Στην Ολομέλεια της Βουλής τοποθετήθηκε ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Ποταμιού Σπύρος Δανέλλης, σε σχέση με την βουλευτική τροπολογία των ΑΝΕΛ για τους δασικούς χάρτες, αλλά και τα επεισόδια με τους αγροτοσυνδικαλιστές, έξω από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης.
Ακολουθούν τα όσα ανέφερε:
Είναι ύβρις να συνδέουμε και να συγχέουμε τους αγωνιστές κολίγους του Κιλελέρ, με τους σημερινούς αγροτοσυνδικαλιστές και τις μορφές «αγώνα» που επιλέγουν για τα δίκαια ή άδικα, τα λογικά ή τα παράλογα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κλάδος.
Κάποτε πρέπει να σοβαρευτούμε.
Γιατί αν θέλουμε να βγούμε από αυτήν την πολύ-επίπεδη κρίση χρεοκοπίας, νομίζω πως θα πρέπει να ξανασυναντηθούμε με την πραγματικότητα και το ρεαλισμό.
Να συνεννοηθούμε στη βάση κοινών αρχών και κωδίκων, που θα μετατρέψουν τη χώρα μας σε μια βιώσιμη χώρα.
Είναι άλλο το δικαίωμα της παραγωγής αγροτικού πλούτου και εισοδήματος, που θα φέρουν και τις στέρεες θέσεις εργασίας στον τομέα, δίνοντας μας έναν από τους βασικούς πυλώνες του βιώσιμου παραγωγικού μοντέλου, που έχει ανάγκη η χώρα και είναι άλλη υπόθεση να ακολουθούμε αποσπασματικές προσπάθειες αντιμετώπισης υπαρκτών προβλημάτων.
Και πρέπει να συζητήσουμε με ποιον τρόπο και προϋποθέσεις θα βοηθήσουμε τον αγροτικό κόσμο να παράγει εισόδημα, ώστε να φύγει και από την απόλυτη εξάρτηση των επιδοτήσεων.
Και βεβαίως δεν συμβαδίζει αυτή η υποχρέωση που έχουμε εμείς, το πολιτικό σύστημα, αλλά και εκείνοι, οι αγρότες, με την υιοθέτηση πράξεων βίας και αυταρχισμού.
Επί της βουλευτικής τροπολογίας των ΑΝΕΛ, που αφορά τους δασικούς χάρτες.
Μια πονεμένη ιστορία που μας ακολουθεί χρόνια και που βεβαίως πρέπει να ολοκληρωθεί εμπρόθεσμα και να ολοκληρωθεί σωστά.
Υπάρχουν ζητήματα, τα οποία πρέπει να αντιμετωπιστούν.
Αυτά όμως κύριε Υπουργέ θα πρέπει να έρθουν, όποτε εσείς κρίνετε, ως μια πλήρης και επεξεργασμένη νομοθετική πρόταση.
Δεν είναι ζητήματα, τα οποία μπορούν να αντιμετωπιστούν με μια τροπολογία.
Διότι συμφωνώ μαζί σας, πως αν αντιμετωπιστούν με αυτόν τον τρόπο, ίσως να είναι ανοιχτά σε ρουσφετολογική προσέγγιση αυτής της πολύπαθης υπόθεσης.
Η ύπαρξη και η αξιοποίηση του δασικού πλούτου της χώρας δεν είναι κάτι, με το οποίο μπορούμε να παίζουμε.
Σας θυμάμαι και πριν από είκοσι χρόνια, στην κοινή μας κοινοβουλευτική δράση, να αναφέρεστε πολύ συχνά στο εν λόγω θέμα, με την φράση «άπαξ δάσος, πάντα δάσος».
Κανείς δεν πρέπει να αγνοεί ότι η ορθολογική διαχείριση και η ουσιαστική προστασία του δασικού πλούτου, δεν αποκλείει τις παράλληλες συμβατές οικονομικές δραστηριότητες, έτσι όπως βλέπουμε να συμβαίνει στις καλές πρακτικές της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης.