Η Ευρώπη χρειάζεται μια ισχυρή χημική βιομηχανία για τη μετάβασή της στη βιωσιμότητα
Η μείωση των αποθεμάτων και η αδύναμη εγχώρια και εξαγωγική ζήτηση εξακολουθούν να αποτελούν προβλήματα για τη χημική βιομηχανία της Ευρώπης. Εν τω μεταξύ, το υψηλό κόστος ενέργειας και πρώτων υλών διαβρώνει την ανταγωνιστική θέση της βιομηχανίας, επιτρέποντας σε μια πλημμύρα εισαγωγών χαμηλού κόστους από την Ασία, τη Μέση Ανατολή και τις ΗΠΑ να κερδίσουν έδαφος.
Από τότε που ξεκίνησε η σύγκρουση στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο του 2022, οι Ευρωπαίοι παραγωγοί χημικών προϊόντων είχαν να αντιμετωπίσουν την εκτίναξη των τιμών του φυσικού αερίου και της ενέργειας, καθώς και τη μείωση της ζήτησης στα μεταγενέστερα στάδια λόγω του πληθωρισμού, γεγονός που έβλαψε τόσο την καταναλωτική ζήτηση όσο και τη συνολική οικονομία της μεταποίησης.
Παρά την επιστροφή στα προ της κρίσης επίπεδα, οι τιμές του φυσικού αερίου παραμένουν σημαντικά υψηλότερες από τον μακροπρόθεσμο μέσο όρο. Σύμφωνα με την πιο πρόσφατη καταμέτρηση, 20 εκατ. τόνοι δυναμικότητας χημικών προϊόντων και λιπασμάτων είναι είτε εκτός λειτουργίας είτε λειτουργούν με μειωμένους ρυθμούς.
Η ανταγωνιστικότητα των ευρωπαϊκών περιουσιακών στοιχείων έχει μειωθεί ως αποτέλεσμα της απότομης αύξησης των τιμών της ενέργειας και της μαζικής αύξησης της παραγωγικής ικανότητας στην Κίνα και τις ΗΠΑ.
Ως απάντηση σε αυτή τη νέα συγκυρία, οι συμμετέχοντες στον κλάδο ανακοίνωσαν πρωτοβουλίες εξοικονόμησης κόστους και σχέδια μείωσης του προσωπικού για τις ευρωπαϊκές τους εγκαταστάσεις.
Η ενεργοβόρος παραγωγική ικανότητα έχει μειωθεί και, σε ορισμένες περιπτώσεις, έχει κλείσει οριστικά.
Ορισμένες βιομηχανικές ενώσεις του χημικού τομέα της Ευρώπης ζήτησαν να διακοπούν οι εργασίες για τη Στρατηγική Χημικών Προϊόντων για την Αειφορία (CSS), μια βασική δέσμευση της ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας για την προώθηση ασφαλέστερων και πιο βιώσιμων χημικών προϊόντων, υποστηρίζοντας ότι ο κλάδος αντιμετωπίζει πλέον μια "ριζικά διαφορετική" γεωπολιτική και οικονομική κατάσταση.
Μεταξύ της κρίσης των ενεργειακών τιμών και των ανησυχιών για το ενδεχόμενο η Κίνα να αντικαταστήσει την ΕΕ ως τον βασικό παγκόσμιο τεχνολογικό κόμβο για την απαλλαγή από τον άνθρακα, το 2023 αποτελεί κρίση ταυτότητας για τους Ευρωπαίους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής και υπαρξιακή κρίση για τους παραγωγούς.
Θα μπορέσει να επιβιώσει η παραγωγή βασικών χημικών προϊόντων στην Ευρώπη τώρα που το ενεργειακό και ρυθμιστικό κόστος δυσχεραίνει τον ανταγωνισμό των επιχειρήσεων;
Είναι κρίσιμο να εξισορροπηθούν οι βραχυπρόθεσμες λύσεις με τις μακροπρόθεσμες στρατηγικές, προκειμένου να οικοδομηθεί ανθεκτικότητα και να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα των επιχειρηματικών μοντέλων.
