Οι ιδρυτές του εργαστηρίου σχεδιασμού επίπλων, Koukos de lab αποτελούν case study βιώσιμου σχεδιασμού.
Κάπου μέσα στο ήσυχο και γαλήνιο περιβάλλον του ορεινού χωριού, Μεγαλοχώρι της Λέσβου, κρύβεται ένας μικρός σχεδιαστικός παράδεισος που αγκαλιάζει με αγάπη την φύση γύρω του και τιμάει την ταυτότητα του ελληνικού νησιού.
Η Λέσβος είναι για πολλούς ταυτόσημη με την ελιά, καθώς τα ελαιόδεντρα καταλαμβάνουν σε έκταση, μεγάλο μέρος της και η μυρωδιά της θρυμματισμένης ελιάς από τα ελαιοτριβεία, διαχέεται παντού στην ατμόσφαιρα.
Αυτή η ξεχωριστή μυρωδιά που προσφέρει απλόχερα η φύση στο μέρος αυτό, κέρδισε την καρδιά του Χρήστου Βερβέρη, αρχιτέκτονα εσωτερικού χώρου και γηγενή Μυτιληνιό που συνεργάστηκε με την Ειρήνη Μουτσογιάννη, με καταγωγή επίσης από το νησί και πολύχρονη εμπειρία στην επιχειρηματικότητα και τo Marketing.
Μαζί, δημιούργησαν το Koukos de lab, ένα ξεχωριστό εργαστήριο με ειδίκευση στον σχεδιασμό επίπλων, αντικειμένων και χώρων μέσω του sustainable design. Καρπός της συνεργασίας τους είναι το «koukoutsi eco-material», το υλικό που βασίζεται στο κουκούτσι της ελιάς – εξού και το όνομα – και προσδίδει στα δημιουργήματα των δυο, μια ιδιαίτερη μορφή και αισθητική.
Στο ορεινό παραδοσιακό Μεγαλοχώρι, ένα παλιό καφενείο ανακαινίστηκε με προσοχή στη λεπτομέρεια και μετατράπηκε σε ένα μικρό εργαστήριο.
Το κάλεσμα της ελιάς
Το τοπίο της Λέσβου και οι περίπου 11 εκατομμύρια ελιές που καλύπτουν το 28% του εδάφους της, μπόλιασαν την φαντασία και διάπλασαν την δημιουργικότητα του Χρήστου Βερβέρη, ο οποίος μεγάλωσε ανάμεσα στον μεγάλο και συνεχή αυτόν ελαιώνα.
Από την Λέσβο στην Αθήνα, την Αγγλία και πάλι πίσω στην Λέσβο, ο συνιδρυτής του Koukos, βάζει σε πράξη το όραμά του για τον βιώσιμο σχεδιασμό, που τον συνοδεύει για χρόνια.
Πώς ένας αρχιτέκτονας εσωτερικού χώρου, σχεδιαστής προϊόντων και επίπλων, διδάκτορας στο Πανεπιστήμιο της Δυτικής Αττικής και απόφοιτος του Πανεπιστημίου του Bermingham, καταλήγει στην Μυτιλήνη; “Μεγάλο βήμα”, μας απαντά όταν τον ρωτάμε, “αλλά η φύση της δουλειάς μου το επιτρέπει, ειδικά μετά τα χρόνια του covid-19, που το διαδίκτυο μπήκε έντονα και στην εργασιακή μας ζωή”.
Τα σχέδια του όμως, όπως μας εξηγεί ο ίδιος, προσανατολίζονταν πάντα προς την φύση και τις επιλογές που αυτή δίνει στους δημιουργούς. Κάπως έτσι, από διατριβές στις πρακτικές του βιώσιμου και βιοκλιματικού σχεδιασμού στην Αγγλία, ο Χρήστος αφουγκράστηκε το κάλεσμα της φύσης και της γης που τον μεγάλωσε και αποφάσισε να γυρίσει πίσω σε αυτήν. “Στόχος είναι να δημιουργήσουμε κάτι στον τόπο μας, να δώσουμε αξία στο μικρό μας χωριό στην Λέσβο” μας εξηγεί.
Η προσπάθειά των δύο συνεργατών είναι σίγουρα συγκινητική και δύσκολη, αφού προσπαθούν να παράγουν αντικείμενα από καλές πρώτες ύλες και με ελάχιστο οικολογικό αποτύπωμα. Δυο παράμετροι που δεν θα μπορούσαν να εγκιβωτίζονται καλύτερα στην επιλογή του κουκουτσιού της ελιάς, ως βασικό υλικό τους.
Η μεταμόρφωση ενός κουκουτσιού
Σκαμπό, τραπέζια, παγκάκια και πολλά έπιπλα και αντικείμενα που δημιουργούνται από το koukoutsi eco-material, ένα πρωτοποριακό υλικό που αποτελεί το βιοαπόβλητο της ελιάς. Οι δημιουργοί ακολουθούν τον φυσικό κύκλο του καρπού του δέντρου. Από την συγκομιδή, η ελιά περνάει σε δεύτερη κατάσταση επεξεργασίας με νερό, όπου διαχωρίζονται τα σπασμένα κουκούτσια και ο πυρήνας τους.
Αυτά τα τελικά υποπροϊόντα, δηλαδή το ξανθό ή κουκούτσι και τον πυρήνα – ένα σκούρο, χωματώδες υλικό – εκμεταλλεύονται οι δημιουργοί του Koukos.
“Πήραμε δείγματα, δοκιμάσαμε, αποτύχαμε, ξαναρχίσαμε”. Αυτή ήταν η παραγωγική διαδικασία τους, τόσο απρόβλεπτη και πρωτότυπη, όσο και η ίδια η φύση. “Όλα ξεκίνησαν, όταν σκεφτήκαμε, τι παράγει η Λέσβος; Λάδι”, μας αναφέρει ο Χρήστος. Έτσι ξεκίνησε το ταξίδι τους προς την δημιουργία αυτής της συμπαγής μοριοσανίδας, η οποία αποτελείται από το τελικό υλικό της ελαιουργικής διαδικασίας.
Σήμερα το koukoutsi eco-material, δίνει μια μοναδική όψη στα δημιουργήματα του Χρήστου που μοιάζουν σαν να τοποθετούμε ένα κομμάτι της φύσης, στο σπίτι μας. Το δίδυμο λαμβάνει υπόψη του την ανθεκτικότητα, αλλά και την διάρκεια ζωής των προϊόντων, θέλοντας να προσδώσουν στα αντικείμενά τους μια αισθητική που ισορροπεί ανάμεσα στον μοντερνισμό και τον κλασικισμό. Όλα αυτά, μέσα από την ματιά της βιώσιμης πρακτικής.
“Δεν είναι εύκολο. Είναι φιλοσοφία και τρόπος ζωής”, μας εξηγεί ο Χρήστος, καθώς οδηγεί για να πάει στο εργαστήριό του στο Μεγαλοχώρι, εκεί που ο ίδιος συναντά την φύση του, και η φύση το όραμά του.
Πηγή: newmoney.gr
Ακολουθήστε το Agrocapital.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι τις ειδήσεις