Αλβανία & Ελληνική μειονότητα - Παιχνίδι εντυπώσεων

Μετά τα δυσάρεστα γεγονότα του φθινοπώρου με τις κατεδαφίσεις περιουσιών των Ελλήνων της Αλβανίας, η γείτονα χώρα προκειμένου να ανασκευάσει τις εντυπώσεις και να ανατρέψει τη δυσμένεια της ΕΕ, ψήφισε νόμο – πλαίσιο «περί προστασίας των δικαιωμάτων των μειονοτήτων». Στην ουσία του όμως θίγει εμμέσως πλην σαφώς τα δικαιώματα της Ελληνικής μειονότητας, υπογραμμίζει η Εύα Καϊλή. Παραμένουν τα εμπόδια στην ταυτοποίηση των μελών της, στην δυνατότητα χρήσης της ελληνικής γλώσσας στη δημόσια ζωή, στη δυνατότητα εκπαίδευσης στην ελληνική γλώσσα ενώ επίσης αφήνεται άλυτο το περιουσιακό και συνεχίζει να μην αναγνωρίζει, γεγονός πρωτοφανές στο διεθνές δίκαιο, ως μειονοτικές, περιοχές με πολυπληθείς ελληνικές κοινότητες που βρίσκονται εκτός των ορίων των Δήμων Δρόπολης και Φοινίκης, όπως είναι η Χειμάρρα, τα ελληνικά χωριά στον Αυλώνα, σημειώνει με ανησυχία η κ. Καϊλή και καταθέτει σχετική ερώτηση στον αρμόδιο Επίτροπο Γιοχάνες Χαν.

Ακολουθεί το κείμενο της ερώτησης:

Η ΕΕ στα κριτήρια που θέτει με τις ετήσιες εκθέσεις προόδου της, ως απαραίτητη προϋπόθεση για να προχωρήσει η ενταξιακή πορεία της Αλβανίας, περιλαμβάνεται ο σεβασμός των μειονοτικών δικαιωμάτων. Γεγονός που η Αλβανία επιδιώκει τυπικά να καλύψει κατ’ ελάχιστον, με νόμο – πλαίσιο χωρίς να λύνει προβλήματα ενώ επιπλέον δημιουργεί περαιτέρω για την Ελληνική μειονότητα με τις οικίες διατάξεις του εν λόγω νομοθετήματος και τις πρακτικές που υιοθετεί, (κατεδαφίσεις, απαγορεύσεις κ.α.). Ερωτάται η Επιτροπή:

1. Πώς προτίθεται να αντιμετωπίσει το θέμα με την Ελληνική μειονότητα που εγείρεται καθώς και το φαινόμενο η Αλβανία να είναι η μόνη χώρα που ορίζει γεωγραφικά τις μειονότητες; Θα ζητηθούν από την Επιτροπή διορθώσεις αναφορικά με αυτό στους εφαρμοστικούς νόμους που αναμένονται;

2. Η Επιτροπή θεωρείται και είναι θεματοφύλακας των Συνθηκών και των αρχών της ΕΕ, ήτοι, μεριμνά για το σεβασμό και την εφαρμογή τους. Ως εκ τούτου, είναι δόκιμο να συζητά και σε ποια βάση εν τέλει με την Αλβανία των ανωτέρω πρακτικών;

3. Γνωρίζει η Επιτροπή άλλες παρόμοιες περιπτώσεις όπου έχουμε γεωγραφικό προσδιορισμό μειονοτήτων;