Οι δηλώσεις Γ. Βαρουφάκη και Ευ. Τσακαλώτου κατά την παράδοση-παραλαβή του υπουργείου Οικονομικών
Γ. ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ: Καλησπέρα. Με μεγάλη χαρά σας συστήνω τον πολύ καλό φίλο και σύντροφο Ευκλείδη Τσακαλώτο, ως Υπουργό Οικονομικών. Σήμερα, Δευτέρα 6 του μηνός, η μοναδική είδηση πρέπει να είναι το μεγαλειώδες ΟΧΙ του ελληνικού λαού χτες στο δημοψήφισμα και ο τρόπος με τον οποίο θα πρέπει η κυβέρνησή μας να κεφαλαιοποιήσει αυτή την ιστορική στιγμή στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης και στο πλαίσιο της δημιουργίας συνθηκών εξομάλυνσης, ανάκαμψης και ανάπτυξης της χώρας.
Αυτό που γίνεται εδώ είναι μια αλλαγή φρουράς μεταξύ κάτι παραπάνω από συντρόφων, φίλων, συναδέλφων, πανεπιστημιακών. Με τον Ευκλείδη έχουμε κοινές φιλοσοφικές, ιδεολογικές, ακαδημαϊκές αναφορές εδώ και πάρα πολλά χρόνια.
Όταν γύρισα από το εξωτερικό το 2000, από τους πρώτους μου στόχους στο Πανεπιστήμιο Αθηνών ήταν πώς να κλέψουμε τον Ευκλείδη από την ΑΣΟΕΕ και να τον φέρουμε στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών, κάτι το οποίο το πετύχαμε μερικά χρόνια μετά. Αργότερα όμως το έσκασε ο Ευκλείδης κι έγινε Βουλευτής. Βέβαια τον ακολούθησα κι εγώ εκεί και τώρα όπως βλέπουμε, έχουμε κοινές ατραπούς.
Από την πρώτη στιγμή της εκλογής της κυβέρνησής μας με τον Ευκλείδη κάναμε τα πρώτα ταξίδια, είδαμε τους Υπουργούς Οικονομικών της Βρετανίας, της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Ιταλίας και άλλους.
Όσον αφορά τη φιλοσοφική μας προσέγγιση σε πολιτικά ζητήματα, θεωρώ ότι μας συνδέει και κάτι άλλο: Μια κοινή απέχθεια στην απουσία επιχειρημάτων που συνήθως παίρνει τη μορφή «έτσι θα γίνει επειδή έτσι γινόταν τόσον καιρό».
Όσον αφορά το μέγα ζητούμενο που είναι η διαπραγμάτευση, έχουμε με τον Ευκλείδη μια κοινή διάγνωση: Το πρόβλημα των τελευταίων 5 ετών είναι η ανάδραση μεταξύ της αυτοτροφοδοτούμενης λιτότητας, της ύφεσης, της ανισότητας και του μη βιώσιμου χρέους.
Κοινοί στόχοι μας, όπως με όλους τους συναδέλφους της κυβέρνησης αλλά ιδιαίτερα με τον Ευκλείδη λόγω της κοινής διαδρομής στην οποία αναφέρθηκα, είναι το σπάσιμο αυτού του ανατροφοδοτούμενου κύκλου, αυτής της ανάδρασης.
Θ’ αναφερθώ πολύ σύντομα σε μερικά ζητήματα του Υπουργείου που ξεφεύγουν και υπερβαίνουν το θέμα της διαπραγμάτευσης, από την εμπειρία των προηγούμενων 5 μηνών.
• Μία από τις πολύ σημαντικές εξελισσόμενες διαδικασίες σε αυτό το Υπουργείο είναι η επιχείρηση του ΣΔΟΕ σε συνεργασία με τη Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων και με την Ένωση Ελληνικών Τραπεζών που στόχο έχει τον αλγοριθμικό έλεγχο των φορολογικών δηλώσεων, σε αντιπαράθεση με τις κινήσεις στους τραπεζικούς λογαριασμούς.
