαιών: Μία υποχρέωση που την θυμάμαι από την δεκαετία του 80, γίνεται επιτέλους πραγματικότητα. Μαζί με τις περιφέρειες θα δώσουμε μάχη με τον χρόνο για να έχουμε ήδη τις πρώτες μετρήσεις φέτος την άνοιξη. Στόχος μας να προστατεύσουμε το δάσος και να ελαχιστοποιήσουμε την εισαγωγή ζωοτροφών, όπως κάνουν οι Ιταλοί ανταγωνιστές μας στην Σαρδηνία.
• Σταβλικές εγκαταστάσεις: Εκτιμάμε ότι μέσα στον Οκτώβριο ολοκληρώνονται οι εργασίες της επιτροπής με στόχο οι αδειοδοτήσεις να βγαίνουν σε ελάχιστες μέρες!!! Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είναι ακριβώς οι δαιδαλώδεις διαδικασίες που εκτρέφουν την διαπλοκή και τελικά οδηγούν και σε καταστροφή του περιβάλλοντος.
• Ελληνικό σήμα: Έλεγχος, βελτίωση, ταυτοποίηση: Με τον συνάδελφο μου το κύριο Φωτάκη ενώνουμε τις δυνάμεις του ΥΠΑΑΤ με την ΓΓΕΤ, ώστε τα επιστημονικά εργαστήρια όλης της χώρας, σε συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα και τους παραγωγούς να κάνουν στοχευμένη έρευνα για βελτίωση των ελληνικών φυλών και ποικιλιών, για ταυτοποίηση τους με στόχο την πάταξη των ελληνοποιήσεων και ανάδειξη των ευεργετικών τους ιδιοτήτων για την υγιεινή διατροφή.
• Γαλακτοκομική σχολή: Με τον δήμαρχο Ελασσόνας προσπαθούμε να ιδρύσουμε μία απόλυτα αναγκαία γαλακτοκομική σχολή
• ΤΕΙ Λάρισας: Αξίζει να γνωρίσετε την θαυμάσια δουλειά του ΤΕΙ Λάρισας στην εξοικονόμηση νερού με εξαιρετικές στρεμματικές αποδόσεις.
• Αχελώος: Μιας και μιλάμε για νερό, ακόμα και με την βέλτιστη και πιο χρηστή διαχείριση, ένα λάθος σχέδιο θα οδηγήσει σε λάθος αποτελέσματα: Θέλετε να είστε όμηροι φαραωνικών έργων; Θέλετε να σπαταλάτε νερό και να το αναζητάτε αλλού; Αυτό δεν γίνεται πλέον σε κανένα μέρος του κόσμου και θα ξαναφέρω για παράδειγμα το Ισραήλ. Να θυμίσω ότι αρκετοί από όσους υπερασπίζονται το έργο, ταυτόχρονα υπερασπίζονται την ιδιωτικοποίηση του νερού. Ξέρετε τι κίνδυνο έχετε εάν σε μία διαφορετική πολιτική συγκυρία ιδιωτικοποιηθεί το έργο και πόσο θα σας χρεώνεται η μελλοντική του συντήρηση; Ξέρετε εάν αυτό που σήμερα λένε ότι περισσεύει μεθαύριο μπορεί να λείπει λόγω κλιματικής αλλαγής; Προτιμώ αγρότες αυτάρκεις και όχι αγρότες όμηρους της σπατάλης.
• Στον νέο νόμο για τα νωπά προϊόντα, εξασφαλίζουμε μέγιστο χρόνο αποπληρωμής του παραγωγού μας τους 2 μήνες και κατοχυρώνουμε την υποχρεωτική αναγραφή της προέλευσης του γάλακτος στα τυροκομικά προϊόντα και του κρέατος στα σημεία πώλησης.
• Κοινωνική οικονομία: σε άριστη συνεργασία με το υπουργείο απασχόλησης βάζουμε τα προγράμματα κοινωνικής οικονομίας και στον πρωτογενή τομέα. Εδώ πρέπει να επισημάνω ότι η δουλειά του αγρότη είναι σύνθετη και απαιτεί εξειδικευμένες γνώσεις. Πρέπει να τελειώνουμε με τον μύθο ότι ένας επιστήμονας αξίζει περισσότερο από έναν κτηνοτρόφο. Ένας κτηνοτρόφος ή καλλιεργητής, πρέπει να έχει ιδιαίτερες γνώσεις, να επενδύει χρόνο, χρήματα για τις πρώτες ύλες, να αντιμετωπίζει αντίξοα καιρικά φαινόμενα, να διαπραγματεύεται την πώληση του προϊόντος, οπότε συνειδητοποιούμε γιατί είναι τόσο δύσκολο να ξαναγυρίσουν οι άνεργοι στον πρωτογενή τομέα. Για τους παραπάνω λόγους θεωρώ ότι για την επιτυχημένη επιστροφή ανέργων στον πρωτογενή τομέα επιβάλλεται η συνδρομή της κοινωνικής οικονομίας.
• Τέλος θέλω να αναφερθώ στην σύνδεση του τουρισμού με τον πρωτογενή τομέα:

Εδώ, ο σημαντικότερος παράγοντας είναι ο άνθρωπος της υπαίθρου. Ο άνθρωπος της υπαίθρου έφτιαξε αυτά τα υπέροχα χωριουδάκια στις Άλπεις το Περτούλι, ή τις Κυκλάδες, ενώ τα έρημα χωριά της Πίνδου είναι αδύνατον να προσελκύσουν τουρίστες παρά την ανυπέρβλητη ομορφιά τους. Και αυτό το ελκυστικό περιβάλλον δεν θα υπήρχε χωρίς τον πρωτογενή τομέα. Για αυτό απέτυχαν τα περισσότερα «δασικά χωριά». Γιατί δεν ήταν χωριά με χωριάτες που ζουν από την γη τους. Αν λοιπόν συνειδητοποιήσουμε τα τεράστια όπλα που  διαθέτουμε θα μπορούσαμε να απογειώσουμε ταυτόχρονα τον πρωτογενή τομέα μαζί με τον τουρισμό.

Αγροτουρισμός με διανυκτερεύσεις σε πραγματικές, κατάλληλα διαμορφωμένες, κτηνοτροφικές μονάδες. Πεζοπορικός τουρισμός, οικοτουρισμός, οινικός τουρισμός, γευσιγνωσία κλπ. Όλα αυτά μπορούν να ζωντανέψουν την ορεινή Ελλάδα και μπορούν να ξεκινήσουν και εδώ στη Θεσσαλία, για έναν πολύ απλό λόγο: Τα ορεινά χωριά της Θεσσαλίας είναι ζωντανά, έχουν επαρκή πληθυσμό και υποδομές, που με μικρές επενδύσεις, μπορούν να πολλαπλασιάσουν την επισκεψιμότητα, να επεκτείνουν την τουριστική περίοδο και να ενισχύσουν σημαντικά το εισόδημα των αγροτών.

Τέλος ως οικολόγος θα ήθελα να αναφερθώ σε δύο πολύ σημαντικούς πυλώνες: Πρώτα, στην κυκλική οικονομία: Σε όλο τον κόσμο τα υποπροϊόντα της αγροτικής παραγωγής είναι πολύτιμες πρώτες ύλες για πρόσθετη οικονομική δραστηριότητα. Στην Ολλανδία το 40% των κερδών των σφαγίων προέρχεται από τα υποπροϊόντα που στην Ελλάδα είτε τα καίμε, είτε τα πετάμε στα ρέματα. Πάλι θα μνημονεύσω το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας: Τα υπολείμματα τυροκομίας και ελαιοκομίας γίνονται θαυμάσια ζωοτροφή με πολύ καλύτερες αποδόσεις από την Σόγια

Δεύτερος πυλώνας, η ενεργειακή αυτονομία. Δεν μιλάω μόνο για φωτοβολταϊκά: Στην Γερμανία ούτε ένα  στάχυ δεν πάει χαμένο: Ολόκληρες μονάδες παράγουν ενέργεια. Βιομάζα, βιοαέριο και γεωθερμία μπορούν να παράγουν ρεύμα και να προσθέσουν ένα σημαντικό εισόδημα στον αγρότη.

Θεωρώ ότι έχουμε πεδίο δόξης λαμπρό, υπό μία προϋπόθεση: ούτε ένα ευρώ πλέον στον παρασιτισμό!!!

Σας ευχαριστώ