Το γκουάνο πωλείται έναντι 50 σολ Περού, δηλαδή περίπου 12,84 ευρώ για ένα σακί 50 κιλών.
Τι στιγμή που σε όλες τις χώρες του κόσμου παρατηρούνται ελλείψεις σε εισαγόμενα λιπάσματα ως αποτέλεσμα της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, το Περού έχει στραφεί σε μια δοκιμασμένη εναλλακτική λύση: τις κουτσουλιές πουλιών.
Τον 19ο αιώνα, το γκουάνο, τα περιττώματα από θαλασσοπούλια που ως βασική τροφή τους είναι τα ψάρια, συλλέγονταν από σκλάβους από την Αφρική, από αυτόχθονες και Κινέζους εργάτες, αναφέρει ο Guardian.
Όλα αυτά είναι βασικά θρεπτικά συστατικά απαραίτητα για την ανάπτυξη των φυτών.
Το γκουάνο έγινε τόσο πολύτιμο εμπόρευμα, που αποτέλεσε στοιχείο διαμάχης για την προμήθειά του μεταξύ Χιλής, Περού και Βολιβίας τη δεκαετία του 1880.
Στις 4 Οκτωβρίου η κυβέρνηση του Περού εγκαινίασε το εύστοχα ονομαζόμενο σκάφος Pelicano, προκειμένου να μεταφέρει το φορτίο αυτό από τα παράκτια νησιά και τις χερσονήσους στην ηπειρωτική χώρα, όπου οι τιμές των εισαγόμενων λιπασμάτων έχουν τριπλασιαστεί ή τετραπλασιαστεί.
Το γκουάνο πωλείται έναντι 50 σολ Περού, δηλαδή περίπου 12,84 ευρώ για ένα σακί 50 κιλών και αυξάνεται σε ζήτηση μεταξύ των αγροτών που αδυνατούν να ανταπεξέλθουν οικονομικά σε πιο ακριβές εισαγόμενες λύσεις, χημικών λιπασμάτων.
«Το γκουάνο που προέρχεται από τα νησιά είναι ένα καλό λίπασμα και σε λογική τιμή» είπε ο Σεγκούντο Κρούζ, αγρότης από την Μάλα, μία κατά βάση αγροτική πόλη 80 χλμ από την Λίμα.