Εάν καλλιεργούνταν θα συγκομίζονταν παραγωγή ίση με της Αργεντινής ή του Ην. Βασιλείου
Το 2024 για να είναι επιλέξιμο για πληρωμές από την ΚΑΠ, το 4% της καλλιεργήσιμης γης πρέπει να αφιερώνεται σε μη παραγωγικά στοιχεία, τα οποία μπορεί να είναι: αγρανάπαυση, προστατευτικές λωρίδες κοίτης ποταμού, όρια δασών κ.α.
Δεν ισχύει για μόνιμες καλλιέργειες ή αγροκτήματα μικρότερης των 10 εκταρίων.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει συνολικά 175 εκατομμύρια εκτάρια γεωργικής γης. Ορισμένες εκτιμήσεις υποδηλώνουν ότι η καλλιεργήσιμη έκταση θα μπορούσε να είναι περίπου το 60% αυτής της έκτασης, δηλαδή περίπου 100 εκατομμύρια εκτάρια.
Εάν το 4% αυτής της έκτασης μείνει ακαλλιέργητο, τότε θα έφτανε τα 4 εκατομμύρια εκτάρια, μέγεθος ίση με την έκταση της Ολλανδίας ή της Ελβετίας.
Ας υποθέσουν ότι τα 4 εκατομμύρια εκτάρια μπορούσαν να σπαρθούν σιτάρι, τότε με μια παραγωγή 4.000 κιλά/εκτάριο η συγκομιδή θα έφτανε τους 16 Mt σιταριού. Παραγωγή δηλαδή όσο της Αργεντινής ή του Ηνωμένου Βασιλείου.
Ο Επίτροπος Γεωργίας της Ε.Ε. Γιάνους Βοιτσεχόφσκι υπερασπίζεται την εν λόγω πρακτική καθώς όπως λέει εμποδίζει τα χωράφια να γίνουν χιλιάδες εκτάρια ομοιογενών και ομοιόμορφων καλλιεργειών. Παράλληλα υπερασπίζεται και ότι αν σταματήσει η παραγωγή σε αυτά τα εκτάρια, η σοδειά θα είναι μικρότερη με αποτέλεσμα η τιμή να είναι υψηλότερη.
Ωστόσο, αυτές οι δηλώσεις του κ. Βοιτσεχόφσκι έρχονται σε αντίθεση με τα συνεχή μηνύματα που εκδίδει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με την πείνα στην Αφρική και την ανάγκη σίτισης ενός συνεχώς αυξανόμενου παγκόσμιου πληθυσμού, σχετικά με τη σημασία της επισιτιστικής ασφάλειας στην Ε.Ε., την ανάγκη εισαγωγή σιτηρών από την Ουκρανία και την κάλυψη της ζήτησης.