Όπως είναι γνωστό, στην ως σήμερα πορεία της σύνταξης των δασικών χαρτών, έχουν αναδειχθεί και προβλήματα, όπως είναι αυτά των δασωμένων αγρών και των χορτολιβαδικών εκτάσεων.
Το έχω τονίσει πολλές φορές, ότι κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την αναγκαιότητα σύνταξης των δασικών χαρτών. Όμως όταν η διαδικασία αυτή έρχεται με καθυστέρηση μισού αιώνα, με αποκλειστική ευθύνη αυτών που κυβέρνησαν τη μεταπολιτευτική Ελλάδα, είναι επόμενο να εμφανίζονται προβλήματα.
Το πρόβλημα με τις χορτολιβαδικές εκτάσεις, που αφορούσε κυρίως τις νησιώτικες και παραθαλάσσιες περιοχές, προέκυψε από το χαρακτηρισμό των φρυγανωδών εκτάσεων ως δασικών, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως αγροτικές, αλλά και να αμφισβητείται η κυριότητά τους.
Το Τεχνικό Συμβούλιο Δασών γνωμοδότησε στις 12-4-2019 ότι οι φρυγανώδεις εκτάσεις δεν είναι δασικές αλλά χορτολιβαδικές και έτσι πρέπει να χαρακτηρίζονται από τους Δασάρχες. Ο αρμόδιος Υπουργός αποδέχτηκε τη γνωμοδότηση στις 9/6/2019 και εξέδωσε την εγκύκλιο εφαρμογής της, σύμφωνα με την οποία οι εκτάσεις που καλύπτονται από φρυγανώδη βλάστηση δεν είναι δασικές εκτάσεις, αλλά χορτολιβαδικές και ως τέτοιοες πρέπει να χαρακτηρίζονται, είτε στις πράξεις χαρακτηρισμού, είτε στην κατάρτιση των δασικών χαρτών. Στις περιοχές δε όπου έχει αναρτηθεί ο δασικός χάρτης θα γίνονται διορθώσεις με την διαδικασία του πρόδηλου σφάλματος χωρίς να επιβαρύνεται ο πολίτης.
Επίσης στην ίδια εγκύκλιο ρυθμίζεται το θέμα των δασωθέντων αγρών μέχρι 30 στρέμματα, που έχει αναστατώσει κυριολεκτικά την ύπαιθρο χώρα. Από την ανάρτηση των δασικών χαρτών στο 50% της Επικράτειας, έχουν αναδειχθεί δύο βασικές κατηγορίες δασικού χαρακτήρα εδαφών, που έχουν σχέση με καλλιεργούμενες εκτάσεις. Είναι οι αγροί έκτασης 3,5 εκατ. στρ. που προέκυψαν από την αποψίλωση αντίστοιχων δασών και τα δάση έκτασης 1,5 εκατ. στρ., που προέκυψαν από την εγκατάλειψη και τη δάσωση αντίστοιχων αγρών.
Όπως γίνεται κατανοητό η αποδοχή αυτής της κατηγοριοποίησης στην κύρωση των δασικών χαρτών δημιουργεί πολλά προβλήματα, τόσο ισόρροπης εφαρμογής του δικαίου, όσο και ηθικής μορφής
Μέχρι σήμερα προσκόμιζε ο πολίτης τον τίτλο προ της 26-2-1946 και η Επιτροπή Δασολογίου του νόμου αποφάσιζε αν η έκταση ήταν δασική έκταση ή δάσος.
Αν ήταν δασική έκταση είχε το δικαίωμα εκχέρσωσης και μετατροπής σε αγροτική έκταση, ενώ αν ήταν δάσος δινόταν στον πολίτη τίτλος ιδιωτικού δάσους που προφανώς δεν μπορούσε να κάνει οποιαδήποτε άλλη χρήση ,πλην του δάσους.
Με την τωρινή ρύθμιση για έκταση μέχρι 30 στρέμματα ανεξάρτητα αν μέχρι σήμερα έχει την μορφή του δάσους, αν πληροί τις υπόλοιπες προϋποθέσεις δηλ. τίτλος 1946, και αγροτική μορφή το 1945 έχει το δικαίωμα να μετατρέψει την έκταση σε αγροτική.
Δεν έχει επιλυθεί το πρόβλημα στο σύνολό του, αλλά έχει λύσει παθογένειες δεκαετιών τις οποίες τόνισα εξ αρχής, όταν ξεκίνησε το πρόγραμμα ανάρτησης των δασικών χαρτών και είχα προτείνει λύσεις που με χαρά βλέπω σήμερα να υλοποιούνται.
Ακολουθήστε το Agrocapital.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι τις ειδήσεις