Tο νέο αγροτικό ζήτημα και η οικονομική επιβίωση της Ελλάδας αξίζει να το διαβάσουν οι αγρότες μετά από πολλή σκέψη και ερωτήματα πού με βασάνισαν αποφάσισα να γράψω αυτό άδω το άρθρο με ερωτήματα για το πού οδηγούμαστε.
Πρέπει όλοι να κατανοήσουμε ότι βρισκόμαστε μπροστά στο "ΝΕΟ ΑΓΡΟΤΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ" (για όσους δεν μελετούν Ιστορία τους υπενθυμίζω τις προσπάθειες επιλύσεως του ΑΓΡΟΤΙΚΟΥ ΖΗΤΗΜΑΤΟΣ από τον Ελευθέριο Βενιζέλο), το οποίο είναι διαχρονικό και βαθύ. Το ζήτημα δεν ήταν, ούτε είναι, --και ας ακουσθεί προς πάσα κατεύθυνση τόσο προς την πολιτική ηγεσία και τα Μ.Μ.Ε., όσο προς τις υπόλοιπες κοινωνικές ομάδες--, το παζάρεμα του ύψους της κάθε μορφής προσωρινής παροχής ενισχύσεων/αποζημιώσεων. Το κρίσιμο ζητούμενο είναι η εξεύρεση λύσεων σε θεσμικά και διαρθρωτικά ζητήματα της ελληνικής γεωργίας, με τέτοια ένταση ώστε να ακουσθούν και να ασκηθεί πίεση, αν είναι δυνατόν, μέχρι τις Bρυξέλλες.
Το είχαμε εκφράσει και πέρυσι τέτοιο καιρό, ακριβώς ένα χρόνο πριν και μάλιστα σε όλους τους δυνατούς τόνους, δυστυχώς όμως η άποψή μας είχε την τύχη της «φωνής βοώντος εν τη ερήμω».
Ι. Πριν απ’ όλα πρέπει να κατανοήσουν οι πολιτικοί μας ταγοί, όλων ανεξαιρέτως τον πολιτικών χρωμάτων και αποχρώσεων, ότι η μακροπρόθεσμη οικονομική διάσωση και ανάπτυξη της Ελλάδος περνάει μέσα από την επιβίωση της αγροτών και την ανάπτυξη του αγροτικού τομέα. Και εξηγούμαι αμέσως:
Η δημιουργική ανάπτυξη μιας χώρας, στηρίζεται αφ’ ενός στην πρωτογενή ή δευτερογενή παραγωγή προϊόντος (ή υπηρεσίας) και αφ’ ετέρου στην πώληση-εξαγωγή του προϊόντος αυτού (ή της υπηρεσίας) προς τρίτους (εντός ή εκτός Ευρωπαϊκής Ενώσεως) προκειμένου να επιτευχθεί έτσι η εισροή νέου «ζεστού» χρήματος, το οποίο με τη σειρά του θα αναχρηματοδοτεί την ανάπτυξη.
Δηλαδή πρέπει η χώρα δια των παραγόμενων εξαγώγιμων προϊόντων και υπηρεσιών της να έχει θετικό εξαγωγικό εμπορικό ισοζύγιο. Δυστυχώς στην Ελλάδα, αυτό το ισοζύγιο είναι αρνητικό, δηλ. κατά τη λαϊκή φράση «ξοδεύουμε περισσότερα απ’ όσα βγάζουμε».
Για το λόγο αυτό είμαστε καταδικασμένοι πάντα να χρωστάμε, διότι οι περισσότεροι τομείς της οικονομίας μας ούτε παράγουν, ούτε εξάγουν, και ό,τι τυχόν είναι αυτό που παράγουμε το πουλάμε μεταξύ μας, ο ένας προς τον άλλον, εντός Ελλάδος και τα υπόλοιπα τα εισάγουμε. Κάποτε όμως η ρευστότητα τελειώνει, τα δανεικά μας κατακλύζουν, το κράτος δεν έχει νέα έσοδα και μοιραία το «σπιτικό-κράτος» πτωχεύει
Οι υπόλοιπες χώρε της Ευρώπης έχουν ένα, κάποιο, εθνικό προϊόν. Η Γερμάνια, π.χ. έχει τα βαριά βιομηχανικά της είδη, η Ελβετία έχει τις τραπεζικές της υπηρεσίες, η Δανία και η Ολλανδία τα γαλακτοκομικά τους προϊόντα. Η Ελλάδα τι έχει;
Απάντηση: Η Ελλάδα ούτε είχε, ούτε μπορεί να έχει βαριά ή ελαφρά βιομηχανία. Η βιομηχανία της ήταν από την εποχή του Ομήρου, η θάλασσα, ο ήλιος και η γη.
Δηλαδή τα εξαγώγιμα προϊόντα-υπηρεσίες είναι η ναυτιλία, ο τουρισμός και η γεωργία (συμπεριλαμβανομένης και της κτηνοτροφίας). Σχετικά με τη ναυτιλία είναι γνωστή η διαδρομή της «φυγής» του εμπορικού μας στόλου. Σχετικά με τον τουρισμό είναι επίσης γνωστή η θλιβερή, καιροσκοπική και αποσπασματική αντιμετώπιση αυτού του εθνικού κεφαλαίου από όλους τους εμπλεκομένους και σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί ολόκληρη η Ελλάδα να μετατραπεί σε ένα απέραντο τουριστικό θέρετρο.
Ο γεωργικός-κτηνοτροφικός τομέας αποτελεί τον τρίτο απομένοντα, αλλά πρωτεύοντα σε σημασία πυλώνα εξαγωγικής ανάπτυξης της Ελλάδας.
Αν δεν αναπτυχθεί, και πολύ περισσότερο αν εξαφανισθεί, διερωτάται κανείς ποια θα είναι η τύχη της Ελλάδος ως χώρα;
Αν η ελληνική ύπαιθρος πάψει να παράγει, διότι εκεί οδηγούμαστε:
α)Από τη μία πλευρά παύει να υπάρχει, έστω εν δυνάμει εξαγωγικό εθνικό προϊόν, έτσι αδυνατεί να εισρεύσει νέο παραγωγικό χρήμα στη χώρα (ο τουρισμός δεν αρκεί) και επομένως είμαστε καταδικασμένοι να ζούμε πάλι με τα δανεικά και τις καταστροφικές συνέπειές τους και
β)Από την άλλη πλευρά, ό,τι χρειαζόμαστε για την καθημερινή μας διατροφή θα είμαστε αναγκασμένοι να το εισάγουμε, άρα απώλεια εθνικού εισοδήματος, το οποίο όμως δεν θα αναπληρώνεται από κάποια άλλη παραγωγική διαδικασία με συνέπεια και με μαθηματική ακρίβεια την υπερχρέωσή μας και τελικά την, επί θύραις, χρεοκοπία μας.
ΙΙ. Προσπαθώ να αφουγκρασθώ την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, επ’ αφορμή της AGROTICA, ακούω μόνο εκωφαντικά «ΘΑ….ΘΑ» και λόγους υπεκφυγής. Αντιθέτως, ελλείπει ο δυνατός λόγος της αληθείας. Το μόνο αληθές που ειπώθηκε είναι ότι δεν υπάρχουν χρήματα. Αυτό το έχουμε αφομοιώσει πλέον όλοι μας, μαζί και οι αγρότες, αλλά αντίθετα οι πολιτικοί μας δεν έχουν εμπεδώσει ότι το αιτούμενο δεν είναι η προσωρινή ελεημοσύνη τους αλλά η μόνιμη θεσμική αναδιάρθρωση και έμμεση στήριξη στην αγροτική δραστηριότητα.
Το αγροτικό ζήτημα δεν ανέκυψε σήμερα, είναι πρόβλημα ολόκληρων δεκαετιών. Τα πολιτικά κόμματα εξουσίας, τόσα χρόνια δεν έχουν επεξεργασθεί κάποιες λύσεις; Στο τι αναλίσκεται η ικανότητά τους;
Τι άραγε διάλογος είναι αυτός χωρίς κάποιες συγκεκριμένες προτάσεις; Κατά την ταπεινή μου γνώμη, σε έναν καλοπροαίρετο και ειλικρινή διάλογο τα μέρη προσέρχονται καλόπιστα και εισκομίζουν το καθένα ό,τι δημιουργικό έχει και χωρίς εγωισμούς ή συντεχνιακές αντιλήψεις αναζητούμε την καλύτερη λύση. Με αυτό το σκεπτικό περιμένω να ακουσθούν συγκεκριμένα μέτρα-προτάσεις..
Είναι ένα σωστό βήμα, δεν είναι όμως ούτε το άπαν, ούτε το πρώτο που έχει ανάγκη ο αγροτικός τομέας για να επιβιώσει. Για να υπάρχει αγροτικό μελλον πρέπει πρώτα να εξασφαλισθεί ότι θα υπάρχουν ενεργοί αγρότες.
Για τα υπόλοιπα θέματα δεν υπάρχουν προτάσεις;
Επίσης γνωρίζουμε ότι σε ένα παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον, οι τιμές των αγροτικών προϊόντων μαζικής κατανάλωσης, ορίζονται σε διεθνείς αγορές σύμφωνα με την παγκόσμια παραγωγή προσφορά και ζήτηση και με όρους που η Ελλάδα δεν μπορεί να επηρεάσει. Όπως γνωρίζουμε ότι ενισχύσεις ή λοιπά βοηθήματα σε εθνικό επίπεδο, που αλλοιώνουν τον ανταγωνισμό, απαγορεύονται από την ευρωπαϊκή νομοθεσία.
Γι’ αυτό χωρίς χρονοτριβή και χωρίς περιστροφές μήπως πρέπει:
.Να συγκληθεί άμεσα το Εθνικό Συμβούλιο Αγροτικής Πολιτικής ή ισοδύναμο και με τον ίδιο σκοπό, ουσιαστικά αντιπροσωπευτικό όργανο, το οποίο πρέπει να βρίσκεται σε διαρκή ανοιχτή συνεδρίαση, με θέμα «τα προβλήματα και την εξεύρεση λύσεων του αγροτικού τομέα», ενημερώνοντας σε τακτά διαστήματα τους αγρότες, για τα θέματα και τα αποτελέσματά των εργασιών του
Να ενημερωθούν οι αγρότες, με απλές και καθαρές απαντήσεις, για την τύχη των κοινοτικών ενισχύσεων μετά το 2020.Θα υπάρχουν ή όχι;
Να ενημερωθούν, με σαφείς φράσεις, για το σχεδιασμό, τις προτεραιότητες, και τις κατευθύνσεις, με συγκεκριμένα μέτρα, που έχει το Κράτος για την ελληνική γεωργία και το μέλλον της.
Να ενημερωνονται οι αγρότες, για την ατζέντα των συζητήσεων που διεξάγονται στις Βρυξέλλες για τον καθορισμό της Ευρωπαϊκής Αγροτικής Πολιτικής.
Χωρίς υπεκφυγές, μισόλογα και χωρίς «επιστημονικούς» δυσνόητους όρους αλλά σε απλή, κατανοητή γλώσσα να ενημερώσουν τους αγρότες για τις προθέσεις των Βρυξελλών σε σχέση με τον αγροτικό τομέα.
5.Οι διαμορφούμενες τιμές στα βασικώς καλλιεργούμενα σήμερα γεωργικά προϊόντα στην Ελλάδα είναι πολύ κάτω του κόστους καλλιέργειας και συγκεκριμένα:
Καλαμπόκι: τιμή πώλησης 15λεπτά/κιλό,
κόστος παραγωγής 17 λεπτά/κιλό
Σιτάρι: τιμή πώλησης 18 λεπτά/κιλό
κόστος παραγωγής 22 λεπτά/κιλό
Βαμβάκι: τιμή πώλησης 43 λεπτά/κιλό
κόστος παραγωγής 50 λεπτά/κιλό
Λάδι: τιμή πώλησης 2 με3 ευρώ/κιλό
κόστος παραγωγής 2,4 ευρώ/κιλό
Πορτοκάλια χυμοποίησης: τιμή πώλησης 6 λεπτά/κιλό
κόστος παραγωγής 3 λεπτά/κιλό
Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι, δεν τους ενδιαφέρουν οι κομματικές σκοπιμότητες και όπως διαπιστώνουμε το συμπέρασμα από τους ανωτέρω είναι ζοφερό.
Γι’ αυτό ζητούνται και πρέπει να δοθούν στους αγρότες και στην ελληνική κοινωνία από την διαχρονική πολιτική ηγεσία του Κράτους ειλικρινείς απαντήσεις:
- ΕΒΖ: Τα συνεχιζόμενα προβλήματα
- Δύναται, προτίθεται και με ποιό τρόπο (σαφή μέτρα) το Κράτος να συνδράμει στη μείωση του κόστους παραγωγής (σπόροι-λιπάσματα-φυτοφάρμακα);
- Νέο Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης: Πολλά προβλήματα στην εφαρμογή του. Πάνω από 1.200 επιλαχόντες στο πρόγραμμα νέων αγροτών στην Κεντρική Μακεδονία αποκλείονται από μελλοντικά προγράμματα νέων αγροτών ή σχεδίων βελτίωσης.
- Βιολογική Γεωργία και Κτηνοτροφία: Μετά τις δυο παρατάσεις που έδωσε το υπουργείο έχουν συνολικά κατατεθεί περίπου 64.000 αιτήσεις στο πρόγραμμα Βιολογικής Γεωργίας, που δεν θα μπορέσουν να καλυφθούν από τον εγκεκριμένο προϋπολογισμό του μέτρου.
- Στάβλοι – Βοσκοτόπια: Υπάρχουν πολλές εκκρεμότητες για την αδειοδότηση των σταβλικών εγκαταστάσεων και στη διαχείριση των βοσκοτόπων κυρίως στην Κεντρική Μακεδονία (Καϊμακτσαλάν), όπου υπάρχει μεγάλος αριθμός ζωικών μονάδων ανά εκτάριο βοσκότοπου.