Πιστεύουμε ότι μέχρι το Σεπτέμβριο θα υπάρξει ένα σοβαρότατο πλήγμα στη φοροδιαφυγή στην Ελλάδα, θα υπάρξουν σημαντικά ευρήματα τα οποία θα μετατραπούν σε σημαντικά έσοδα, δημόσια έσοδα. Αυτό είναι κάτι το οποίο θα συνεχιστεί, είμαι σίγουρος ότι ο κ. Τσακαλώτος θα προΐσταται σε αυτή τη διαδικασία η οποία έχει τόσο μεγάλη και οικονομική αλλά αν θέλετε και πολιτισμική σημασία για τον τόπο μας.
• Ένα δεύτερο ζητούμενο του Υπουργείου και της δουλειάς του Υπουργείου αυτούς τους μήνες αφορά τη διάρθρωση της φορολογικής διοίκησης. Το οργανόγραμμα του υπουργείου μας, το οποίο κληρονομήσαμε την 25η Ιανουαρίου, προβλέπει μια ημιαυτόνομη Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων, αν θέλετε ένα καθεστώς το οποίο κατ’ εμέ είναι προβληματικό.
Και είναι προβληματικό γιατί αυτή η αυτονόμηση είναι εντός του Υπουργείου, σημαίνει ότι ο Υπουργός εισπράττει το πολιτικό κόστος χωρίς να έχει τις απαραίτητες δυνατότητες παρέμβασης που θα έπρεπε να έχει κάποιος που εισπράττει το πολιτικό κόστος.
Στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης, το Υπουργείο και η Κυβέρνηση στο σύνολό της, κατέθεσε πρόταση στους θεσμούς για τη δημιουργία μιας αυτοτελούς Αρχής Φόρων και Δασμών, έτσι ώστε υπό την αιγίδα, επίβλεψη και αν θέλετε διαχείριση, Διακομματικής Επιτροπής της Βουλής, η συλλογή των φορολογικών εσόδων να μην υπόκειται ούτε στην πολιτική αλλά ούτε και στην πελατειακή ή αν θέλετε επιχειρηματική επιρροή.
• Ένα τρίτο θέμα το οποίο έχουμε δρομολογήσει στο Υπουργείο, αφορά το φορολογικό καθεστώς νεόδμητων start ups επιχειρήσεων με στόχο την ενίσχυση της νεανικής επιχειρηματικότητας στο πλαίσιο της αναπτυξιακής πολιτικής της κυβέρνησης.
• Προχωρώ σε κάτι το οποίο ακούγεται τεχνοκρατικό αλλά δεν είναι. Έχει μεγάλη σημασία η Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων έχει αρχίσει να επεξεργάζεται τρόπους με τους οποίους το taxisnet μπορεί να γίνει κάτι παραπάνω από αυτό που είναι, να γίνει ένα σύστημα πληρωμών και προς τρίτους, ένα σύστημα το οποίο αυξάνει την αποτελεσματικότητα και ελαχιστοποιεί τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου προς τους πολίτες και προς τις επιχειρήσεις.
• Η δημόσια περιουσία: Υπάρχει, να σας θυμίσω, η Γενική Γραμματεία Δημόσιας Περιουσίας στο Υπουργείο. Στόχος της αναθεώρησης και αναδόμησης του τρόπου με τον οποίο λειτουργεί η Γενική Γραμματεία Δημόσιας Περιουσίας, είναι αν θέλετε μεσοπρόθεσμος στόχος, είναι να ενταχθεί στη γενικότερη προσπάθεια για αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, στο πλαίσιο της δημιουργίας ενός αναπτυξιακού φορέα που μπορεί κάλλιστα και πρέπει κάποια στιγμή να μετεξελιχθεί σε αναπτυξιακή Τράπεζα.
• Η αξιοποίηση του προσωπικού του Υπουργείου Οικονομικών: Ο εξορθολογισμός των Υπηρεσιακών Συμβουλίων, το δίκαιο μισθολόγιο των Εφοριακών, το οποίο αποτελεί μια πληγή επειδή δεν είναι δίκαιο προς το παρόν, υπάρχουν συνάδελφοι οι οποίοι εργάζονται με 700, 800 ευρώ και παρ’ όλο ότι έχουν σημαντικές ικανότητες, πτυχία, έχουν προσφέρει ιδιαίτερα στη συλλογή φόρων, υπολείπονται οι μισθοί τους και η ανταμοιβή τους από το Ελληνικό Δημόσιο τόσο της προσφοράς που κάνουν στη συλλογή δημόσιων εσόδων όσο και σχετικά με τα έσοδα των υπολοίπων συναδέλφων τους.
• Μία άλλη πρωτοβουλία του Υπουργείου Οικονομικών τους προηγούμενους μήνες ήταν σε συνδυασμό με τη Γενική Επιθεώρηση Δημόσιας Διοίκησης και τον κ. Ρακιντζή συγκεκριμένα, να επεξεργαστούμε τον τρόπο με τον οποίο θ’ ανασυσταθούν τα Σώματα Οικονομικών Επιθεωρητών, έτσι ώστε η οικονομική επιθεώρηση να θεωρείται πλέον κάτι το δεδομένο σε όλα τα κλιμάκια του Ελληνικού Δημοσίου.
Εκφράζω τις καλύτερές μου ευχές στο σύντροφο και φίλο Ευκλείδη Τσακαλώτο, τονίζοντας ότι αυτούς τους μήνες αυτό που προσπαθήσαμε να κάνουμε, είναι αντί ν’ αναθεματίζουμε το σκοτάδι, ν’ ανάψουμε ένα μικρό κεράκι. Ευχαριστώ πολύ.
Ε. ΤΣΑΚΑΛΩΤΟΣ: Θέλω να ευχαριστήσω το Γιάνη για τα καλά του λόγια. Ήμαστε φίλοι πολύ πριν και οι δυο να μπούμε σε αυτή τη διαδικασία της πολιτικής και της οικονομικής πολιτικής στην πράξη.
Θα είμαστε φίλοι και όταν θα έχουν τελειώσει όλα αυτά και θα έχουμε επιστρέψει στο Πανεπιστήμιό μας και ελπίζω να είμαστε ηλικιωμένοι που να καθόμαστε σε κάποιο καφενείο και να ανταλλάσσουμε εμπειρίες (τι κάναμε σωστά, τι όχι, τι θα μπορούσαμε να έχουμε κάνει καλύτερα και ίσως υπάρχουν και άνθρωποι που θα τους σχολιάζουμε όχι πάντα… ευγενικά, πράγμα το οποίο δε μπορούμε τώρα να κάνουμε).
Νομίζω ότι το μήνυμα της Κυριακής, το 61% είναι κάτι που θα μείνει στην οικονομική ιστορία. Ό,τι και να γίνει από δω και πέρα, θα είναι γραμμένο στη συλλογική μνήμη της Ευρώπης, αλλά απ’ ό,τι διαβάζω και πολύ πιο πέρα.
Ότι ένας λαός που έχει υποφέρει τόσα πολλά, ένας λαός που έχει χάσει 25% του εισοδήματός του, που έχουν μειωθεί τόσο οι συντάξεις, που υπάρχουν άνθρωποι που με αυτή τη μία σύνταξη των 500 ευρώ συντηρούν μια ολόκληρη οικογένεια , την εγγονή, τον εγγονό που δεν έχει δουλειά, ότι αυτός ο λαός παρ’ όλη την πίεση και την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στις Τράπεζες, παρά τα Μέσα και αυτό που έκαναν όλη την προηγούμενη εβδομάδα, που πρέπει να το συζητήσουμε όλοι ως κοινωνία με νηφαλιότητα: ότι δεν υπήρχε αυτό που χρειαζόταν, μια αμεροληψία, παρά όλες τις πιέσεις που είχε στους χώρους δουλειάς, παντού, κατόρθωσε να αντισταθεί.
Και είπε ότι αξίζει αυτός ο τόπος κάτι καλύτερο. Ότι δε μπορούμε να δεχθούμε μια μη βιώσιμη λύση. Έχει ταξικά χαρακτηριστικά αυτή η ψήφος, οι απλοί άνθρωποι, των εργαζομένων, των μεσαίων στρωμάτων και αυτών που έχασαν τις επιχειρήσεις τους, είπαν ότι «εμείς θέλουμε να εμπιστευθούμε μια κυβέρνηση που θα δώσει μια βιώσιμη λύση».
