Αγρότες: «Δεν είμαστε υπεύθυνοι για τις υψηλές τιμές στο ελαιόλαδο»

Αγρότες μιλούν στο Agrocapital για τα παράπονα που ακούγονται για τις υψηλές τιμές στα τρόφιμα. Επισημαίνουν ότι και οι ίδιοι είναι καταναλωτές και ότι πληρώνουν τις ίδιες τιμές για τα τρόφιμα που αγοράζουν. Ζητούν να κατανοηθεί η πραγματική κατάσταση του ελαιοκομικού κλάδου και να μην παρουσιάζονται μόνο οι υψηλές τιμές στα ράφια των σουπερμάρκετ

Το τελευταίο διάστημα πολλοί είναι αυτοί που βγαίνουν στα κανάλια και ωρύονται για τις υψηλές τιμές που έχουν τα τρόφιμα στα ράφια των σουπερμάρκετ.

Αγρότες μιλώντας στο Agrocapital έκαναν παράπονα σχετικά με τα όσα ακούγονται για αυτούς όλο το προηγούμενο διάστημα, ξεχνώντας ότι και οι ίδιοι είναι καταναλωτές, ότι και οι ίδιοι πληρώνουν τις ίδιες τιμές για τα τρόφιμα που αγοράζουν. 

Όπως μας λένε, όλοι θέλουν να παίρνουν «τζάμπα» τις κότες από το χωριό, τα αυγά, το ελαιόλαδο ακόμη και τις πίτες, αδιαφορώντας όμως ότι για να γίνουν όλα αυτά, κάποιος επωμίζεται το κόστος.

Μιλώντας για το ελαιόλαδο, που το τελευταίο διάστημα έχει γίνει τόσος λόγος τελευταία, σημείωσαν ότι το ελαιόδεντρα είναι πολυδάπανα και χρειάζονται συνεχή φροντίδα, είτε έχουν παραγωγή είτε όχι. Τα έξοδα τρέχουν κανονικά, το κόστος παραγωγής τα τελευταία χρόνια έχει εκτοξευθεί και ο αγρότης δεν γνωρίζει εν τέλει αν θα καταφέρει να συγκομίσει την -όποια- παραγωγή του. 

Για παράδειγμα, ένα στρέμμα ελιές έχει κατά μέσο όρο περί τα 25 ελαιόδεντρα. Την τρέχουσα χρονιά, μόλις δυο από αυτά θα μπορούσαν να έχουν καρπούς, ενδεχομένως και κανένα. Όμως, η φροντίδα προς αυτά και όλα όσα πρέπει να γίνουν θα γίνουν, με ότι και να σημαίνει αυτό για τον παραγωγό και την τσέπη του.

Όπως είναι γνωστό, τα ελαιόδεντρα δεν έχουν κάθε χρόνο παραγωγή καρπού, αλλά κάθε δεύτερο κατά μέσο όρο, οπότε ο αγρότης θα πρέπει να επωμιστεί το κόστος για μια χρονιά "χαμένη" από άποψη εσόδων. 

Οι ίδιοι αγρότες, μέσω του Agrocapital καλούν το υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων να κατανοήσουν τις ανάγκες των παραγωγών, καθώς υπάρχουν στελέχη στην πλατεία Βάθη που έχουν γνώση και μπορούν να ενημερώσουν τους ανωτέρους τους για την πραγματική κατάσταση του ελαιοκομικού κλάδου. 

Δεν θα πρέπει να λένε μόνο τη μια πλευρά, ότι η τιμή του ελαιολάδου ανεβαίνει αλλά θα πρέπει επίσης να λένε ότι το κόστος για το ελαιοτριβείο έχει ανέβει, το κόστος της ενέργειας επίσης, ενώ υπάρχει και το μεγάλο πρόβλημα με την έλλειψη των εργατικών χεριών, όπου το μεροκάματο πέρυσι που πήραν οι εργάτες έφτασε τα 70 ευρώ. 

Και κατέληξαν «Τόσα χρόνια που το λάδι πωλούνταν σε εξευτελιστικά χαμηλή τιμή κανείς δεν βγήκε να πάρει το μέρος μας, παρά μόνο τώρα που μπορούμε να λάβουμε μια αξιοπρεπή τιμή για το εξαιρετικό προϊόν μας». 

Εμείς από την πλευρά μας ελπίζουμε ότι οι αρμόδιοι πρέπει να κατανοήσουν τη κατάσταση των παραγωγών και να μην παρουσιάζουν μόνο τη μια πλευρά. 

* Η αύξηση στην τιμή του ελαιολάδου δεν είναι ένα «ελληνικό» φαινόμενο. Είναι λόγω των περιστάσεων που επικρατεί στις αγορές του εξωτερικού (βλέπε μείωση στην παραγωγή της Ισπανίας)

** Σε ό,τι έχει να κάνει με τα περσυνά ελαιόλαδα, ο καταναλωτής θα πρέπει να γνωρίζει ότι πουλήθηκαν στους εμπόρους περίπου 4,5 ευρώ το κιλό. Οπότε ίσως θα πρέπει να μην κοιτάζουν την πλευρά των αγροτών και θα πρέπει να αναζητήσουν αλλού τους υπεύθυνους για αυτές τις τιμές.