- Ομάδες Παραγωγών: Πρόκειται για πολύ σημαντικό εργαλείο για την ανάπτυξη του πρωτογενούς τομέα και για απαίτηση της ΕΕ, αλλά στον πρόσφατο νόμο υπάρχουν πολλά αδιευκρίνιστα σημεία και αναντιστοιχίες που πρέπει άμεσα να διορθωθούν.
- ΓΟΕΒ-ΤΟΕΒ: Ο νέος νόμος περί εποπτείας, διαχείρισης και ελέγχων έχει προβλήματα. Να γίνει άμεσα νομοθετική ρύθμιση για την επίλυση των ζητημάτων, διότι πλέον αρχίζει και η νέα αρδευτική περίοδος.
- Απόδοση Ανταποδοτικών Τελών Γεωτεχνικών Ελέγχων: Να αποδίδονται κανονικά τα τέλη ελέγχων στις Περιφέρειες για να καλύπτονται οι δαπάνες κτηνιατρικών, φυτοϋγειονομικών και ποιοτικών ελέγχων.
- Γη Υψηλής Παραγωγικότητας: Πρέπει να εκδοθούν διευκρινιστικές εγκύκλιοι για την προστασία της γεωργικής γης υψηλής παραγωγικότητας, να επικαιροποιηθούν τα κριτήρια διαβάθμισης της αγροτικής γης και να τροποποιηθούν όσα γενικά πολεοδομικά σχέδια και σχέδια ανοιχτής πόλης ή ζώνες οικιστικού ελέγχου δεν προστατεύουν τη γη υψηλής παραγωγικότητας.
- Προγράμματα Αξιοποίησης Αυτόχθονων Ποικιλιών και Φυλών.
- Δημιουργία Πειραματικών – Επιδεικτικών Αγρών: Με νέες καλλιέργειες και εκτροφές μέσω προγραμμάτων για τους αγρότες και για αναδιάρθρωση των καλλιεργειών.
- Αξιοποίηση Γεωθερμίας: Να προχωρήσει όπου υπάρχει η δυνατότητα μέσω του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης 2014-2020.
- Μείωση Ετήσιων Τελών: Να μειωθούν τα τέλη που αφορούν στην παραγωγή και διακίνηση ζωοτροφών κατά 50% στις επιχειρήσεις και να καταργηθούν για τους κτηνοτρόφους που παράγουν ζωοτροφές για ιδιοκατανάλωση.
- Έμφαση στο Έμψυχο Υλικό: Δηλαδή στους γεωργούς, με εκπαίδευση, ενημέρωση και κάλυψη των αναγκών του.
- Δασικοί Χάρτες: Ο χαρακτηρισμός δημόσιων – αποικιστικών εκτάσεων ως δασικών θα οδηγήσει σε δραστική μείωση των καλλιεργούμενων εκτάσεων, που παραχωρούνται κατά χρήση με ετήσιο μίσθωμα σε αγρότες και σε απώλεια μεγάλων ποσών επιδοτήσεων. Δημόσιες εκτάσεις χωρίς δασικό χαρακτήρα σήμερα πρέπει να χαρακτηριστούν αγροτικές εκτάσεις.
Κτηνιατρική και κτηνοτροφία
- Υποστελέχωση Κτηνιατρικών Υπηρεσιών: Χρειάζονται προσλήψεις εποχικού προσωπικού.
- Συλλογή και Διαχείριση Νεκρών Ζώων και Εφαρμογή Προγράμματος Μεταβατικών Σπογγωδών Εγκεφαλοπαθειών: Υπάρχει έλλειψη προσωπικού και αδυναμία υλοποίησης του προγράμματος περισυλλογής και διαχείρισης νεκρών βοοειδών και αιγοπροβάτων, στα οποία γίνεται δειγματοληψία για μεταδοτικές σπογγώδεις εγκεφαλοπάθειες.
- Προγράμματα Εξυγίανσης Ζωικού Κεφαλαίου: Απαιτείται έγκαιρη προμήθεια εμβολίων για την εφαρμογή τους.
- Αποζημίωση Βοοτρόφων: Πρέπει να υιοθετηθούν αυστηρές προϋποθέσεις για τα θετικά ζώα που οδηγούνται προς σφαγή λόγω βρουκέλλωσης ή φυματίωσης ώστε να εξυγιανθεί το ζωικό κεφάλαιο της χώρας.
- Στελέχωση και εξοπλισμός των εργαστηρίων για να κάνουν τις εξετάσεις για βιοτοξίνες, σπογγώδη εγκεφαλοπάθεια, φυματίωση βοοειδών, ενζωοτική λεύκωση κτλ.
- Πρόσθετα Τέλη: Απαιτείται νομοθετική ρύθμιση για τα τέλη των ετών 2015 και 2016.
- Πετρέλαιο αγροτικό -πληρωμες
Aνώνυμος αγρότης
Ακολουθήστε το Agrocapital.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι τις ειδήσεις