Μέχρι σήμερα, πολλές προσπάθειες να πληρωθούν για τα θετικά για το κλίμα αποτελέσματα έχουν επικεντρωθεί στην προμήθεια από τους αγρότες, πληρώνοντάς τους για να αναπτυχθούν και να παραδώσουν πιο βιώσιμες καλλιέργειες. Παρά τη δηλωμένη προθυμία των καταναλωτών να πληρώσουν για τέτοιες «βιώσιμες» διεκδικήσεις επωνυμίας, η πρόοδος έχει μειωθεί.
Γιατί; Λόγω της δομής που είναι εγγενής στις αγορές που εμπορεύονται τις καλλιέργειες που καλλιεργούνται στις περισσότερες γεωργικές εκτάσεις: έχουμε να κάνουμε κυριολεκτικά με εμπορευματοποιημένα, αδιαφοροποίητα αγαθά. Παρά την περιορισμένη πρόοδο μέχρι σήμερα, είμαι αρκετά θετικός για τις δυνατότητες των αγορών άνθρακα και πιστεύω ότι μπορούν να γεφυρώσουν τα υπάρχοντα κενά στις τρέχουσες προσπάθειες βιωσιμότητας που επικεντρώνονται στην εφοδιαστική αλυσίδα και να βοηθήσουν τους αγρότες να συνειδητοποιήσουν την αξία της γης τους ως λύση για την κλιματική αλλαγή.
Η αγορά εμπορευμάτων είναι μια πρόκληση για την ώθηση της αλλαγής
Το σημερινό σύστημα γεωργίας και αγοράς εμπορευμάτων μεγάλης έκτασης στρεμμάτων αναπτύχθηκε για την παραγωγικότητα και την αποδοτικότητα. Όμως η εμπορευματοποίηση —η ίδια καινοτομία που επέτρεψε την ανάπτυξη του σύγχρονου συστήματος τροφίμων μας— είναι επίσης η μεγαλύτερη πρόκληση για την παροχή κινήτρων για την υιοθέτηση πρακτικών αναγέννησης σε επίπεδο πεδίου και για τη δημιουργία οικονομικών κινήτρων που μεταφέρονται σε ολόκληρο το σύστημα τροφίμων, από τον καταναλωτή στον αγρότη.
Για να είναι επιτυχής η αναγεννητική γεωργία για μεμονωμένους αγρότες, χρειάζεται μια μακροπρόθεσμη, εστιασμένη επενδυτική στρατηγική. Διαπιστώνουμε ότι χρειάζονται κατά μέσο όρο επτά χρόνια για τους αγρότες να σχεδιάσουν, να πειραματιστούν και να υιοθετήσουν σταδιακά αναγεννητικές πρακτικές όπως μη άροση, καλλιέργειες κάλυψης ή εκτεταμένη αμειψισπορά. Αυτή η μακροπρόθεσμη επένδυση και η μετάβαση δεν είναι κάτι που ανταμείβεται στο σημερινό μας περιβάλλον παραγωγής και προμήθειας εμπορευμάτων και δεν μπορούμε να περιμένουμε από τους αγρότες να επωμιστούν το οικονομικό βάρος των άμεσων δαπανών όπως εξοπλισμός, εισροές και εγκαταστάσεις ή έμμεσο κόστος αλλαγές στην εκπαίδευση και στο σύστημα.
Ακόμη πιο δύσκολη είναι η πολυπλοκότητα του συστήματος διανομής και παραγωγής τροφίμων μας. Εγγενώς, το σύστημα προμήθειας εμπορευμάτων δεν είναι αποτελεσματικό στην επιβράβευση της αλλαγής βάσει τόπου: Η αγορά μεγάλων ποσοτήτων σιτηρών στη χαμηλότερη τιμή από πολλές παγκόσμιες αγορές δεν θα οδηγήσει και θα ανταμείψει βιώσιμες πρακτικές. Αυτές οι πρακτικές απαιτούν χρόνια επενδύσεων σε επίπεδο εκμετάλλευσης, καθώς και προσαρμογές στα συστήματα αγοράς, μεταφοράς, αποθήκευσης και διανομής εμπορευμάτων που παρακολουθούν την παραγωγή και τις αποστολές σιτηρών και ανταμείβουν τους αγρότες για τις πρακτικές τους.
Ενώ οι καταναλωτές και πολλές εταιρείες τροφίμων δηλώνουν ότι θέλουν να αγοράσουν τρόφιμα που παράγονται με αναγεννητικά μέσα, είναι δύσκολο να το κάνουν. Ορισμένες εταιρείες έχουν αναπτύξει προγράμματα με αγρότες που ανταμείβουν τις αναγεννητικές πρακτικές - ανίχνευση από το ράφι στο παντοπωλείο - αλλά αυτά τα προγράμματα αντιπροσωπεύουν ένα ελάχιστο ποσοστό ενός πολύ μεγαλύτερου συστήματος που πρέπει να εξελιχθεί. Ακόμη και τα προγράμματα σε δεκάδες χιλιάδες στρέμματα είναι ένα μικρό κομμάτι του παζλ, αν σκεφτεί κανείς ότι υπάρχουν περισσότερα από 240 εκατομμύρια στρέμματα φυτικής παραγωγής στις ΗΠΑ — τα περισσότερα από τα οποία παράγουν εμπορεύματα που αποστέλλονται σε όλο τον κόσμο.
Τέλος, τα ποσοστά δέσμευσης άνθρακα ανά στρέμμα γεωργικής γης είναι σχετικά χαμηλά, επομένως μια ουσιαστική αλλαγή δεν συμβαίνει στα 10.000 στρέμματα, αλλά κάτι πιο κοντά στα 50 εκατομμύρια στρέμματα.
Υπάρχει η υπόθεση ότι εάν κάνετε μια αλλαγή σε ένα στρέμμα καλαμποκιού που δεσμεύει επιπλέον άνθρακα, μπορεί εύκολα να κλιμακωθεί στα 90 εκατομμύρια στρέμματα καλαμποκιού που παράγονται στις Ηνωμένες Πολιτείες. Δυστυχώς, δεν είναι τόσο εύκολο. Πρακτικές όπως η φύτευση καλλιεργειών ή η μετάβαση σε πρακτικές χωρίς άροση μπορεί να μην είναι η καλύτερη γεωπονική εφαρμογή για κάθε στρέμμα. Κάθε αγρότης πρέπει να αποφασίσει ποιες πρακτικές είναι κατάλληλες για τη λειτουργία του, και ενώ υπάρχουν κοινές πρακτικές και έννοιες που μπορούν να λειτουργήσουν σε μεγάλες γεωγραφικές περιοχές, κάθε αγρόκτημα (ακόμα και στρέμμα) διοικείται ξεχωριστά.
Οι αγορές άνθρακα μπορούν να γεφυρώσουν το χάσμα
Με όλα τα εμπόδια που αντιμετωπίζουμε, εκτιμάται ότι η γεωργία μπορεί να πρωτοστατήσει σε βιώσιμες λύσεις και οι αγορές άνθρακα μπορούν να χτίσουν τα θεμέλια για ακόμη πιο θετικές αλλαγές.
Γιατί; Επειδή η ίδια αγορά εμπορευμάτων που αποτελεί πρόκληση για τα σιτηρά μπορεί να κλιμακωθεί για τις αγορές άνθρακα. Ένας τόνος δεσμευμένου άνθρακα είναι ένα εμπόρευμα που μπορεί να μετρηθεί με παρόμοιο τρόπο και να ανταλλάσσεται με την ίδια αξία παντού. Ο δεσμευμένος άνθρακας μπορεί επίσης να παραχθεί και να εμπορευτεί χωρίς σύνδεση με την υπάρχουσα τροφική αλυσίδα βασικών προϊόντων. Οι αγρότες μπορούν να πληρωθούν άμεσα για τις προσπάθειές τους χωρίς να επηρεαστεί η παραγωγή σιτηρών ή ελαιούχων σπόρων.
Υπάρχει ακόμη δουλειά να γίνει για την ανάπτυξη των συστημάτων για να γίνει επιτυχημένη αυτή η αγορά, και οι συνεργασίες σε όλα τα συστήματα τροφίμων είναι το κλειδί. Οι συνεργασίες της Corteva με την Κοινοπραξία Αγοράς Υπηρεσιών Ecosystem (ESMC) και την IndigoAg επικεντρώνονται στην ανάπτυξη μετρήσεων, παρακολούθησης, μέτρησης και, τελικά, αγορών που προσφέρουν αξία στους αγρότες για τις αλλαγές που κάνουν στα χωράφια τους. Όταν οι αγρότες χρησιμοποιούν ψηφιακά εργαλεία και συστήματα τήρησης αρχείων, μπορούν να συλλέξουν πιο εύκολα τα δεδομένα όχι μόνο για να πληρούν τις προϋποθέσεις για πωλήσεις στην αγορά άνθρακα, αλλά και για να τους βοηθήσουν να σχεδιάσουν, να διαχειριστούν και να αναπτύξουν τις δικές τους καλλιέργειες πιο αποτελεσματικά.
Επειδή οι αγορές άνθρακα επικεντρώνονται στο αποτέλεσμα του συνολικού δεσμευμένου άνθρακα αντί να πληρώνουν για μια συγκεκριμένη πρακτική, οι αγρότες έχουν την ευκαιρία να προσαρμόσουν τις πρακτικές για να επιτύχουν τους αγρονομικούς και παραγωγικούς στόχους τους. Μπορούν να συνεργαστούν με αξιόπιστους συμβούλους για να επιλέξουν τον συνδυασμό των καλλιέργειες χωρίς άροση, καλλιέργειες και άλλες πρακτικές που ταιριάζουν στο στρέμμα, την καλλιέργεια, τον τύπο του εδάφους και πολλά άλλα. Η προσέγγιση είναι επίσης κομψή καθώς όλοι οι αγρότες οδηγούν προς το ίδιο κλίμα θετικό αποτέλεσμα ακόμη και με εξατομικευμένες και διαφορετικές πρακτικές.
Κτίριο για το μέλλον
Οι παγκόσμιες γεωργικές εταιρείες όπως η Corteva είναι βασικές για την προώθηση των αγορών άνθρακα, συμβάλλοντας στην κλιμάκωση της παράδοσης και της διαχείρισης αυτών των προγραμμάτων στο farmgate. Ωστόσο, όλοι στον κλάδο έχουν έναν ρόλο — οργανώσεις καλλιεργητών, εταιρείες ag, startups με νέες τεχνολογίες, ομάδες που αγοράζουν πιστώσεις άνθρακα και, το πιο σημαντικό, μεμονωμένοι καλλιεργητές που αναλαμβάνουν τα ρίσκα και κάνουν τη δουλειά επί τόπου.
Πρέπει να συνδυάσουμε τις αγορές άνθρακα με άλλα προγράμματα, όπως τα αναθεωρημένα ομοσπονδιακά προγράμματα ασφάλισης καλλιεργειών. Αυτά τα προγράμματα υποστηρίζουν τους αγρότες στην εστίασή τους στην υγεία του εδάφους και μπορούν να προσφέρουν τα πρώτα βήματα για τη χονδρική αλλαγή που χρειαζόμαστε. Όλες οι λύσεις πρέπει να βρίσκονται στο τραπέζι. Οι πιστώσεις άνθρακα είναι η τεχνολογία που έχουμε σήμερα για να προσφέρουμε ουσιαστική κλίμακα και ένα ανεκτίμητο εργαλείο για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.
(Πηγή:www.greenbiz.com - Emma Fuller)
Ακολουθήστε το Agrocapital.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι τις ειδήσεις