Πρόταση της Παναγιώτας Βράντζα για το πρόβλημα της κατάρρευσης των τιμών του πρόβειου και γίδινου γάλακτος.
«Η πτωτική πορεία της τιμής για το πρόβειο και το γίδινο γάλα, για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, οδήγησε τον συγκεκριμένο κλάδο της κτηνοτροφίας σε οικονομικό αδιέξοδο.
Η τελευταία περίοδος, έκλεισε με τιμές πολύ χαμηλές για τον παραγωγό, κάτω από τα 0,9 έως και 0,7 ευρώ ανά λίτρο για το πρόβειο και 0,5 για το γίδινο. Με βάση το σημερινό κόστος παραγωγής, οι συγκεκριμένες τιμές καθιστούν τη συντριπτική πλειοψηφία των εκμεταλλεύσεων ζημιογόνες.
Συνέπεια αυτού, είναι η συνεχής και σημαντική μείωση του ζωικού κεφαλαίου.
Τέλος, η ένταση του ανταγωνισμού των μεταποιητών / παραγωγών φέτας στο επίπεδο της τιμής του προϊόντος και μόνο, οδηγεί σε διαφόρων ειδών παράνομες πρακτικές παραγωγής και εν τέλει στη συνολική απαξίωση ενός πολύ σημαντικού ΠΟΠ προϊόντος.
Είναι προφανές ότι το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο, ειδικά σε ό,τι αφορά τους ελεγκτικούς μηχανισμούς του κράτους, αλλά και το σύστημα των κυρώσεων, σε συνδυασμό με την αδυναμία τήρησης αξιόπιστων στοιχείων από τις εμπλεκόμενες υπηρεσίες, δεν είναι σε θέση να ανακόψει την καταστροφική πορεία για το γάλα και τη φέτα.
Ούτε και ο πρόσφατος νόμος για την υποχρεωτική αναγραφή της χώρας προέλευσης στο γάλα και στα προϊόντα γάλακτος φαίνεται να συνέβαλε σε κάτι, αφού και η φετινή χρονιά ξεκίνησε με τιμές ακόμη χαμηλότερες, αλλά και πάρα πολλές περιπτώσεις αδυναμίας διάθεσης του προϊόντος, σε οποιαδήποτε τιμή.
Επειδή η «περίεργη» αυτή κατάσταση, η οποία έχει χαρακτηριστικά εναρμονισμένων πρακτικών και στοιχεία εκτεταμένης νοθείας, καταστρέφει το μέχρι πρότινος υγιέστερο κομμάτι της ελληνικής κτηνοτροφίας, την προβατοτροφία. Και επειδή ταυτόχρονα απαξιώνεται η φέτα, το σημαντικότερο αγροτικό προϊόν ζωικής προέλευσης, τόσο στην εσωτερική όσο και στη διεθνή αγορά, η κατάσταση δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με αποσπασματικές κινήσεις, ευχολόγια και παραινέσεις.
Προτείνεται η άμεση εφαρμογή ποσόστωσης στην παραγωγή φέτας με βάση το παραγόμενο γάλα, σε συνδυασμό φυσικά με το ζωικό κεφάλαιο της χώρας, για πεπερασμένο χρονικό διάστημα (2-5 έτη), ή έως ότου εξομαλυνθεί η κατάσταση.
Εννοείται, ότι ταυτόχρονα θα πρέπει να φροντίσει το κράτος μέσω των υπηρεσιών του να μάθει: α) τον πραγματικό αριθμό των εκτρεφόμενων ζώων στη χώρα, β) την ποσότητα γάλακτος που παράγεται και αυτήν που εισάγεται, γ) την ποσότητα της φέτας που παράγεται και διατίθεται στην εγχώρια και διεθνή αγορά.
Φυσικά θα πρέπει να καθοριστούν και αποτρεπτικά πρόστιμα, ανάλογα με το είδος και το μέγεθος της παράβασης, ώστε να διασφαλιστεί η αξιοπιστία για τη φέτα αλλά και η βιωσιμότητα της ελληνικής αίγο-προβατοτροφίας.
Σπαταλήθηκαν δύο χρόνια και φαίνεται ότι ακόμη συνεχίζουμε, με τις θεωρίες περί «Διεπαγγελματικής Οργάνωσης Φέτας», η οποία ως δια μαγείας θα λύσει όλα τα προβλήματα, αντί να δουλέψουμε για αξιόπιστα ισοζύγια, ελέγχους και κυρώσεις».
Ακολουθήστε το Agrocapital.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι τις ειδήσεις