Με αφορμή τον προβληματισμό που έχει αναπτυχθεί σχετικά με την Συμφωνία Ελλάδας και π.Γ.Δ.Μ. , όσον αφορά στην χρήση του όρου Μακεδονία στις Γεωγραφικές Ενδείξεις Π.Ο.Π. και Π.Γ.Ε.,είναι σκόπιμο να εξεταστεί το πολιτικό και το νομικό σκέλος της συμφωνίας, σε σχέση με το ενωσιακό δίκαιο, που συνιστά άλλωστε και το κοινοτικό κεκτημένο.
Είναι γνωστό ότι με στόχο την προστασία των Γεωγραφικών Ενδείξεων των παραγόμενων οίνων στην Ευρωπαϊκή Ένωση, έναντι των παραγωγών οίνων εκτός Ε.Ε., τα κράτη – Μέλη υποχρεώθηκαν να καταθέσουν τους Τεχνικούς Φακέλους όλων των παραγόμενων με Π.Ο.Π. και με Π.Γ.Ε. οίνων στην επικράτεια τους, μέχρι τις 31.12.2009.
Συγκεκριμένα όπως αναφέρουν οι κανονισμοί Ε.Ε. 479/08 και 1308/2013 «προκειμένου να απολαύουν προστασία στην Ένωση, οι ονομασίες προέλευσης και οι γεωγραφικές ενδείξεις των οίνων, θα πρέπει να αναγνωρίζονται και να καταχωρίζονται σε ενωσιακό επίπεδο σύμφωνα με διαδικαστικούς κανόνες που καθορίζονται από την Επιτροπή»
Στο πλαίσιο αυτό η Ελλάδα έχει ήδη κατοχυρώσει 33 γεωγραφικές ενδείξεις οίνων με Π.Ο.Π. και 120 γεωγραφικές ενδείξεις οίνων με Π.Γ.Ε., μεταξύ των οποίων και ο οίνος Π.Γ.Ε. Μακεδονία με το ΦΕΚ Β 694/1989 και το ΦΕΚ Β 1012/2000.
Στο πλαίσιο της υποχρέωσης που απορρέει από την κατάθεση των Τεχνικών Φακέλων, η Ελλάδα για όλους του οίνους μέχρι 31.12.2009, στο Ενιαίο έγγραφο και στις Προδιαγραφές προϊόντος που συμπεριλαμβάνονται ως υποχρεωτικά στοιχεία στον Τεχνικό Φάκελο, τεκμηρίωσε με λεπτομερή περιγραφή τον ιστορικό, πολιτιστικό κοινωνικό δεσμό που έχει ο κάθε παραγόμενος οίνος σε σχέση με την γεωγραφική περιοχή.
Φυσικά τέτοια τεκμηρίωση και μάλιστα ιστορικά αδιάσειστη περιλαμβάνεται και στον Τεχνικό Φάκελο του οίνου με Π.Γ.Ε Μακεδονία.
Έκτοτε ο παραγόμενος οίνος με Π.Γ.Ε. Μακεδονία προστατεύεται σε ενωσιακό επίπεδο, αφού η COMMISSION τον έχει καταχωρήσει στο Μητρώο των Προστατευόμενων Γεωγραφικών Ενδείξεων.
Περαιτέρω χρήζει νομικής διερεύνησης εάν στη συμφωνία μεταξύ της Ελλάδας και της π. Γ.Δ.Μ. όσον αφορά την σύσταση επιτροπής για τις εμπορικές ονομασίες (commercial names), και τα εμπορικά σήματα και επωνυμίες (trademarks και brand names) εμπίπτουν οι κατοχυρωμένες ενδείξεις της χώρας μας από την Ε.Ε., κατοχύρωση που αποτελεί σαφώς κοινοτικό κεκτημένο, αλλά και δικαίωμα που δεν είναι σήμερα διαπραγματεύσιμο.
Στην άποψη αυτή της ΚΕΟΣΟΕ συμφωνούν και στελέχη του Υπ.Α.ΑΤρ και θα είναι σκόπιμο να υπάρξει σχετική συνεργασία με τα στελέχη του υπουργείου Εξωτερικών στην ίδια κατεύθυνση.
Άλλωστε μην ξεχνάμε ότι στο ίδιο ενωσιακό νομικό πλαίσιο στηρίχτηκαν ο ΑΟΣ Νάουσα «ΒΑΕΝΙ» και η Οινοποιεία Τσάνταλη, ώστε να απαγορευτεί στους Σκοπιανούς η κυκλοφορία οίνων με την ονομασία «Μακεδονικός» στην Γερμανική αγορά.
Σύμφωνα με όσα έχουν γίνει γνωστά από το περιεχόμενο της συμφωνίας δεν περιλαμβάνεται αλλαγή της ονομασίας ελληνικής Περιφερειακής Ενότητας της Μακεδονίας και φυσικά η Ελλάδα διατηρεί το δικαίωμα χρήσης του όρου Μακεδονία. Σε ανάλογο επίπεδο η Τουρκία, κατά την ενταξιακή της πορεία στην Ε.Ε. και για τα ανοιχτά κεφάλαια που υπάρχουν, εξετάζεται εάν η νομοθεσία της και η πρακτική της σε όλα τα θέματα, συνάδουν με το κοινοτικό κεκτημένο, διαφορετικά καλείται από την Ε.Ε. να προσαρμοστεί σε αυτό.
Είναι συνεπώς σκόπιμο να δημιουργήσουμε ένα κοινό πολιτικό μέτωπο για τα θέματα αυτά, ώστε να διασφαλίσουμε την συνέχεια της ιστορικής κληρονομιάς και του δεσμού που έχει αυτή με τα παραγόμενα προϊόντα στη χώρα μας.