Αν και το θέμα του μετασχηματισμού δεν είναι καινούργιο στον κλάδο, οι αναδυόμενες τάσεις ασκούν πίεση στους ηγέτες των επιχειρήσεων να εφαρμόσουν μακροπρόθεσμες αλλαγές, εάν ο κλάδος θέλει να επιβιώσει.
Πώς μπορούν οι ευρωπαϊκές εταιρείες χημικών προϊόντων να παραμείνουν ανταγωνιστικές;
Αντίδραση και προσαρμογή
Οι ευρωπαϊκές εταιρείες μπορούν να προβούν σε άμεσες αλλαγές για την αντιμετώπιση της αποδοτικότητας και της παραγωγικότητας, ενώ παράλληλα προετοιμάζονται για το μεσομακροπρόθεσμο μέλλον.
Παρά την απότομη πτώση σε σχέση με τα περσινά επίπεδα ρεκόρ, οι τιμές του φυσικού αερίου είναι υψηλότερες από τον μέσο όρο της πενταετίας τους τελευταίους μήνες.
Υπό αυτές τις συνθήκες, οι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις καλά θα κάνουν να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της αποδοτικότητας και της αποτελεσματικότητας, ώστε να δημιουργήσουν μια σταθερή και σταθερή βάση για μελλοντικές πρωτοβουλίες.
Η μείωση των ενεργειακών δαπανών και της χρήσης ενέργειας θα καταστήσει αναγκαία την εστίαση με λέιζερ στη βελτίωση της απόδοσης και την υιοθέτηση προσεγγίσεων αιχμής στην ψηφιοποίηση, την ανάλυση και την ευελιξία των επιχειρήσεων.
Η ICIS προσφέρει το Foresight, μια μοναδική ψηφιακή λύση που εντάσσεται απρόσκοπτα στα επιχειρησιακά συστήματα της εταιρείας.
Με λεπτομερή κάλυψη των βασικών προϊόντων, το Foresight δίνει τη δυνατότητα στις εταιρείες να ανταγωνιστούν στην αγορά, παρέχοντας μια σαφή εικόνα της αλυσίδας αξίας των χημικών προϊόντων, τόσο στο παρόν όσο και στο μέλλον. Μάθετε περισσότερα
Οι δεξαμενές αξίας, όπως η απεξάρτηση από τον άνθρακα στην ενέργεια, η κινητικότητα με χαμηλές εκπομπές άνθρακα, τα κυκλικά προϊόντα και οι συσκευασίες και η γεωργία και ο εφοδιασμός τροφίμων με χαμηλές εκπομπές άνθρακα, έχουν υποστεί σημαντικές αλλαγές λόγω των πρόσφατων εξελίξεων στον ενεργειακό εφοδιασμό, των κανονισμών για τη βιωσιμότητα, των παγκόσμιων αλυσίδων εφοδιασμού και άλλων παραγόντων.
Σύμφωνα με την McKinsey, καθένας από αυτούς τους τομείς θα μπορούσε να έχει αγορές αξίας 500 δισεκατομμυρίων έως 1 τρισεκατομμυρίου δολαρίων μέχρι το 2025, γεγονός που καθιστά αναγκαία την ανάπτυξη νέων χημικών προϊόντων.
Οι επιχειρήσεις θα πρέπει να επανεξετάσουν τα χαρτοφυλάκια των προϊόντων τους, αποφασίζοντας τι θα διατηρήσουν, τι θα αποψιλώσουν, τι θα μετεγκαταστήσουν και τι θα πουλήσουν, καθώς και τις στρατηγικές επιλογές που συνδέονται με αυτούς τους νέους μοχλούς ανάπτυξης στην Ευρώπη.
Αξιοποίηση του ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος
Η δυσκολία που αντιμετωπίζουν πολλές βιομηχανίες που ασχολούνται με τα χημικά προϊόντα είναι ότι οι αγορές των τελικών χρηστών τους είναι πολύ μακριά. Ως αποτέλεσμα, είναι δύσκολο να προβλεφθούν με ακρίβεια οι τάσεις της αγοράς, οι ανάγκες των πελατών και η μελλοντική ζήτηση.
