Αγανακτισμένοι οι Αγροτικοί Σύλλογοι με τη απόφαση του ΣτΕ για τις ελιές Καλαμών

Κοινή ανακοίνωση των Α.Σ. ΑΡΧΑΙΑ ΩΛΕΝΕΙΑ ΑΙΤ/ΝΙΑΣ STAMNA OLIVES, Α.Σ ΓΕΡΑΚΙΟΥ ΛΑΚΩΝΙΑΣ, Α.Σ. ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΥ ΤΡΙΧΩΝΙΔΟΣ ΑΙΤ/ΝΙΑΣ, Ο.Π. ΚΥΝΟΥΡΙΑΣ ΑΡΓΟΛΙΔΟΣ και Α.Σ. ΛΙΒΑΝΑΤΩΝ ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ ΚΥΝΟΣ για την απόφαση του ΣτΕ σχετικά με την ΠΟΠ Ελιά Καλαμάτας:

Εκφράζουμε την αγανάκτησή μας και τη λύπη μας που για μια ακόμα φορά η ελιά Καλαμών γίνεται πεδίο αντιπαράθεσης μεταξύ παραγωγών, μεταποιητών, εμπόρων, Περιφερειών, Δήμων και Υπουργείων. Για μια ακόμα φορά το εθνικό προϊόν υφίσταται κακοποίηση από όλους τους εμπλεκόμενους φορείς. Οι «πολεμικές τακτικές» και οι λαϊκισμοί δε μας αφήνουν να χαράξουμε ενιαία και σωστή εθνική στρατηγική για την ελιά καλαμών (kalamata olives). Οι ευθύνες διαχρονικές, αλλά με τη μέθοδο του στρουθοκαμηλισμού κανείς δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα.

Οι εξαγωγείς, βλέποντας τη δυναμική του προϊόντος στο εξωτερικό, συνεργάστηκαν και ίδρυσαν την ΠΕΜΕΤΕ. Με τον τρόπο αυτό έλυσαν και λύνουν προβλήματα που δημιουργούνται ανά τον κόσμο για το προϊόν. Τα εργοστάσια προσπαθούν να προμηθευτούν το προϊόν με το χαμηλότερο κόστος, αδιαφορώντας πολλές φορές για το κόστος παραγωγής του προϊόντος από τον παραγωγό. Και στο σημείο αυτό αρχίζουμε να χωριζόμαστε σε στρατόπεδα. Φέτος είναι η χρονιά του παραγωγού, πέρσι ήταν η χρονιά του εμπόρου. Δεν υπάρχει συνεργασία μεταξύ των δύο κρίκων της ίδιας αλυσίδας. Και αυτό γιατί εμείς, οι παραγωγοί της ελιάς Καλαμών, αδυνατούμε να συνεργαστούμε μεταξύ μας, να οργανωθούμε και να αναλάβουμε τις τύχες του προϊόντος που παράγουμε. Προσπαθούμε με σπασμωδικές κινήσεις να πουλήσουμε ακριβότερα από τον γείτονα, αγνοώντας τους όρους και τους κανόνες της αγοράς ενός 80% εξαγώγιμου προϊόντος.

Για την Κυβέρνηση και το αρμόδιο Υπουργείο το θέμα της ελιάς καλαμών δεν υπάρχει πουθενά, απλοί θεατής μιας κατάστασης που μόνο καλό δεν κάνει στο εθνικό μας προϊόν. Από το 1993 το Υπουργείο κοντόφθαλμα, με έναν απαράδεκτο φάκελο πιστοποίησης, χωρίς καμία μελέτη για τη δυναμική του προϊόντος, πιστοποιεί το ΠΟΠ Ελιά Καλαμάτας.

Μέχρι το έτος 2017 κανείς δεν ασχολήθηκε με την τύχη του προϊόντος αφού έφερνε ζεστό συνάλλαγμα στον κρατικό κορβανά, μέχρι που η μαύρη βασίλισσα ξεγυμνώθηκε. Οι ελιές που
έγραφαν στις ετικέτες «Kalamata Olives» κατέβηκαν από τα ράφια. Το έτος 2018, σε καθεστώς πίεσης, έρχεται ο Νόμος Αποστόλου και η ποικιλία «Καλαμάτα» εντάχθηκε στον εθνικό και
ενωσιακό της ΕΕ κατάλογο ποικιλιών ως συνώνυμο της «Καλαμών». Στη συνέχεια ασκείται προσφυγή από τον ΣΥΜΕΠΟΠ και όλοι θεωρούν ότι ο Νόμος Αποστόλου δεν θα αλλάξει.

Από το 2018 μέχρι και σήμερα όλοι περιμέναμε την απόφαση για τον Νόμο Αποστόλου. Πέρασαν 4 χρόνια απραξίας χωρίς κανείς από τους εμπλεκόμενους φορείς να εξετάσει μια εναλλακτική πρόταση που θα μπορέσει να λύσει το πρόβλημα της ελιάς Καλαμών, ανεξάρτητα από την έκβαση της προσφυγής.

Αυτή την ώρα πρέπει όλοι να καταλάβουμε ότι με την απόφαση του ΣτΕ κανένα εργοστάσιο της Ελλάδας και της Ευρώπης δεν μπορεί να εξάγει ελιές «Kalamata Olives», παρά μόνο ο Νομός Μεσσηνίας. Αντίθετα, οι άλλες χώρες εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης (Αίγυπτος, Τουρκία, Μαρόκο, Χιλή) μπορούν ελεύθερα να εξάγουν ελιές με το όνομα «Kalamata Olives».
Το πρόβλημα σήμερα το βιώνει ο εξαγωγικός τομέας, αλλά σε μικρό χρονικό διάστημα θα φτάσει και στον παραγωγό. Πολλές οικογένειες σε όλη τη χώρα έχουν επενδύσει στον κλάδο της ελιάς Καλαμών και σήμερα κινδυνεύουν να χάσουν το κύριο εισόδημά τους.

Αυτό που ζητάμε από την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου είναι να δοθεί άμεση λύση στο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η ελιά Καλαμών ώστε να μη χάσουμε το εθνικό προϊόν. Αν δε δοθεί λύση το κενό των 80.000 τόνων που θα δημιουργηθεί στην παγκόσμια αγορά θα καλυφθεί από τρίτες χώρες. Στη συνέχεια, εντός συγκεκριμένου χρονοδιαγράμματος πρέπει να καθίσουμε στο τραπέζι και να δώσουμε μια οριστική λύση για το προϊόν της ελιάς Καλαμών η οποία θα εξυπηρετεί τη χώρα και όχι τα  μικροσυμφέροντα κάθε κλάδου.

Διαχρονικά στη χώρα μας σε δύσκολες περιόδους, όπως αυτή που ζούμε σήμερα, ο πρωτογενής τομέας έδωσε τις λύσεις και την  κράτησε όρθια. Ήρθε η ώρα όλες οι πλευρές να σεβαστούν το προϊόν της ελιάς Καλαμών, τον ιδρώτα και τον κόπο των  παραγωγών και τον αγώνα των εργοστασίων για να φτάσει στις αγορές όλου του κόσμου. Σύμφωνα με τον Οδυσσέα Ελύτη, «εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι. Που σημαίνει, με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις».