Η νέα στρατηγική της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τα χημικά στοχεύει στην απομάκρυνση επικίνδυνων και τοξικών ουσιών για την προστασία της ανθρώπινης υγείας και του περιβάλλοντος. Ωστόσο, θα υπάρχουν εξαιρέσεις για εφαρμογές που θεωρούνται απαραίτητες και η συζήτηση για το τι σημαίνει αυτό συνεχίζεται.
Σύμφωνα με ένα νέο σχέδιο που δημοσιεύθηκε τον Οκτώβριο, οι τοξικές ουσίες θα απαγορεύονταν από προεπιλογή και θα εγκρίνονταν μόνο κατά περίπτωση, στο πλαίσιο της προσπάθειας της Επιτροπής να επιτύχει τον στόχο «μηδενικής ρύπανσης» της Πράσινης Συμφωνίας.
Ο Αντιπρόεδρος της Επιτροπής Frans Timmermans δήλωσε κατά την έναρξη της στρατηγικής ότι η «απαγόρευση» θα στοχεύει κυρίως σε προϊόντα όπως καλλυντικά, συσκευασίες τροφίμων και παιδικά παιχνίδια. Ωστόσο, αντικείμενα όπως τα μαχαιροπήρουνα και τα ηλεκτρονικά θα μπορούσαν επίσης να επηρεαστούν.
«Τα κριτήρια για τις βασικές χρήσεις αυτών των χημικών ουσιών θα πρέπει να καθοριστούν σωστά για να διασφαλιστεί η συνεκτική εφαρμογή σε ολόκληρη τη νομοθεσία της ΕΕ και θα λάβει ιδίως υπόψη τις ανάγκες για την επίτευξη της πράσινης και ψηφιακής μετάβασης», λέει η στρατηγική.
Αξιωματούχοι της Επιτροπής ξεκίνησαν τη διαδικασία σύνταξης αυτών των κριτηρίων και σκοπεύουν να τα εγκρίνουν το 2021 ή το 2022.
Ένα έγγραφο συζήτησης που δημοσιεύθηκε τον Νοέμβριο πηγαίνει βαθύτερα στη λεπτομέρεια σχετικά με το ποια είναι τα βασικά κριτήρια χρήσης και ποιοι παράγοντες θα πρέπει να είναι το επίκεντρο όταν οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής υποβάλλουν τα ευρήματά τους.
Το έγγραφο απαριθμεί πολλά από τα πλεονεκτήματα που θα προέκυπταν από την ανάπτυξη της έννοιας της βασικής χρήσης, όπως ταχύτερους χρόνους έγκρισης, πρόοδο προς ένα μη τοξικό περιβάλλον και θετικές επιπτώσεις στις περιβαλλοντικές πολιτικές τρίτων χωρών.
Αλλά θα μπορούσαν επίσης να υπάρξουν αρνητικές επιπτώσεις. Το έγγραφο επισημαίνει τη «θλιβερή υποκατάσταση ή την εξασθενημένη ανταγωνιστικότητα και την καινοτομία», καθώς και τον κίνδυνο μετεγκατάστασης εταιρειών εκτός ΕΕ και de facto ρύθμιση των προϊόντων ή των προτιμήσεων των ανθρώπων.
Ο Adam McCarthy, πρόεδρος του Ινστιτούτου Κοβαλτίου, δήλωσε ότι εάν η ΕΕ υποστηρίζει την έννοια της βασικής χρήσης, θα μπορούσε «να έχει σημαντικές επιπτώσεις για τη βιομηχανία μετάλλων». Το κοβάλτιο είναι ένα σημαντικό συστατικό των μπαταριών και των κραμάτων, αλλά μπορεί να είναι τοξικό σε περίπτωση ακατάλληλης έκθεσης.
«Ο όρος« ουσιώδες »είναι αόριστος και θα μπορούσε να εφαρμοστεί πολύ ευρέως ή πολύ στενά, αυτό που θεωρείται« ουσιώδες »μπορεί να αλλάξει από έτος σε έτος και αυτό που θεωρείται« επικίνδυνο »δεν είναι πάντα ξεκάθαρο», πρόσθεσε ο McCarthy.