Θέλω να πω ότι σε αυτό το σημείο δε θα είχαμε φτάσει χωρίς το Γιάνη Βαρουφάκη. Σε αυτό το σημείο δε μπορώ να φανταστώ ότι άλλος Υπουργός Οικονομικών θα είχε αναλάβει στις 28 Γενάρη, όταν ορκίστηκε αυτή η κυβέρνηση και θα μπορούσε να είχε καταφέρει να μιλάει η Ευρώπη γι’ αυτή τη βιώσιμη λύση. Όλος ο κόσμος και όλος ο πλανήτης να συζητά ότι εδώ, σ’ αυτή τη χώρα κάτι γίνεται. Ότι αυτό που ζητάνε από αυτή τη χώρα δε μπορεί να γίνει. Και νομίζω ότι όλοι μαζί, όχι μόνο οι Συριζαίοι κι ο Συριζαίες, όχι μόνο η κυβέρνηση η συμμαχική, αλλά ολόκληρος ο ελληνικός λαός του οφείλει ένα μεγάλο ευχαριστώ.
Ελπίζω ότι θα μπορώ να συνεχίσω αυτό το έργο, είμαι σίγουρος ότι θα είναι δίπλα μου και θα με βοηθάει και θα μου δίνει συμβουλές που θα τις χρειάζομαι. Δε σας κρύβω ότι έχω μεγάλο τρακ και μεγάλη αγωνία. Δεν παίρνω αυτή τη θέση στην πιο εύκολη στιγμή της ελληνικής Ιστορίας.
Η Μαρία Κανελλοπούλου μου είχε πει μια ιστορία: όταν ήταν μικρές με μια φίλη της ηθοποιό είδε την Παξινού και τη ρώτησε: «γιατί φαίνεσαι να έχεις τόσο μεγάλο τρακ εσύ μία τόσο μεγάλη ηθοποιός;» και απάντησε η Παξινού ότι «το τρακ συμβαδίζει με το ταλέντο».
Όποιος δεν έχει τρακ δεν έχει και ταλέντο. Εγώ έχω τρακ, ελπίζω να έχω και το ταλέντο, να μπορέσω να φέρω εις πέρας αυτή την πολύ δύσκολη δουλειά.
Νομίζω ότι κάτι μπορεί ν’ αλλάξει σ’ αυτή την Ευρώπη. Νομίζω ότι είχαμε μετά από την Κυριακή και καλά μηνύματα και όχι τόσο καλά μηνύματα. Δε βασιζόμαστε μόνο στα καλά, καταλαβαίνουμε και τα κακά. Θέλουμε να τ’ αντιμετωπίσουμε όλα, θέλουμε να συνεχίσουμε τη συζήτηση, θέλουμε να πάρουμε αυτή την εντολή που μας έδωσε ο ελληνικός λαός για κάτι καλύτερο για τον κόσμο της εργασίας.
Για κάτι καλύτερο για τους ανθρώπους που τόσο υπέφεραν. Για κάτι καλύτερο γι’ αυτούς που έχασαν τις δουλειές τους, που είδαν τις συντάξεις τους να μειώνονται, γι’ αυτούς τους νέους που έφυγαν από αυτή την πατρίδα και πήγαν στο εξωτερικό.
Για όλους αυτούς δουλεύουμε, θα δουλεύω εγώ, θα δουλεύει και ο Γιάννης. Και οι δύο είμαστε υπέρ της συλλογικότητας, και οι δύο ξέρουμε ότι η συλλογικότητα δεν είναι μόνο για την αντιπολίτευση και γι’ αριστερές παρέες, αλλά είναι ένα πρόταγμα για μια ολόκληρη κοινωνία. Ότι οι συλλογικές λύσεις μπορεί να μας φέρουν πολύ πιο μπροστά από τις ατομικές λύσεις.
Ο ελληνικός λαός την Κυριακή απέδειξε ότι δεν είναι τόσο ατομικιστής όσο τον θεωρούσαν, ότι δεν φοβήθηκε, ότι δεν κοίταξε μόνο τον εαυτό του φοβούμενος. Το ίδιο θα κάνει κι αυτή η κυβέρνηση τον επόμενο καιρό για να είναι αντάξια σε αυτή την εντολή που μας έδωσε.
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ.