Ο διευθύνων σύμβουλος του Διεθνούς Συμβουλίου Ελαιολάδου επισκέφθηκε τη Σαουδική Αραβία πριν λίγες εβδομάδες και έγινε δεκτός από τον επικεφαλής της αντιπροσωπείας αυτής της νέας χώρας-μέλους του ΔΣΕ.
Στη συνέχεια, μετέβη στο Μουσκάτ, την πρωτεύουσα του Σουλτανάτου του Ομάν, προκειμένου να συμμετάσχει σε ημερίδα που είχε ως κεντρικό θέμα τον τομέα της ελιάς.
Με την ευκαιρία αυτή, ο Abdellatif Ghedira παρουσίασε το ΔΣΕ και τους στόχους του και εξήγησε τι προσφέρει ο Οργανισμός στις χώρες μέλη του.
Ενθάρρυνε τους συμμετέχοντες να εξετάσουν το ενδεχόμενο δημιουργίας ενός εργαστηρίου φυσικοχημικής ανάλυσης και μιας ομάδας γευσιγνωσίας για τον καλύτερο έλεγχο της ποιότητας των ελαιολάδων και την καταπολέμηση της απάτης.
Συνέστησε επίσης στους εκπροσώπους του Υπουργείου Γεωργίας, να δημιουργήσουν ένα ερευνητικό φυτώριο για τη μελέτη της προσαρμογής των ποικιλιών ελιάς στις κλιματικές συνθήκες της χώρας.
Οι επαφές με την Πρεσβεία του Σουλτανάτου του Ομάν στη Μαδρίτη θα ενταθούν με στόχο τη διερεύνηση τρόπων για τη δημιουργία στενότερων δεσμών με τη ΔΟΕ.
Ο διευθύνων σύμβουλος του ΔΟΕ προσκλήθηκε στο Ντουμπάι των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, μεταξύ άλλων από τον πρόεδρο της Αραβικής Αρχής Επενδύσεων και Ανάπτυξης (AAAID), η οποία παρέχει κεφάλαια σε 56 εταιρείες σε 12 αραβικές χώρες με στόχο την στήριξη της γεωργικής τους ανάπτυξης.
Η αρχή αυτή ενθαρρύνει αναπτυξιακά προγράμματα για τη στήριξη των μικροκαλλιεργητών και την ανάπτυξη των τοπικών κοινοτήτων, παρέχει συμβουλευτικές υπηρεσίες και πραγματοποιεί μελέτες σκοπιμότητας.
Η AAAID ενημέρωσε τον διευθύνων σύμβουλο για την προθυμία της να συνεργαστεί με τον Οργανισμό για τη στήριξη της χρηματοδότησης του ελαιοκομικού τομέα στις χώρες μέλη της.
Ο Abdellatif Ghedira κάλεσε την AAAID να παραστεί στην επόμενη συνεδρίαση της Συμβουλευτικής Επιτροπής της ΔΣΕ την Τετάρτη 22 Νοεμβρίου στη Μαδρίτη ως παρατηρητής, όπου θα μπορέσει να παρουσιάσει την πρωτοβουλία του και να εξηγήσει στους εκπροσώπους της Επιτροπής τους όρους και τα κριτήρια για τη χρηματοδότηση των ελαιοκομικών έργων.
Δεν πρέπει να προκαλεί έκπληξη το μεγάλο ενδιαφέρον του αραβικού κόσμου για την ελαιοκαλλιέργεια και το ελαιόλαδο, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη ότι η Συρία, πριν από τον εμφύλιο πόλεμο, ήταν η τέταρτη μεγαλύτερη ελαιοπαραγωγική δύναμη στη Μεσόγειο, μετά την Ισπανία, την Ιταλία και την Ελλάδα, με παραγωγή που συχνά άγγιζε τους 300 χιλιάδες τόνους ετησίως.
Ο αραβικός κόσμος θέλει να αναλάβει την πρωτοκαθεδρία στο παγκόσμιο ελαιόλαδο
Πριν από δύο χρόνια, η Σαουδική Αραβία είχε φυτέψει είκοσι εκατομμύρια ελαιόδεντρα, όλα σύμφωνα με το ισπανικό υπερεντατικό μοντέλο, στην επαρχία Αλ Τζουφ, στα σύνορα μεταξύ Ιράκ και Ιορδανίας.
Στην Σαουδική Αραβία υπάρχει ο μεγαλύτερος ελαιώνας στον κόσμο που ανήκει σε μία μόνο ιδιοκτησία, την Εταιρεία Γεωργικής Ανάπτυξης της Al Jouf, πάνω από 5 εκατομμύρια ελαιόδεντρα σε μια έκταση 7.335 εκταρίων, και ένα αγρόκτημα που γεννήθηκε τη δεκαετία του ’90 με σαουδαραβικά κεφάλαια, το οποίο κέρδισε μια θέση στα παγκόσμια ρεκόρ Γκίνες το 2018.
Πριν από λίγα χρόνια ανακοινώθηκε η συνεργασία μεταξύ του Πανεπιστημίου Al-Jouf και του Πανεπιστημίου του Jaén για ερευνητικά θέματα που σχετίζονται με τον τομέα της ελιάς για τη βελτίωση της παραγωγικής ικανότητας.
Συνολικά προβλέπονται 21 ερευνητικά έργα στο πλαίσιο της συμφωνίας αυτής που είναι υπεύθυνη για τη δημιουργία ενός προηγμένου ερευνητικού κέντρου για την ελιά και το ελαιόλαδο και τη μεταφορά τεχνολογίας και τεχνικών γνώσεων.
Το όραμα του διαδόχου του θρόνου της Σαουδικής Αραβίας, Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν Αλ Σα’ουντ, αποσκοπεί στην επίτευξη αυτάρκειας σε τρόφιμα και στην αύξηση των επενδύσεων και των οικονομικών εσόδων, καθώς και στην προστασία του περιβάλλοντος, χάρη στη επακόλουθη αύξηση της φυτικής κάλυψης, τη βελτίωση του κλίματος και την αντίσταση στην ερημοποίηση.
Πρόκειται για ένα σύνολο στόχων που ταιριάζουν πολύ καλά στην ανάπτυξη της ελαιοκαλλιέργειας, η οποία δεσμεύει τον άνθρακα, παράγει ελαιόλαδο και ενδεχομένως διαφορετικά συστατικά τροφίμων χάρη στα υποπροϊόντα του ελαιοτριβείου, αντισταθμίζει ασφαλώς την ερημοποίηση, με την προσαρμογή στο κλίμα των νότιων ερήμων, όπως αποδεικνύεται από την αντοχή των ελαιώνων στα σύνορα με τη Σαχάρα.
Ο μόνος άγνωστος παράγοντας είναι ακριβώς η οικονομική βιωσιμότητα αυτών των έργων, δηλαδή κατά πόσο αυτοί οι ελαιώνες μπορούν να είναι κερδοφόροι μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα, λαμβάνοντας υπόψη τις σημερινές και μελλοντικές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.
Το βέβαιο είναι ότι η ελαιοκαλλιέργεια, μεταξύ των διαφόρων καλλιεργειών, αντιπροσωπεύει έναν από τους τομείς με τη χαμηλότερη συχνότητα επενδύσεων και, ως εκ τούτου, παρουσιάζει ενδιαφέρον ακόμη και ως οικονομικό-χρηματοοικονομικό στοίχημα, για να μην αναφέρουμε την απασχόληση που προσφέρει σε ορισμένες φτωχές και υπανάπτυκτες περιοχές των αραβικών χωρών.
Ως εκ τούτου, είναι πιθανό ότι, σε λίγα χρόνια, πολλά πετροδολάρια θα επενδυθούν στον τομέα της ελιάς και ίσως ακόμη και στην κατάκτηση μερικών εμπορικών σημάτων ελαιολάδου που αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες, προκειμένου να αξιολογηθούν οι δυνατότητες ενός τομέα που μπορεί να καταστήσει τον αραβικό κόσμο όχι μόνο αυτάρκη αλλά και ηγέτη στο παγκόσμιο ελαιόλαδο.
Πηγή: teatronaturale.it
Ακολουθήστε το Agrocapital.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι τις ειδήσεις