Άρθρο της
Ανδριανής- Άννας Θ. Μητροπούλου
Δικηγόρου
Πρώην Νομικής Συμβούλου ΠΑΣΕΓΕΣ.
Το έλλειμμα του πρόσφατου συνεταιριστικού νόμου, όσον αφορά στην θεσμοθέτηση ενός ανώτατου εθνικού, ιδεολογικού και συντονιστικού οργάνου εκπροσώπησης των αγροτικών συνεταιρισμών, μας καταδικάζει να γινόμαστε αναγνώστες και θεατές συμπεριφορών εκ μέρους συνεταιριστών, που μόνο θλίψη μπορούν να προκαλούν.
Η αισθητική των κειμένων, που δημοσιεύονται, βρίσκεται μακριά, από το συνεταιριστικό ήθος και κυρίως από τα κείμενα των μεγάλων συνεταιριστών του παρελθόντος, οι οποίοι υπηρέτησαν τον θεσμό, με σεβασμό στις αρχές και τις αξίες του, και δημιούργησαν αγροτικούς συνεταιρισμούς, με κύκλο εργασιών που σε ορισμένους κλάδους συναγωνίζονταν επάξια τις πολυεθνικές εμπορικές εταιρείες.
Μια απλή αναζήτηση στα βιβλία της ιστορίας του συνεργατισμού στην Ελλάδα, επιβεβαιώνουν τα προαναφερόμενα συνεταιριστικά επιτεύγματα.
Είναι εξαιρετικά λυπηρό, επανέρχομαι, να αποκαλύπτεται η άγνοια της λειτουργίας του θεσμού, σε τέτοιο μέγεθος! Θα ήταν προτιμότερο, αναφερόμενοι στον συνεταιριστικό θεσμό, οι συντάκτες των κειμένων, να συμβουλεύονται τους ειδικούς ή τουλάχιστον να μελετούν πριν γράψουν. Αλλά πριν γράψουν, αν κάποιοι βρέθηκαν σε θέσεις διοίκησης αγροτικών συνεταιρισμών, ας παρουσιάσουν πρώτα το έργο τους .Αυτό επιβάλλει η συνεταιριστική συνέπεια.
Διότι, όπως γνωρίζουν οι πραγματικοί συνεταιριστές, οι εκκαθαρίσεις, οι πτωχεύσεις των συνεταιρισμών, οι μισθώσεις των παραγωγικών συνεταιριστικών μονάδων σε ιδιώτες εμπόρους, δεν αποτέλεσαν έργο αυτών που πορεύτηκαν με πίστη στις συνεταιριστικές αρχές. Αποτέλεσαν έργο αυτών, που συνεργάστηκαν με εξωθεσμικούς παράγοντες.
Οι ιστορικοί του θεσμού, ήδη κατέγραψαν την υποδούλωση της συνεταιριστικής επιχείρησης, μέσω του τραπεζικού υπερδανεισμού τα τελευταία τριάντα και πλέον χρόνια, ο οποίος στέρησε την συνεταιριστική αυτονομία.
Ίσως ένας δημόσιος διάλογος , μια στρογγυλή τράπεζα συζήτησης να ξεκαθάριζε κάποια στιγμή τα πράγματα, και να αποφεύγαμε την περαιτέρω κακοποίηση του θεσμού. Ιδού η Ρόδος…
Όμως, αυτό που είναι πιο σημαντικό, είναι ο σεβασμός στην κοινωνία, για να μιλήσω με συνεταιριστικούς όρους, όταν αναφερόμεθα στον θεσμό.
Θα αποφύγω να σταχυολογήσω εκφράσεις από τα δημοσιεύματα για να μη αναπαράγω την ίδια αισθητική. Αλήθεια, γιατί τόση εμπάθεια; Κάθε καλόπιστος αναγνώστης θα νομίζει, ότι κάποιος θέλει να πάρει το ψωμί από κάποιους άλλους. Με τον τρόπο αυτόν διαμορφώνονται διχαστικές αντιλήψεις που αντιστρατεύονται τον θεσμό. Γιατί να ευτελίζεται εκ των έσω το «εν τη ενώσει η ισχύς»;
Οι συνεταιριστές στα επιχειρήματα απαντούν με επιχειρήματα, με επιστημονική τεκμηρίωση. Τότε, η διαφωνία είναι απόλυτα θεμιτή και δημιουργεί πρόοδο.
Το Ινστιτούτο Συνεταιριστικών Ερευνών και Μελετών, έχει μεριμνήσει να μεταφραστούν και να δημοσιευθούν στο ηλεκτρονικό περιοδικό του «Κοινωνική Οικονομία» σημαντικές μελέτες από τους πλέον έγκυρους διεθνείς Οργανισμούς (ΟΗΕ, Διεθνής Οργανισμός Εργασίας (ILO), Διεθνής Συνεταιριστική Ένωση (ICA). Τα κείμενα αυτά μπορούν να αποτελέσουν πολύτιμους βοηθούς για τη νομοθεσία και την εφαρμογή του συνεταιριστικού θεσμού, αλλά και ασφαλή βάση ενός σοβαρού διαλόγου. Βασική προϋπόθεση για γόνιμο διάλογο αποτελεί η βούληση συνεννόησης και η ειλικρίνεια των προθέσεων.
Στο τεύχος που θα αναρτηθεί στις αρχές Οκτωβρίου θα φιλοξενηθεί και ένας «Κώδικας Διακυβέρνησης για τους Γεωργικούς Συνεταιρισμούς», που υιοθετήθηκε από τους γεωργικούς συνεταιρισμούς του Ηνωμένου Βασιλείου. Δεν θα χρειαστεί εμείς να εφεύρουμε τον τροχό.