Ο εφοδιασμός τροφίμων, που έχει ήδη συμπιεστεί από τις ελλείψεις σε σιτάρι, καλαμπόκι και μαγειρικά έλαια, κινδυνεύει με ακόμη μεγαλύτερη αναστάτωση, αυτή τη φορά από την αγορά ρυζιού.
Η Ινδία περιορίζει τις εξαγωγές του βασικού προϊόντος για το ήμισυ του παγκόσμιου πληθυσμού, με την εστίαση της αγοράς να στρέφεται τώρα στην ικανότητα άλλων μεγάλων παραγωγών, συμπεριλαμβανομένης της Ταϊλάνδης και του Βιετνάμ, να καλύψουν το κενό. Οι περιορισμοί απειλούν να πυροδοτήσουν τον πληθωρισμό για ένα ακόμη βασικό εμπόρευμα και μπορεί να στερήσουν μερικά από τα φτωχότερα έθνη του πλανήτη από ένα κρίσιμο στοιχείο της διατροφής τους.
Η Ινδία είναι ο μοναδικός μεγαλύτερος εξαγωγέας με μερίδιο 40% στο παγκόσμιο εμπόριο ρυζιού. Η κυβέρνηση έχει επιβάλει δασμό 20 τοις εκατό στις αποστολές λευκού και καφέ ρυζιού και απαγόρευσε τις πωλήσεις σπασμένου ρυζιού στο εξωτερικό. Αυτές οι ποικιλίες προορίζονται κυρίως για τη διατροφή της Ασίας και της Αφρικής και επηρεάζουν περίπου το 60 τοις εκατό των συνολικών εξαγωγών ρυζιού της Ινδίας.
«Τέτοιες σοβαρές διαταραχές στις παγκόσμιες προμήθειες, σε συνδυασμό με ένα επίπεδο ρεκόρ κατανάλωσης παγκοσμίως, θα πρέπει να επιβαρύνουν» τις τιμές και να τροφοδοτήσουν περαιτέρω τον πληθωρισμό των τροφίμων, δήλωσε ο Sabrin Chowdhury, επικεφαλής των εμπορευμάτων της Fitch Solutions. Όταν ο πόλεμος στην Ουκρανία εκτόξευσε τις τιμές των γεωργικών προϊόντων στα ύψη νωρίτερα φέτος, το ρύζι ξέφυγε από τη φρενίτιδα, κρατώντας την Ασία και ορισμένα κράτη της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής απομονωμένα από μια μεγαλύτερη επισιτιστική κρίση. Η αύξηση του καλαμποκιού και του σιταριού ενθάρρυνε κάποια υποκατάσταση από αυτούς τους πιο ακριβούς κόκκους προς φθηνότερες εναλλακτικές λύσεις όπως το ρύζι. Αυτό μπορεί να είναι έτοιμο να αλλάξει.
Η πολιτική της Ινδίας θα ανεβάσει τις τιμές εξαγωγής της σε επίπεδα παρόμοια με τις ποιότητες λευκού ρυζιού από τους ανταγωνιστές της Ταϊλάνδης και του Βιετνάμ, ωθώντας τους αγοραστές να στραφούν προς αυτούς τους προμηθευτές, σύμφωνα με τον Chookiat Ophaswongse, επίτιμο πρόεδρο της Ένωσης Εξαγωγέων Ρυζιού της Ταϊλάνδης.
Όταν συμβεί αυτό, θα ωθήσει επίσης τις τιμές της Ταϊλάνδης και του Βιετνάμ, επιφέροντας ένα πλήγμα στις εισαγωγικές χώρες στην Ασία και την Αφρική που καταναλώνουν το σιτηρό ως βασικό προϊόν, είπε ο Chookiat. «Η επιβολή εισφοράς 20 τοις εκατό είναι μεγάλη υπόθεση», είπε. «Αυτή η κίνηση θα προκαλέσει άνοδο των παγκόσμιων τιμών του ρυζιού».
Το βασικό ρύζι της Ταϊλάνδης 5 τοις εκατό ήταν 431 δολάρια ο τόνος αυτή την εβδομάδα από την ένωση εξαγωγέων, ενώ η ίδια ποιότητα από το Βιετνάμ ήταν περίπου 393-397 δολάρια ο τόνος. Οι τιμές της Ινδίας ήταν πολύ κάτω από αυτό, γύρω στα $338-$342.
Ενώ η Ταϊλάνδη και το Βιετνάμ συμφώνησαν πρόσφατα να συνεργαστούν για την ενίσχυση των τιμών, χωρίς να δώσει λεπτομέρειες, ο Chookiat είπε ότι η Ταϊλάνδη είναι απίθανο να περιορίσει τις εξαγωγές καθώς η χώρα έχει πλεόνασμα και δεν υπάρχουν ανησυχίες για τις τοπικές προμήθειες.
Η Ταϊλάνδη παράγει συνήθως περίπου 20 εκατομμύρια τόνους αλεσμένου ρυζιού ετησίως, εκ των οποίων τα 11 εκατομμύρια καταναλώνονται και τα υπόλοιπα εξάγονται.
Ο Chookiat είπε ότι δεν είναι πρακτικό να περιοριστούν οι πωλήσεις στο εξωτερικό, καθώς το πλεόνασμα, εάν αφεθεί απούλητο, θα έπληττε τις εγχώριες τιμές και θα επιβάρυνε την κυβέρνηση με κόστος αποθήκευσης και επιδοτήσεις αγροτών. Το 2007-08, μια παγκόσμια επισιτιστική κρίση προκλήθηκε όταν τόσο η Ινδία όσο και το Βιετνάμ περιόρισαν τις εξαγωγές ρυζιού. Οι τιμές εκτινάχθηκαν πάνω από 1.000 δολάρια ο τόνος, υπερδιπλάσιο από το επίπεδο τώρα, εν μέσω πανικού για τις προμήθειες.
Ο Nguyen Nhu Cuong, επικεφαλής της μονάδας φυτικής παραγωγής του υπουργείου Γεωργίας του Βιετνάμ, αρνήθηκε να σχολιάσει εάν η χώρα θα περιόριζε τις εξαγωγές, αλλά είπε ότι η εγχώρια προσφορά και η εθνική επισιτιστική ασφάλεια πρέπει να ληφθούν υπόψη όταν εξετάζεται μια τέτοια κίνηση. Το Βιετνάμ είναι σε θέση να στείλει 7 εκατομμύρια τόνους ρυζιού φέτος, από την προηγούμενη πρόβλεψη για περίπου 6,7 εκατομμύρια τόνους, είπε.
Σε παγκόσμιο επίπεδο, η παραγωγή σε πολλές περιοχές έχει πληγεί από τις κακές καιρικές συνθήκες. Εκτός από την Ινδία, η οποία σημείωσε πτώση της φύτευσης λόγω έλλειψης βροχής, η σοδειά της Κίνας κινδυνεύει από τη ζέστη. Η παραγωγή της Ευρώπης προβλέπεται να είναι η χαμηλότερη από το 1995-96 λόγω σοβαρής ξηρασίας στην Ιταλία και την Ισπανία, ενώ παρόμοια τάση παρατηρείται στις ΗΠΑ, δήλωσε ο Chowdhury.
Πηγή: business-standard.com
Ακολουθήστε το Agrocapital.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι τις ειδήσεις