- Ν. Κακαβά Προέδρου ΠΟΓΕΔΥ
Είναι γνωστό σε όλους ότι οι πυρκαγιές αυτές αντιμετωπίζονται πολύ δύσκολα όταν δεν αντιμετωπιστούν άμεσα στο ξεκίνημά τους, οπότε παίρνουν διαστάσεις και απειλούν όχι μόνο τα δάση αλλά και κατοικημένες περιοχές.
Όπως όλοι οι πολίτες της χώρας, αγανακτούμε βλέποντας δάση και περιουσίες να γίνονται στάχτη και ανθρώπινες ζωές να χάνονται και τον κρατικό μηχανισμό «εξουδετερωμένο» να μην μπορεί να σηκώσει το βάρος της διαχείρισης του προβλήματος ή να καταφεύγει στην επικοινωνιακή αναφορά στατιστικών (για τα εναέρια μέσα, τα οχήματα και προσωπικό) του αρμόδιου Υφυπουργού Πολιτικής Προστασίας για να δικαιολογήσει την παρουσία του, που για εμάς όμως ήταν είναι επιεικώς ανεπαρκής.
Ασφαλώς αν ψάξει κανείς λίγο βαθύτερα τις αιτίες των δυσκολιών αποτελεσματικής διαχείρισης περιστατικών πυρκαγιών που πήραν διαστάσεις, θα καταλήξει να εντοπίσει τις αδυναμίες του υπάρχοντος επιχειρησιακού δόγματος του Πυροσβεστικού Σώματος, του τρόπου οργάνωσης και λειτουργίας του και την ανάγκη αλλαγών «εδώ και τώρα» στο σύστημα δασοπυρόσβεσης,
Όμως είναι υποχρέωσή μας να ζητήσουμε από την Κυβέρνηση και ιδίως τον Πρωθυπουργό της Χώρας, ο οποίος έχει πλήρη επίγνωση του προβλήματος των δασικών πυρκαγιών, να σεβαστούν το συνταγματικό δικαίωμα των πολιτών, για την προστασία των δασών και του φυσικού περιβάλλοντος (που στην πραγματικότητα έχουν εγκαταλειφθεί στην τύχη τους) αλλά και την υποχρέωση της πολιτείας να οργανώσει τον κρατικό μηχανισμό για την αντιμετώπιση των Δασικών Πυρκαγιών
Στη βάση αυτή ζητάμε την εφαρμογή του πορίσματος της Μόνιμης Επιτροπής Προστασίας Περιβάλλοντος της Βουλής, η οποία μετά τις καταστρεπτικές πυρκαγιές του έτους 2007 στην Πελοπόννησο (σ.σ με πρόεδρο τον σημερινό Πρωθυπουργό), είχε καταλήξει σε επίσημο και σαφέστατο πόρισμα για την ανάγκη αναθεώρησης του επιχειρησιακού σχεδιασμού και των επιμέρους συντελεστών του συστήματος πυροπροστασίας (δηλαδή της πρόληψης και της καταστολής) με πλήρη αναθεώρηση του νόμου 2612/1998.
Σήμερα είναι απαραίτητο να ληφθεί Κεντρική πολιτική απόφαση για την αναδιοργάνωση των δασικών υπηρεσιών και επανασύνδεση τους με το φυσικό τους αντικείμενο στο οποίο συμπεριλαμβάνονται και οι δασικές πυρκαγιές. Η κοινωνία μας έχει πληρώσει πολύ ακριβά την λανθασμένη απόφαση της κυβέρνησης του έτους 1998 η οποία διαχώρισε το αντικείμενο της πρόληψης από την καταστολή των πυρκαγιών.
Αυτό πρέπει να αλλάξει και είναι ευθύνη της Κυβέρνησης να το πράξει.
Επειδή οι έχοντες την πολιτική ευθύνη στρίβουν πιο δύσκολα και από τα ferry boat, η ΠΟΓΕΔΥ και τα πρωτοβάθμια σωματεία της είναι σε συνεχή επαφή με όλες τις γεωτεχνικές Δ/νσεις των πυρόπληκτων περιοχών ( Δ/νσεις Δασών, Δασαρχεία , ΔΑΟΚ, κλπ) για να ξεκινήσουν άμεσα οι καταγραφές των ζημιών και να απαλύνουμε το πόνο των πληγέντων και τους ευχαριστουμε για τις θερμές εκδηλώσεις στα κλιμάκια των γεωτεχνικών που επισκέφτηκαν τις πυρόπληκτες περιοχές.
