Ξεπέρασε κάθε προηγούμενο φέτος ο όγκος του πληθυσμού της σαρδέλας του κόλπου της Καλλονής. Της «παπαλίνας» όπως είναι γνωστή και που έχει γίνει συνώνυμο, με όποιο τρόπο κι αν αυτή μαγειρεύεται, με τη λεσβιακή κουζίνα.
Η παπαλίνα είναι αλλιώτικη από τη γνωστή σαρδέλα που ψαρεύεται στα πελάγη. Μικρή σε μέγεθος και παχιά, με σάρκα που έχει ένα χαρακτηριστικό υπόλευκο χρώμα η παπαλίνα έχει και μια ιδιαίτερη «γλυκιά» γεύση χάρη στο πλαγκτόν των ζεστών νερών του κόλπου της Καλλονής.
Ιδιαίτερα η μεγάλη συμπύκνωση στη γεύση της συγκριτικά με το μέγεθός της οφείλεται στο φυσικό φαινόμενο του ευτροφισμού του κόλπου, λόγω της μεγάλης απορροής θρεπτικών συστατικών μέσω των ποταμών και των χειμάρρων που εκβάλουν σε αυτόν καθιστώντας τον ένα μοναδικό παγκόσμια φυσικό ιχθυοτροφείο.
Ψαρεύεται από τις αρχές Ιουλίου μέχρι και τον Οκτώβριο, αλλά η κορυφαία της στιγμή γευστικά και από πλευράς πάχους της είναι τον Αύγουστο όταν και αποτελεί το βασικό συστατικό του Λεσβιακού «σούσι». Παστώνεται το πρωί ή το μεσημέρι για να καταναλωθεί το μεσημέρι ή το βράδυ αντίστοιχα φρέσκια ωμή ελαφρά υφάλμυρη.
Καθημερινά ψαρεύονται περί τους τρεις τόνους σαρδέλας που φέτος πωλούνταν πέντε με έξι ευρώ το κιλό από τα τοπικά ιχθυοπωλεία. Ελάχιστες ποσότητες φεύγουν εκτός νησιού ενώ κάποιες άλλες ποσότητες παστώνονται σε βιοτεχνίες αλίπαστων.
Ο φετινός μεγάλος πληθυσμός παπαλίνας στον κόλπο της Καλλονής σύμφωνα με τον πρόεδρο του Συλλόγου Παράκτιας Αλιείας Δυτικής Λέσβου Παναγιώτη Νανίδη, οφείλονταν στο γεγονός ότι τα νερά στον κόλπο ήταν και εξακολουθούν να είναι πολύ ζεστά, ευνοώντας την ανάπτυξη των ψαριών.
Αναφερόμενος στην τιμή της παπαλίνας το καλοκαίρι, ο κ. Νανίδης τόνισε πως η τιμή στη βάρκα ξεκίνησε κοντά στα πέντε ευρώ το κιλό, ωστόσο στη διάρκεια του καλοκαιριού έπεσε στα δύο ευρώ, λόγω της πολύ μεγάλης προσφοράς.
«Δυστυχώς όμως», είπε ο κ. Νανίδης, «δεν έχουμε καταφέρει όλα αυτά τα χρόνια ως τόπος να αποκτήσουμε μία μονάδα επεξεργασίας της σαρδέλας, ώστε να μπορούμε να στέλνουμε εκτός νησιού τα προϊόντα μας».
Το καλό μεροκάματο από το ψάρεμα της παπαλίνας που φτάνει στο τέλος του, αλλά και από τα όστρακα του κόλπου Καλλονής, τα χάβαρα, που επίσης είναι ονομαστά με σοβαρή εξαγωγική δραστηριότητα, στο εξωτερικό και κυρίως στην Ιταλία, φέρνουν στο επάγγελμα και νέους ανθρώπους, όχι μόνο λόγω οικογενειακής παράδοσης. «Τα χάβαρα, έχουν κατακλύσει τον κόλπο της Καλλονής. Κάπως έτσι υπάρχει ενδιαφέρον και γίνεται εξαγωγή από 300 έως 500 τόνους το χρόνο στην Ιταλία, η οποία εκτιμά ιδιαίτερα τη γεύση του συγκεκριμένου οστράκου σε αντίθεση με την ντόπια αγορά».
Για τους νέους ψαράδες του κόλπου ο κ. Νανίδης έχει να πει πως «τα παιδιά αυτά αγαπούν τη θάλασσα. Θέλουν να ζήσουν οι ίδιοι και οι οικογένειές τους από αυτή. Είμαστε ικανοποιημένοι από αυτή την εξέλιξη, όμως πάγιο αίτημά μας είναι η δημιουργία μίας σχολής για την κατάρτιση των νέων, ώστε να αποκτήσουν ολοκληρωμένη γνώση του κόλπου Καλλονής και της ανάγκης προστασίας του θείου αυτού δώρου. Για να έχουμε όλοι μεροκάματο. Και προπάντων όσοι θα έρθουν μετά από εμάς».