Πριν από δύο μήνες, τέσσερις κλαδικές οργανώσεις έκρουσαν τον κώδωνα του κινδύνου για τις σοβαρές απώλειες των οπωροκαλλιεργητών λόγω της συνεχιζόμενης ξηρασίας και της έλλειψης πρόσβασης σε αρδευτικό νερό, ζητώντας ενισχύσεις ήσσονος σημασίας ή άλλες ενισχύσεις ύψους τουλάχιστον 1.300 λέβα ανά εκτάριο. Δεν έχουν λάβει ακόμη απάντηση και ισχυρίζονται ότι η κατάσταση στον τομέα έχει επιδεινωθεί περαιτέρω από τότε.
Ξηρασία και αδυναμία άρδευσης
Η χειρότερη μάστιγα για τους αγρότες παραμένει η ξηρασία, η οποία οδηγεί πλέον τακτικά σε απώλειες των γεωργικών εκμεταλλεύσεων. Οι αποδόσεις μειώνονται και οι καρποί είναι μικροί - δεν φτάνουν το επιθυμητό εμπορικό μέγεθος και ποιότητα. Το πρόβλημα είναι ακόμη πιο σοβαρό όταν η άρδευση δεν είναι δυνατή λόγω έλλειψης τέτοιας υποδομής.
«Η ανάγκη για στρατηγικά σημαντικές λύσεις αρδευόμενης γεωργίας στη Βουλγαρία είναι πλέον ακραία. Απολύτως όλοι οι ανταγωνιστές μας στην ΕΕ, και όχι μόνο, έχουν νερό που παρέχεται από το κράτος. Την τελευταία φορά μιλήσαμε με ροδακινοπαραγωγούς στην Ιταλία, οι εκτάσεις των οποίων βρίσκονται δίπλα σε αρδευτικό κανάλι. Η άρδευση ανά εκτάριο σε ετήσια βάση τους κοστίζει 40 λέβα, ενώ εδώ, αν υπάρχει πρόσβαση σε άρδευση, θα κοστίσει 500-600 λέβα ανά εκτάριο. Βρισκόμαστε σε απόλυτο μειονέκτημα σε σχέση με τους παραγωγούς στην Ευρώπη», λέει η Grozdeva, τονίζοντας:
«Λόγω της έλλειψης άρδευσης, δεν μπορούμε να επιτύχουμε το είδος του μεγέθους των καρπών που απαιτεί η αγορά. Αυτός είναι ο λόγος που φέτος η χώρα μας δεν πραγματοποίησε τις εξαγωγές φρούτων που είχαμε μέχρι τώρα στη Δυτική Ευρώπη. Αναγκαστήκαμε να μείνουμε μόνο στην εγχώρια αγορά και αυτό μας έχει μπλοκάρει τρομερά».
Περιορισμένη αγορά
Τα προβλήματα εμπορίας έχουν επηρεάσει μαζικά τους παραγωγούς του τομέα.
«Έτσι μεγαλώνει η αλυσίδα των προβλημάτων. Για παράδειγμα, έχω 300 στρέμματα ροδάκινα, από τα οποία πρέπει να συγκομίσω 600 τόνους, αλλά λόγω της έλλειψης νερού, συγκεντρώνω 300 τόνους φρούτων, τα οποία είναι κυρίως μικρού μεγέθους και πηγαίνουν για επεξεργασία. Οι τιμές αγοράς των ροδάκινων για την αγορά ήταν καλές, αλλά η τιμή αγοράς των ροδάκινων για μεταποίηση (για κομπόστες) ήταν πολύ χαμηλή - BGN 0,55-0,60 χωρίς ΦΠΑ (ήταν η ίδια πριν από 10 χρόνια). Και η τιμή των ροδάκινων για χυμό ήταν 0,15-0,20 λέβα.
Στο αποκορύφωμα της συγκομιδής, τόσο τα εργοστάσια δαμάσκηνων όσο και τα εργοστάσια ροδάκινων κάλυψαν τις ανάγκες τους και σταμάτησαν να αγοράζουν. Αυτό άφησε και αυτή την παραγωγή χωρίς αγορά και ένα μέρος της δεν συγκομίστηκε καν.
Οι εξαγωγές μειώθηκαν επειδή δεν μπορούσαμε να προσφέρουμε ένα ανταγωνιστικό προϊόν. Αυτό θα φανεί στις ετήσιες στατιστικές, είμαι σίγουρος.
Η τουριστική περίοδος ήταν ουσιαστικά all inclusive - οι τουρίστες δεν αγόραζαν έξω από τα ξενοδοχεία, με αποτέλεσμα οι έμποροι φρούτων και λαχανικών έξω από τα ξενοδοχεία να μειώσουν τις ποσότητες τους», δήλωσε η Zhivka Grozdeva.
Μειωμένη κατανάλωση
«Η κατανάλωση είναι πολύ περιορισμένη. Είναι καιρός να αντιμετωπιστεί υπεύθυνα αυτό το πρόβλημα, που αφορά τόσο τους αγρότες όσο και τους καταναλωτές. Σε κάθε συνεταιρισμό έχουν ξεφυτρώσει καταστήματα χωρίς καλές συνθήκες αποθήκευσης, όπου τα φρούτα είναι κακής ποιότητας αλλά η τιμή είναι τριπλάσια από την τιμή του παραγωγού.
Τα ροδάκινα από 1,80 BGN/kg τιμή από τον παραγωγό είναι 5,40 BGN/kg και πάνω. Ας πούμε ότι το 50% της παραγωγής περνάει από τις μεγάλες αλυσίδες, όπου υπάρχει επίσης ανατίμηση, αλλά σε φυσιολογικά όρια, το υπόλοιπο των προϊόντων είναι στις δημοπρασίες. Αν δουλεύουμε μαζί τους, και είναι η κύρια πηγή των μικρών καταστημάτων της γειτονιάς, οι ποσότητες που αγοράζουμε γίνονται όλο και μικρότερες.
Διότι όταν πάμε πίσω σε αυτή την αλυσίδα, ο καταναλωτής έχει μειώσει ή έχει σταματήσει να αγοράζει φρούτα σε αυτά τα καταστήματα, επειδή είναι ακριβά. Με αυτές τις υψηλές προσαυξήσεις, δημιουργείται περιορισμένη κατανάλωση και το πρόβλημα στον πρώτο στην αλυσίδα, στους αγρότες, αυξάνεται πολλαπλάσια», εξηγεί ο παραγωγός και εκπρόσωπος του κλάδου.
Ακολουθήστε το Agrocapital.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι τις ειδήσεις