Η Violaine Verougstraete, εμπειρογνώμονας χημικών με τον εμπορικό οργανισμό Eurometaux, προειδοποίησε ότι «πάνω από το 80% των μετάλλων που απαιτεί η Ευρώπη για την πράσινη και ψηφιακή μετάβασή της έχουν έναν χαρακτηρισμό κινδύνου κάποιου τύπου και θα πρέπει να είμαστε ρεαλιστές ότι εδώ η αντικατάσταση συχνά δεν είναι εφικτή. "
«Τα περισσότερα μέταλλα μπορούν να ανακυκλωθούν ατελείωτα και χρησιμοποιούνται με ασφάλεια στα προϊόντα τους - σκεφτείτε τα μέταλλα που είναι κλειδωμένα σε μια μπαταρία αποθήκευσης, το κράμα χάλυβα σε μια ανεμογεννήτρια ή εκείνα σε μια πλακέτα κυκλώματος φορητού υπολογιστή», πρόσθεσε.
Το Ευρωπαϊκό Γραφείο Περιβάλλοντος δήλωσε ότι η Επιτροπή θα πρέπει «να δανειστεί έναν εξαιρετικά θετικό ορισμό που ενσωματώνεται ίσως στην πιο επιτυχημένη περιβαλλοντική συνθήκη, το Πρωτόκολλο του Μόντρεαλ».
Το πρωτόκολλο, η μόνη παγκόσμια επικυρωμένη συνθήκη που ισχύει, χαρακτηρίζεται ως το χρυσό πρότυπο περιβαλλοντικών συμφώνων και θεωρείται ευρέως ότι έχει σταματήσει τις μεγάλες ζημιές στο στρώμα του όζοντος του πλανήτη.
Σύμφωνα με το έγγραφο συζήτησης της Επιτροπής, η προσέγγιση του Πρωτοκόλλου του Μόντρεαλ θα μπορούσε «να βοηθήσει στην ανάπτυξη μιας παρόμοιας έννοιας για τις διαδικασίες REACH», τον ολοκληρωμένο κανονισμό της ΕΕ για τη χημική διαχείριση.
Ωστόσο, ο Adam McCarthy προειδοποίησε ότι «οι προτεινόμενοι ορισμοί όπως το Πρωτόκολλο του Μόντρεαλ είναι ακατάλληλοι για το εύρος και την πολυπλοκότητα για τη βιομηχανία μετάλλων, πράγμα που σημαίνει ότι πραγματικά δεν ξέρουμε πώς θα λειτουργούσε στην πράξη».
Αυτός ο σκεπτικισμός αντικατοπτρίστηκε από τη Violaine Verougstraete, η οποία είπε ότι το «πολύ στενό πεδίο ουσιών και εφαρμογών» του Μόντρεαλ δεν είναι κατάλληλο για την επιθυμητή εφαρμογή της ΕΕ, προσθέτοντας ότι το REACH είναι «ένα διαφορετικό επίπεδο πολυπλοκότητας».
Το COVID-19 θα μπορούσε επίσης να έχει αλλάξει το παιχνίδι, καθώς το έγγραφο της Επιτροπής παραδέχεται «ότι η έννοια αυτού που θεωρείται απαραίτητο δεν είναι απαραίτητα εμφανής και μπορεί να αλλάξει με την πάροδο του χρόνου».
Η Γαλλία Capon, επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Πολύτιμων Μετάλλων, συμφώνησε επίσης ότι το στοιχείο «αναγκαιότητα» είναι ασαφές, προσθέτοντας ότι θα ήταν καλύτερα να μιλήσουμε για «βιώσιμη χρήση» λαμβάνοντας υπόψη διαφορετικά κριτήρια από τη διαχείριση χημικών ουσιών, την κυκλικότητα και την κλιματική ουδετερότητα.
Ακολουθήστε το Agrocapital.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι τις ειδήσεις