Γιατί οι περιβαλλοντικές οργανώσεις ζητούν να δημευτούν οι περιουσίες των μη προνομιούχων αγροτών και κτηνοτρόφων

Ένωση Ιδιοκτητών Αγροτικών Ακινήτων Ελλάδος:

Ανοιχτή Επιστολή προς τις περιβαλλοντικές οργανώσεις που προσέφυγαν στο ΣτΕ κατά της αναμόρφωσης των δασικών χαρτών

Γιατί οι περιβαλλοντικές οργανώσεις ζητούν  να δημευτούν οι περιουσίες των μη προνομιούχων αγροτών και κτηνοτρόφων.

Με αφορμή την επικείμενη εκδίκαση στο ΣτΕ της αίτησης ακύρωσης  των επτά Περιβαλλοντικών  Οργανώσεων που συμπαραστέκονται στον αγώνα των Δασαρχών, (ΠΕΔΔΥ & ΓΕΩΤΕΕ), κατά της αναμόρφωσης των Δασικών Χαρτών, η Ένωση Ιδιοκτητών Αγροτικών Ακίνητων Ελλάδας, απευθύνει ανοιχτή επιστολή προς τις Περιβαλλοντικές Οργανώσεις, που ζητούν διά της παρέμβασής τους,  να δημευτούν οι περιουσίες των μη προνομιούχων Ελλήνων.

Η παρέμβαση των περιβαλλοντικών οργανώσεων στο Συμβούλιο της Επικρατείας  για την ακύρωση της απόφασης του τέως υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας κ. Κ. Χατζηδάκη που αφορά την αναμόρφωση των δασικών χαρτών της χώρας, ώστε να μην ισχύσουν τα λάθη της δασικής νομοθεσίας και οι Δασικοί Χάρτες  τους οποίους διαμόρφωσαν οι ίδιοι  οι δασάρχες, χαρακτηρίζοντας Δάσος το 72% της επιφάνειας της Ελλάδας, έχει καταστροφικές συνέπειες για την οικονομική ανάπτυξη της Ελλάδας.

Συνεπάγεται ακόμη  τη δήμευση κάθε αγροτικής περιουσίας, η οποία ευρίσκεται εντός αυτού του 72%, αφαιρώντας  την περιουσία από τους χιλιάδες αγρότες που δεν είναι προνομιούχοι, καταστρέφοντας ταυτόχρονα και την Κτηνοτροφία!

Αποσιωπούν τα επίσημα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Ο Μέσος Όρος δασοκάλυψης στην Ευρωπαϊκή  'Ένωση είναι 34% στη δε Γερμανία 29,84%.  Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις, παρόλο που γνωρίζουν αυτό το γεγονός, πιστεύουν,  ότι ο προσδιορισμός της δασοκάλυψης στην Ελλάδας είναι σωστός και αγωνίζονται για να παραμείνει Δάσος το 72% της επιφανείας της, για το καλό της Ελλάδας και του λαού της !

Όχι! Δεν ενδιαφέρονται για το καλό της Ελλάδας και του λαού της. Αλλά ως αυτόκλητοι προστάτες των δασών, από τα ζεστά και πολυτελή τους γραφεία, υποστηρίζουν,  ότι όλοι εμείς που κατέχουμε  αποδεδειγμένα και νόμιμα την περιουσία μας, αλλά και όσοι δεν έχουν επίσημα «χαρτιά», γιατί δεν πούλησαν ποτέ οι πρόγονοί τους και  κατέχουν την περιουσία τους από παππού προς πάππου. Όλοι εμείς, που κάθε μέρα δουλεύουμε με κρύο και με βροχή στην ύπαιθρο, για να ζήσουμε τα παιδιά μας, είμαστε δήθεν καταπατητές και επιφέρουμε σοβαρό πλήγμα στο περιβάλλον!

Απαιτούν δηλαδή,  να δημευτεί η περιουσία μας, η οποία δεν αποτελείται από Δάση, με πρόσχημα την προστασία του περιβάλλοντος.

 Τόσο μεγάλο είναι το ενδιαφέροντος για το καλό  της κοινωνίας, που δεν «κατάλαβαν» ότι ενώ από το 1836 μέχρι το 1979, που ψηφίστηκε ο καταστροφικός νόμος 998 για την προστασία των Δασών, το Ελληνικό Κράτος ξεχώριζε κάθε έκταση που δεν μπορούσε να αποδώσει  δασικά προϊόντα εντός λογικού χρονικού διαστήματος από τον χαρακτηρισμό της ως Δάσος και ως δασικής έκτασης.

