Σε εκατομμύρια υπολογίζονται οι ζημιές των ελαιοπαραγωγών του κάμπου στο Νεοχώρι Μεσολογγίου λόγω παρατεταμένης ανομβρίας.
Ο μαύρος Χρυσός της περιοχής ( ελιές Καλαμών) όπου επί το πλείστον στηρίζεται η οικονομία της περιοχής, περνάει την δεύτερη μεγαλύτερη κρίση των τελευταίων 50 ετών.
Υπενθυμίζουμε ότι πριν από περίπου 4 με 5 χρόνια όλη η παραγωγή καταστράφηκε από το γλοιοσπόριο αλλά και φέτος το 2018 οι αγρότες παρατηρούν ανήμποροι και με τα χέρια δεμένα την παραγωγή τους για ακόμη μία φορά να καταστρέφεται.
Ο λόγος είναι η παρατεταμένη ξηρασία του Οκτωβρίου και ο ανελέητος πόλεμος που ο δάκος κήρυξε φέτος σε όλη την Ελλάδα.
Συγκεκριμένα η ανομβρία επηρεάζει επιζήμια την παραγωγή της ελιάς με τους κάτωθι τρόπους:
Α) η ελιά ως και τα μέσα Αυγούστου κατασκευάζει το κουκούτσι και μετά ως τέλη Οκτώβρη δημιουργεί τη σάρκα γύρω από το κουκούτσι έτσι ώστε με αυτόν τον τρόπο να παίρνει βάρος ο καρπός. Λόγω λοιπόν της ανομβρίας οι ελιές δεν πήραν το φυσιολογικό βάρος που έπρεπε να πάρουν και σε πρώτη φάση η μείωση του βάρους του ελαιοκάρπου φτάνει πολλές φορές έως και το 50% υπό την προϋπόθεση όμως ότι πάντοτε όλοι οι υπόλοιποι παράγοντες είναι τέλειοι, κάτι το οποίο στην περίπτωσή μας αυτή τη φορά δεν ισχύει.
Β) Σε συνέχεια της παραπάνω παραγράφου η ανομβρία συνδυάστηκε και με βόρειους ανέμους συνεχούς διαρκείας οι οποίοι αφυδάτωσαν επιπλέον τις ελαιοκαλλιέργειες με αποτέλεσμα οι ελαιόκαρποι έστω και κατά το ήμισυ στο βάρος να ζαρώσουν σαν σταφίδες και να αρχίσουν να πέφτουν οδηγώντας τους ελαιοπαραγωγούς στην απελπισία.
Γ) Δεν μπορεί το ΤΟΕΒ να σώσει τα έργα του Θεού. Σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχαμε με τον πρόεδρο του ΤΟΕΒ Νεοχωρίου (το οποίο έχει στην κατοχή του περίπου 100.000 στρέμματα κάμπου) και ο οποίος είναι τεχνολόγος γεωπόνος μας ενημέρωσε πως για την αντιμετώπιση της παρατεταμένης ξηρασίας αφού για αυτούς η αρδευτική περίοδος βάσει απόφασης γενικής συνέλευσης τελείωνε στις 30 Σεπτεμβρίου, άμεσα προώθησε αιτήσεις ελαιοπαραγωγών προς τον ΓΟΕΒ του κάτω Αχελώου ο οποίος (ΓΟΕΒ) με τη σειρά του έθεσε άμεσα τα αντλιοστάσια σε λειτουργία έτσι ώστε ο κάμπος δεν έμεινε χωρίς νερό ούτε για πέντε ημέρες.
Όμως με μεγάλη λύπη παρατήρησαν φαινόμενο σύμφωνα με το οποίο οι ελαιοπαραγωγοί πότιζαν τις ζαρωμένες ελιές και μετά από δύο με τρεις μέρες αυτές ξεζάρωναν. Στη συνέχεια όμως και μετά από τρεις-τέσσερις ημέρες οι ελιές ξαναζάρωναν με αποτέλεσμα να μην γίνεται τίποτα. Το φαινόμενο αυτό ο κ. Μακρής Γεράσιμος το αποδίδει στο ότι λόγω της παρατεταμένης ανομβρίας δεν ανεβαίνει ο υπόγειος υδάτινος ορίζοντας, η υγρασία του εδάφους και δεν υγραίνεται καλά ο ατμοσφαιρικός αέρας! Πάντοτε και σύμφωνα με την κρίση του το φαινόμενο αυτό δεν αντιμετωπίζεται με τα διαθέσιμα τεχνικά μέσα. Αν η πολιτεία δεν επέμβει αποζημιώνοντας τους παραγωγούς που αποτελούν βασικό ΑΕΠ της χώρας τα 25.000 άτομα που ζουν στην περιοχή θα αντιμετωπίσουν πραγματικά σοβαρό πρόβλημα επιβίωσης εν μέσω οικονομικής κρίσης η οποία χρόνο με το χρόνο βαθαίνει όλο και χειρότερα.