Με την πρόβλεψη της ζήτησης της αγοράς και των γεωπολιτικών κινδύνων, όπως τα εμπάργκο και οι εμπλοκές στην αλυσίδα εφοδιασμού που ενδέχεται να επηρεάσουν τις μεταγενέστερες αλυσίδες αξίας τους, οι αγορές αυτές μπορούν να κατανοηθούν και να παρακολουθηθούν καλύτερα, προκειμένου να μειωθεί ο επενδυτικός κίνδυνος.
Οι φορείς της χημικής βιομηχανίας πρέπει τώρα, περισσότερο από ποτέ, να γνωρίζουν τις αλυσίδες αξίας στις οποίες υποβάλλονται σε επεξεργασία τα προϊόντα τους λόγω του αυξημένου γεωπολιτικού κινδύνου.
Για να το επιτύχουν αυτό, πρέπει να εξετάσουν την πελατειακή τους βάση για να αποκτήσουν εικόνα της μελλοντικής ζήτησης, των τοποθεσιών, της αναδιοργάνωσης της αλυσίδας εφοδιασμού και των σχετικών κινδύνων.
Βιωσιμότητα
Για να συμμορφωθούν με τους κανονισμούς και να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των πελατών, οι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις θα πρέπει να μειώσουν τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα στις δραστηριότητές τους.
Πολυάριθμες μεταγενέστερες επιχειρήσεις, ιδίως οι ιδιοκτήτες εμπορικών σημάτων σε βιομηχανίες που απευθύνονται στον καταναλωτή, έχουν δώσει φιλόδοξες υποσχέσεις για τη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα στο πεδίο εφαρμογής 3.
Οι χημικές εταιρείες πρέπει να μειώσουν το δικό τους αποτύπωμα άνθρακα, αν θέλουν να συνεχίσουν να εξυπηρετούν αυτούς τους τομείς.
Η ευρωπαϊκή χημική βιομηχανία πρέπει να συνεχίσει να εστιάζει στην ανάπτυξη πράσινων επιχειρήσεων και συμμαχιών, προκειμένου να αποκτήσει πρόσβαση σε νέες ροές αξίας και να βελτιώσει τις θέσεις της στις επιθυμητές αλυσίδες αξίας.
Οι φορείς της χημικής βιομηχανίας έχουν στη διάθεσή τους ποικίλες επενδυτικές επιλογές για να αυξήσουν και να διατηρήσουν την ανταγωνιστικότητά τους, ιδίως σε τομείς όπως η απαλλαγή από τον άνθρακα και η κυκλικότητα.
Η γνώση της απαλλαγής από τον άνθρακα και η εμπορική αξιοποίηση της βιωσιμότητας θα είναι κρίσιμες για την προστασία της εγχώριας επιχείρησης, καθώς και για την απόκτηση ανταγωνιστικού στρατηγικού πλεονεκτήματος, καθώς οι κανονισμοί εξαπλώνονται σε νέες γεωγραφικές αγορές.
Συμπέρασμα
Η Ευρώπη χρειάζεται μια ισχυρή χημική βιομηχανία για τη μετάβασή της στη βιωσιμότητα, όπως ακριβώς η χημική βιομηχανία χρειάζεται την Ευρώπη. Κατά συνέπεια, οι εταιρείες πρέπει να αρχίσουν να σχεδιάζουν τις βραχυπρόθεσμες, μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες στρατηγικές τους για να παραμείνουν ανταγωνιστικές.
Η χημική βιομηχανία θα πρέπει να εκμεταλλευτεί τα εγγενή πλεονεκτήματα της Ευρώπης, να διατηρήσει υψηλά επίπεδα παραγωγικότητας και να αναζητήσει νέες προοπτικές ανάπτυξης.
Εάν προβεί σε αυτές τις ενέργειες, η χημική βιομηχανία θα μπορέσει να διατηρήσει την ανταγωνιστικότητά της και να ανοίξει το δρόμο για μια πιο βιώσιμη χημική βιομηχανία.