Οι  νόμοι που ίσχυσαν από το 1836 μέχρι τη θέσπιση του νόμου 998/1079

Θα περιοριστούμε στον Ν.4173/1929  ο οποίος με το άρθρο 48, σαφέστατα καθορίζει:

«Ως αντικείμενο δασοπονίας και δασικής εκμεταλλεύσεως θεωρούνται κυρίως τα δάση τα επί των ορέων, αι ορειναί δασικαί  βοσκαί και κατά δεύτερον λόγον τα πεδινά δάση. Πάντα τα λοιπά, ήτοι οι χειμεριναί βοσκαί, οι δασικαί εκτάσεις αι ως βοσκότοποι χαρακτηριζόμεναι, καθώς και τα επί των ορέων γυμνά και ασκεπή εδάφη αποτελούν αντικείμενο ιδίως κτηνοτροφικής εκμεταλλεύσεως.»

Με δε το άρθρο 48 με θέμα : «Αντικείμενο μη δασικής δημοσιονομίας» καθορίζεται ότι :

Δεν υπόκεινται εις τας διατάξεις του παρόντος νόμου :

1)   Τα μεμονωμένως ή κατά λόχμας και συνδενδρίας εντός γεωργικών καλλιεργούμενων εκτάσεων ή αγροτικών κτημάτων μέχρι εκτάσεως 50 στρεμμάτων ως και εντός αυλών, κήπων, και ελαιώνων και αμπέλων φυόμενα δασικά δένδρα.

2)   Οι θάμνοι των βοσκοτόπων

3)   Οι πάλιουροι κλπ

4)   Τα ελαιόδεντρο

5)   Τα οπωροφόρα και καρποφόρα δένδρα ως και αι άμπελοι, και

6)    Τα Δασικά δένδρα τα φυόμενα επί της οροθετικής γραμμής της επικρατείας

Για όλες αυτές οι εκτάσεις δεν γίνεται καμία αναφορά στον νόμο 998, με συνέπεια να χαρακτηρίζονται δάση, και μαζί μ αυτή την παράλειψη, αλλά και με τις μεθοδεύσεις των Δασαρχών  χαρακτηρίζονται Δάση. Η νομοθετική αυτή μεθόδευση λειτούργησε εις βάρος αγροτών και κτηνοτρόφων αλλά και των κληρονόμων τους. Με τη δασική νομοθεσία να τους αναγκάζει να προστρέξουν στην τουρκική κυβέρνηση για να αναγνωρίσουν την περιουσία τους που βρίσκεται στην ελληνική επικράτεια! Την οποία ακόμη και εάν αναγνωρίσουν δεν μπορούν να την χρησιμοποιήσουν!

Ζητούν με την προσφυγή τους να δημευτούν οι περιουσίες των μη προνομιούχων

Το τραγικότερο της υπόθεσης είναι ότι με την προσφυγή τους , οι περιβαλλοντικές οργανώσεις επιζητούν να δημευτούν και οι εκτάσεις που το Κράτος είχε παραχωρήσει στους ακτήμονες για να ζήσουν την οικογένεια τους, επειδή σήμερα ο νόμος άλλαξε και τις χαρακτηρίζει Δάσος.

Και όχι μόνο: Μπροστά στην προσπάθεια των Δασαρχών  να επαυξήσουν τις αρμοδιότητες τους, οι περιβαλλοντικές οργανώσεις, δεν λαμβάνουν υπόψιν τους την απόφαση του Αρείου Πάγου για την υπόθεση λίμνης του Βατοπεδίου.

Με την απόφαση αυτή, το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο, αποφάνθηκε, ότι τα περιουσιακά δικαιώματα εξαρτώνται από τους νόμους που ίσχυαν όταν αγοράστηκαν αυτές οι περιουσίες ή όταν παραχωρήθηκαν και όχι από τους νόμους που στη συνέχεια μπορεί να ψηφιστούν, με όσα θα επιβαρυνθεί το κράτος  για αυτό, εφ΄όσον συνεχιστεί αυτό το ανοσιούργημα.  

Αντιστέκονται ακόμη και στις δειλές τροποποιήσεις της δασικής νομοθεσίας

Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις, παραστέκονται στους Δασάρχες, παρεμβαίνοντας και υποστηρίζοντας την αίτηση ακύρωσης τους, για τον πρόσφατο νόμο Χατζηδάκη, προκειμένου να ακυρώσουν ακόμη και  τις δειλές και ανεπαρκείς τροποποιήσεις της δασικής νομοθεσίας, στις οποίες προέβη ο τέως υπουργός περιβάλλοντος. Παρεμβάσεις, με τις οποίες επιχειρεί να διορθώσει μερικά από τα καταστροφικά σφάλματα της δασικής νομοθεσίας, που έχουν καταστρέψει την Οικονομία της Χώρας και συνεχίζουν να απαγορεύουν την υλοποίηση κάθε επένδυσης σε όλη αυτή την έκταση, δηλαδή στο σύνολο της Ελλάδας.

Με θλιβερή συνέπεια, να κρατούν σε ανεργία 300.000 Έλληνες, που μαζί με τις οικογένειές τους υπερβαίνουν το 1.000.000 ψυχές, και χωρίς να λογαριάζουμε τους 550.000 Έλληνες που μετανάστευσαν και τα 2.500.000 συνταξιούχους που πεινάνε !  Επιμένουν και επιδιώκουν τη δήμευση όλης μας της περιουσία μας , που βρίσκεται εντός αυτού του 72% της Ελλάδας, που έχουν χαρακτηρίσει Δάσος !

Τι κρύβεται πίσω από τους ισχυρισμούς των δασολόγων που υποστηρίζονται από  τις περιβαλλοντικές οργανώσεις

Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις επιμένουν, χωρίς να αντιλαμβάνονται τι κρύβεται πίσω από όλους τους ισχυρισμούς των Δασολόγων, οι οποίοι δεν αφορούν εντέλει το περιβάλλον και για τα δάση. Αφορούν τη διατήρηση των αρμοδιοτήτων των Δασαρχών, που τους έχουν ανασύρει από τα τελευταία σκαλοπάτια της υπαλληλικής ιεραρχίας και τους έχουν καταστήσει πρωταγωνιστές της Οικονομικής Ανάπτυξης, καθώς οι στρεβλώσεις της δασικής νομοθεσίας, έχουν καταφέρει να μην αδειοδοτείται καμία επένδυση, αν δεν την εγκρίνουν οι Δασάρχες!

Η παρέμβαση στο ΣτΕ της 'Ενωσης Ιδιοκτητών Αγροτικών Ακινήτων Ελλάδος

Υπενθυμίζεται, ότι στις 5 Μαρτίου 2020, εκδικάζεται στο Συμβούλιο της Επικρατείας η αίτηση ακυρώσεως της ΠΕΔΔΥ, ΓΕΩΤΕΕ και Περιβαλλοντικών Οργανώσεων, της Υπουργικής Απόφασης για την αναμόρφωση των Δασικών Χαρτών, για την οποία η Ένωση Ιδιοκτητών Αγροτικών Ακινήτων Ελλάδας στο Συμβούλιο της Επικρατείας άσκησε παρέμβαση υπέρ της.

Η Ένωση Ιδιοκτητών Αγροτικών Ακινήτων Ελλάδας, επισημαίνει ότι τάσσεται αναφανδόν υπέρ της προσβαλλόμενη υπουργικής απόφασης, επισημαίνοντας ωστόσο ότι , «διορθώνει  εν μέρει σφάλματα της δασικής νομοθεσίας, τα οποία είχαν ως αποτέλεσμα να δημεύεται η κτηνοτροφική περιουσία» ( βοσκότοποι-θαμνολίβαδα κλπ).

Η Ένωση Ιδιοκτητών Αγροτικών Ακινήτων υπενθυμίζει προς πάσα κατεύθυνση, ότι το δικαίωμα της ιδιοκτησίας είναι συνταγματικά προστατευόμενο δικαίωμα των πολιτών, το οποίο οφείλει η πολιτεία  να σέβεται έμπρακτα και δεν μπορεί να αγνοείται και να παρακάμπτεται από τις υπερβολές της δασικής νομοθεσίας. Βάσει της οποίας, το 72΄% του εθνικού χώρου εμφανίζεται ως δάσος!