Λίγες ώρες πριν την επίσημη λήξη της προεκλογικής περιόδου, οι λεπτομέρειες που θα κάνουν τη διαφορά για το αποτέλεσμα και την επόμενη μέρα της Ελλάδας, παραμένουν ακόμη «θολό τοπίο». Η τελική επιλογή μεταξύ των σεναρίων και των κυβερνητικών συνδυασμών θα κρίνει όχι μόνο την πορεία της οικονομίας αλλά και την ίδια την ύπαρξη της χώρας μας μέσα στην ευρωζώνη.
Αναλυτές, οίκοι αξιολόγησης, πολιτικοί, Ευρωπαίοι και κάθε λογής… εμπλεκόμενος έχουν ριχτεί κι αυτοί στη μάχη των διλημμάτων, είτε προς τους υποψηφίους είτε προς τους εκλογείς, ώστε να συνεχιστεί η μνημονιακή πολιτική και να μη σταματήσει η χρηματοδότηση της χώρας μας προκαλώντας μια νέα χρεοκοπία. Οι ψηφοφόροι για πρώτη φορά μετά τη μεταπολίτευση «απειλούν» το δικομματισμό, φέρνοντας στη Βουλή μικρούς συνδυασμούς που αποκόπηκαν από τα δύο μεγάλα κόμματα. Το μεγάλο ερώτημα που καίει όχι μόνο τα κομματικά επιτελεία, αλλά και την Ευρώπη, είναι αν θα καταφέρουν να σχηματίσουν κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία, αρχής γενομένης από τη Δευτέρα, 7 Μαΐου.
Τα σενάρια της επόμενης μέρας δίνουν και παίρνουν, τίποτα όμως δεν μπορεί να θεωρηθεί σίγουρο σε μια τέτοια συγκυρία αβεβαιότητας και αστάθειας. Όλα θα κριθούν από το χαρακτήρα της νέας Βουλής, και τον αριθμό των μικρών κομμάτων που θα πιάσουν τελικά το όριο του 3% για να καταφέρουν να έχουν κοινοβουλευτική παρουσία.
Ποια όμως είναι τα επικρατέστερα σενάρια:
Σενάριο 1ο: Η Νέα Δημοκρατία αναδεικνύεται πρώτο κόμμα, και σε συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ καταφέρνει να πάρει ψήφο εμπιστοσύνης μετά το σχηματισμό κυβέρνησης.
Αν και ο πρόεδρος της ΝΔ, Αντώνης Σαμαράς έχει σε προτεραιότητα την επαναδιαπραγμάτευση των όρων του Μνημονίου, η κυβέρνηση του πορεύεται για κάποιο διάστημα με τις δεσμεύσεις που υπήρξαν επί κυβέρνησης Παπαδήμου. Το Ιούνιο εισάγεται στη Βουλή η μακρά δέσμη νέων μέτρων λιτότητας, με την ψηφοφορία να κρίνει πολλά για τη νέα κυβέρνηση. Αναλυτές και πολιτικοί σχολιαστές θεωρούν ότι οι διαρροές που θα υπάρξουν θα κρίνουν τις αντοχές της νέας κυβέρνησης, και κατ’ επέκταση την προοπτική για τη διενέργεια νέων εκλογών εντός των επομένων μηνών.
Σενάριο 2ο: Η Νέα Δημοκρατία αναδεικνύεται πρώτο κόμμα, αλλά μετά από συνεχείς διαβουλεύσεις δεν επιτυγχάνεται συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ. Ωστόσο, ο Αν. Σαμαράς σχηματίζει κυβέρνηση και παίρνει την ψήφο ανοχής από το ΠΑΣΟΚ, ή και από κάποια άλλα μικρότερα κόμματα, υπό τον φόβο της κατάρρευσης της ελληνικής οικονομίας.
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας είναι εξαιρετικά εύθραυστη, ενώ σε κάθε κρίσιμη ψηφοφορία στη Βουλή που θα αφορά σημαντικά νομοσχέδια θα αναζητά συνεργασίες (πορτογαλικό πρότυπο από τις μέρες του Ζ. Σόκρατες).
Σενάριο 3ο: Δεν επιτυγχάνεται κυβέρνηση συνεργασίες και οι συνομιλίες καταρρέουν. Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας προκηρύσσει εκλογές εντός ενός μήνα, σύμφωνα με το Σύνταγμα.
Σενάριο 4ο: Κυβέρνηση συνεργασίας μεταξύ ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, με τη συμμετοχή ενός τρίτου, πολύ μικρότερου, κόμματος, έχοντας ισχυρή πλειοψηφία στα κοινοβουλευτικά έδρανα. Σε ένα τέτοιο σενάριο οι Ευρωπαίοι θα ζητήσουν έγγραφες δεσμεύσεις από τα τρία κόμματα ώστε να εξασφαλίσουν αφενός την τήρηση των δεσμεύσεων του Μνημονίου ΙΙ και αφετέρου τη βιωσιμότητα της νέας κυβέρνησης.
Α.Τ.
