Γραφειοκρατία, βίαια καιρικά φαινόμενα και στρεβλώσεις στην αγορά εντός και εκτός συνόρων. Τα μεγάλα προβλήματα του Έλληνα παραγωγού είναι γνωστά.
Τα τελευταία πέντε χρόνια, η Πολιτεία έχει στηρίξει τους Έλληνες αγρότες και κτηνοτρόφους έμπρακτα με μια σειρά ευνοϊκών φορολογικών και ασφαλιστικών ρυθμίσεων, που θα συνεχιστούν και στο μέλλον. Παράλληλα έχει επιταχύνει σημαντικά τις διαδικασίες αποζημίωσης και έχει αναλάβει ιδιαίτερα φιλόδοξες πρωτοβουλίες και στόχους για την αύξηση και τη στήριξη νέων αγροτών. Ωστόσο, υπάρχουν σημαντικά περιθώρια βελτίωσης, ιδίως μέσα από τις ευρωπαϊκές πολιτικές και την ΚΑΠ.
Αρχικά, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι οι πράσινες πολιτικές των Βρυξελλών υπήρξαν τα τελευταία χρόνια ιδιαίτερα ρομαντικές. Οι φιλόδοξες προβλέψεις για βιοκτόνα και φυτοφάρμακα, για την προστασία της βιοποικιλότητας, για στροφή σε λιγότερο υδροβόρες καλλιέργειες αποδείχθηκε ότι δεν ήταν πάντοτε προς τη σωστή κατεύθυνση και δεν είχαν πάντοτε τα αναμενόμενα αποτελέσματα.
Ιδίως όταν οι αγρότες μας που υπόκεινται σε τόσο αυστηρές προϋποθέσεις βρίσκονται αντιμέτωποι με εισαγόμενα προϊόντα που δεν τηρούν τις αυτές προϋποθέσεις. Επομένως, πρέπει η αγροτική πολιτική σε ενωσιακό επίπεδο να είναι πιο προσγειωμένη. Στο βαθμό που θέλουμε να διατηρήσουμε όλους αυτούς τους φιλόδοξους πράσινους στόχους, θα πρέπει να πάρουμε επιπλέον μέτρα κατά του αθέμιτου ανταγωνισμού από τρίτες χώρες.
Επίσης, είναι σημαντικό να επανεξεταστεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο η χρηματοδότηση και τα κίνητρα για εκσυγχρονισμό, αλλά και η προώθηση της τεχνητής νοημοσύνης προς όφελος του Έλληνα παραγωγού. Στο υφιστάμενο Στρατηγικό Σχέδιο της ΚΑΠ για την Ελλάδα, είναι αλήθεια πως δεν υπάρχουν επαρκή κίνητρα για την υιοθέτηση συστημάτων τεχνητής νοημοσύνης. Αγρότες άλλων χωρών όμως, που αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα έλλειψης εργατών γης, εκμεταλλεύονται τεχνολογίες αυτοματισμού για να καλύψουν τα κενά.
Πέραν των αυτόνομων τρακτέρ και εξοπλισμού, drone με κάμερες και αισθητήρες, γίνεται χρήση συστημάτων άρδευσης ακριβείας, που επιτρέπουν μέσω τεχνητής νοημοσύνης στους αγρότες να συλλέγουν και να αναλύουν μεγάλες ποσότητες δεδομένων σχετικά με τις καλλιέργειές τους, το έδαφος και τις κλιματολογικές συνθήκες. Αυτά πρέπει να εντάξουμε στις αγροτικές πολιτικές, στα κίνητρα χρηματοδότησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στις επιλέξιμες δαπάνες. Πρέπει να δούμε πώς ιδίως υλοποιούνται όλα αυτά στο εσωτερικό, δηλαδή στο Στρατηγικό Σχέδιο της ΚΑΠ για την Ελλάδα.
Η ΚΑΠ όπως και οι πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης έναντι τρίτων χωρών περνούν από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Είναι σημαντικό να υπενθυμίσουμε ότι οι Έλληνες Ευρωβουλευτές λειτουργούν ως αντιπρόσωποι των Ελλήνων αγροτών στις Βρυξέλλες. Τα δικά τους συμφέροντα εκπροσωπούν. Αν δεν το κάνουν με επάρκεια, ας είμαστε βέβαιοι ότι θα το κάνουν οι Γάλλοι Ευρωβουλευτές για τους Γάλλους αγρότες, οι Ισπανοί για τους Ισπανούς κλπ.
Για να προασπίσουμε αποτελεσματικά τα εθνικά μας συμφέροντα στον αγροτικό τομέα, δεν χρειάζεται να ακούμε ούτε όσους προωθούν μονόπλευρα τις θέσεις ιδεοληπτικών περιβαλλοντικών οργανώσεων ούτε δημαγωγούς πολιτικούς που απλώς διαμαρτύρονται χωρίς προτάσεις. Το Έλληνα αγρότη πρέπει να ακούμε και στη συνέχεια να μελετάμε λύσεις, να δημιουργούμε συμμαχίες, να διαπραγματευόμαστε, προς το συμφέρον αυτού και μόνο. Μόνο μέσα από αυτήν τη διαδικασία μπορούμε να εξασφαλίσουμε μια βιώσιμη και αποτελεσματική αγροτική πολιτική που θα προστατεύει τα συμφέροντα των αγροτών μας και θα προάγει την ευημερία της χώρας μας.
Μαρία-Ωραιοζήλη Κουτσουπιά, Δρ. Νομικής
Δικηγόρος Αθηνών και Βρυξελλών, Ειδική στο δίκαιο τεχνητής νοημοσύνης
Υποψήφια Ευρωβουλευτής με τη Νέα Δημοκρατία