- Ν. Μπόκαρη αναπλ. Γεν Γραμματέας ΠΟΓΕΔΥ
Μετά τις τελευταίες μεγάλες δασικές πυρκαγιές στην Αττική, την Εύβοια και την Πελοπόννησο, βρισκόμαστε καθηλωμένοι να συζητάμε για το πρόβλημα των δασικών πυρκαγιών.
Είναι γνωστό ότι οι δασικές πυρκαγιές αποτελούν μία μεγάλη απειλή για τις σύγχρονες κοινωνίες. ιδίως όταν επεκταθούν σε οικιστικές περιοχές λόγω των ακραίων συνθηκών (θερμοκρασίας και έντασης ανέμου) και της «εύφλεκτης» σύνθεσης της μεσογειακής δασικής βλάστησης. Οι πυρκαγιές αυτές αντιμετωπίζονται πολύ δύσκολα όταν δεν αντιμετωπιστούν άμεσα στο ξεκίνημά τους και η κατάληξή τους είναι αυτή που βλέπουμε να επικρατεί στις πληττόμενες περιοχές .
Ασφαλώς ο κρατικός μηχανισμός λόγω των μεγάλων θερμοκρασιών που σημειώθηκαν και της χαμηλής υγρασίας της καυσίμου ύλης. γνώριζε για τη μεγάλη επικινδυνότητα των ημερών.
Όμως κάθε πολίτης αυτής της χώρας που αγανακτεί βλέποντας τα δάση και τις περιουσίες να γίνονται στάχτη, μένει ο προβληματισμός «τι δεν πήγε καλά στο σχεδιασμό και τις επιχειρήσεις δασοπυρόσβεσης» και «γιατί κάθε χρόνο βλέπουμε αυτές τις τραγικές εικόνες»
Ασφαλώς αν ψάξει κανείς λίγο βαθύτερα τις αιτίες των δυσκολιών αποτελεσματικής διαχείρισης περιστατικών πυρκαγιών που πήραν διαστάσεις, θα καταλήξει να εντοπίσει τις αδυναμίες του υπάρχοντος επιχειρησιακού δόγματος και ιδίως να αντιληφθεί το πρόβλημα που δημιουργείται με τη μετατροπή του «συστήματος δασοπυρόσβεσης» σε «σύστημα αεροπυρόσβεσης», που στηρίζεται αποκλειστικά στη χρήση εναερίων μέσων, τα οποία για πολλούς επιχειρησιακούς ή τεχνικούς λόγους δεν είναι πάντα διαθέσιμα. Τα αεροσκάφη λόγω της υψηλής έντασης των ανέμων και του μεγάλου κυματισμού, λόγω του σκότους η και των υψηλών θερμοκρασιών που επικρατούν, καθίστανται πολλές φορές ανενεργά με άμεση συνέπεια την ανεξέλεγκτη επέκταση των πυρκαγιών και την ουσιαστική κατάρρευση του επιχειρησιακού σχεδιασμού.
Σε αυτά πρέπει να συνυπολογίσουμε και τα υπόλοιπα «δεδομένα» του προβλήματος που επηρεάζουν την αποτελεσματικότητα του κρατικού μηχανισμού, όπως είναι η εναλλαγή και η κατάσταση των χρήσεων γης, (ακαθάριστες γεωργικές εκτάσεις, δασικά οικοσυστήματα, χορτολίβαδα, οικισμοί κλπ) που διαδέχονται η μια την άλλη σε πολύ μικρή κλίμακα μεγεθών και η κατάσταση στη μια κατηγορία επηρεάζει άμεσα την κατάσταση της άλλης καθώς και το γεγονός ότι η ελληνική ύπαιθρος έχει εγκαταλειφτεί από τις παραδοσιακές δραστηριότητες που μείωναν την καύσιμη ύλη και συνεπώς τον κίνδυνο πυρκαγιάς.
Τα παραπάνω αποτελούν μέρη του προβλήματος «δασικές πυρκαγιές» και την κυριότερη αιτία για το μέγεθος των καταστροφών που προκαλούνται και κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου στην πολιτεία για την ανάγκη αναθεώρησης του σχεδιασμού τόσο της πρόληψης όσο και της καταστολής των δασικών πυρκαγιών.
Η αναθεώρηση αυτή δεν αφορά το επίπεδο της οργάνωσης της πολιτικής προστασίας εξάλλου είναι πολύ πρόσφατος ο νόμος 4662/2020 περί της οργάνωσης του εθνικού μηχανισμού Διαχείρισης Κρίσεων και Αντιμετώπισης Κινδύνων
Ακολουθήστε το Agrocapital.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι τις ειδήσεις