Π. Βράντζα : Είναι πολύ σημαντικό ο παραγωγός να πληρώνεται στην ώρα του

Τοποθέτηση της Βουλευτή ,Βράντζα Παναγιώτας, στο σχέδιο νόμου που κατατέθηκε στην Βουλή και αφορά την εμπορία γεωργικών προϊόντων.

«Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητάμε σήμερα ένα σχέδιο νόμου, που φέρει ρυθμίσεις απολύτως αναγκαίες για την εξυγίανση του πολύπαθου χώρου της αγοράς των αγροτικών προϊόντων. Η παραγωγική διαδικασία, το κόστος παραγωγής και οι γεωργικές πρακτικές και λέγοντας, γεωργικές πρακτικές, εννοώ και την αξιοποίηση των δεδομένων της επιστήμης, της γεωπονίας και της κτηνιατρικής και τις φιλοπεριβαλλοντικές πρακτικές που πρέπει να έχουμε, αλλά και την κατεύθυνση που πρέπει να δώσουμε στην αγροτική παραγωγή κύριε Υπουργέ, η οποία πρέπει να είναι μια κατά τη γνώμη μου, η ΠΟΙΟΤΗΤΑ,είναι  η βάση πάνω στην οποία θα στηριχθεί ένας υγιής πρωτογενής τομέας. Βεβαίως αν ο εμπλεκόμενος, δηλαδή ο αγρότης  δεν έχει όφελος, δηλαδή δεν έχει κέρδη, τότε  δεν θα υπάρχει όφελος ούτε για το κοινωνικό σύνολο, αλλά ουτε και για τη  χώρα.

Δυστυχώς, έχουμε στη χώρα μια αγροτική οικονομία, η οποία εδώ και πολλές δεκαετίες έχει μπει στον αυτόματο πιλότο των στρεβλών, άδικων και αντιπαραγωγικών επιδοτήσεων, την οποία κύριε Υπουργέ, και το λέω και θα το λέω μέχρι να το αλλάξουμε, συνεχίζουμε να εφαρμόζουμε και εμείς με την κοινή αγροτική πολιτική του 2015 – 2020 που έχει την υπογραφή της ΝΔ και του Υπουργού του κ. Καρασμάνη

Αν, λοιπόν, δεν συμφωνησουμε ότι ο μόνος δρόμος είναι η υγιής παραγωγή και συνεχίσουμε   να κυνηγάμε τα «αεριτζίδικα» έσοδα των επιδοτήσεων, τότε κατά την γνώμη μου το μέλλον της παραγωγής στη χώρα θα είναι «ζοφερό».

Το υπό συζήτηση σχέδιο νόμου, έχει δύο βασικούς πυλώνες. Ο πρώτος πυλώνας αφορά το χρόνο πληρωμής των αγροτικών προϊόντων.

Ο δεύτερος πυλώνας και  πρέπει  να πούμε εδώ, γιατί ειπώθηκε  λάθος από τους Εισηγητές των άλλων Κομμάτων, ότι είναι ελληνική πρωτοβουλία, την διεκδικήσαμε και την κερδίσαμε, αφορά  την υποχρεωτική αναγραφή της χώρας παραγωγής, στα προϊόντα ζωικής προέλευσης, δηλαδή στο γάλα και το κρέας.

Όσον αφορά τον χρόνο  πληρωμής των αγροτικών προϊόντων: Όσοι εμπλεκόμαστε, με όποιον τρόπο, στην παραγωγική διαδικασία, γνωρίζουμε το χάος που επικρατεί:ανοιχτές  τιμές, πλασματικές τιμές, πάρτι με επιστροφές Φ.Π.Α., επιταγές που δεν λήγουν ποτέ, «φέσια» των επιτήδειων στους παραγωγούς και τελικά μια απολύτως απόρυθμισμενη  αγορά.

Η θέση του  παραγωγού είναι κατά κανόνα  μειονεκτική σε σχέση με τον  έμπορο, βιοτέχνη, μεταποιητή, λιανοπωλητή. Ο σίγουρος τρόπος  για να ισχυροποιήσει ο παραγωγός τη θέση του, η σωστή λύση, εν πάση περιπτώση ,είναι η συνεργασία, δηλαδή τα συλλογικά σχήματα. Μέχρι, όμως, να φτάσουμε σ' αυτό το σημείο γιατί, δυστυχώς, δεν έχουμε στη  χώρα πολλα υγιή  συλλογικά   σχήματα, είναι ευθύνη του Κράτους να εξασφαλίσει ότι η διαδικασία της συναλλαγής θα γίνεται με κανόνες σύννομους και δίκαιους. Είναι πολύ σημαντικό ο παραγωγός να πληρώνεται στην ώρα του, αφενός για να μπορεί να ζει αξιοπρεπώς και αφετέρου για να συνεχίζει να παράγει.

Εδώ πρέπει να διευκρινισθεί, το είπαν και άλλοι Εισηγητές, τι θα  γίνεται με τους  μεταποιητες. Θα πρέπει να είναι ξεκάθαρο  στο νόμο, ότι το ίδιο θα ισχύει και για την πληρωμή του μεταποιητή  από τον επόμενο κρίκο της  αλυσίδας, ώστε τελικά και ο μεταποιητής να  πληρώνεται  έγκαιρα ώστε να  να πληρώνει και αυτός  τον παραγωγό. Θα τα συζητήσουμε και πιο διεξοδικά στην κατ' άρθρον συζήτηση. Προφανώς βεβαίως  πρέπει να υπάρχουν δικλείδες ασφαλείας, ώστε να μην καταλήξει ο νόμος σε ένα «ευχολόγιο» καλών προθέσεων  και όταν λέω δικλείδες ασφαλείας,  εννοώ τις κυρώσεις. Προσωπικά  θεωρώ σωστό ότι έχουμε κυρώσεις και για τους παραγωγούς και επίσης,  θα το αναλύσω   στην κατ' άρθρον συζήτηση, ότι οι κυρώσεις   θα πρέπει να είναι περισσότερο αυστηρές.

Έχει σημασία να ειπωθεί    ότι με τον νόμο 4152/2013,  εναρμονίστηκε  η χώρα με ευρωπαϊκή Οδηγία, η οποία ρύθμιζε κατά κάποιο τρόπο τις πληρωμές των αγροτικών προϊόντων η οποία ομως δεν είχε τα αναμενόμενα αποτελέσματα.

Έχει, επίσης, σημασία, να επισημάνουμε, ότι  ο νόμος δεν θα πετύχει αν η διακίνηση των αγροτικών προϊόντων δεν γίνεται με παραστατικά και αυτή είναι και μια απάντηση στον Εισηγητή του Κ.Κ.Ε. Εγώ θεωρώ- και επειδή εμπλέκομαι με την παραγωγική διαδικασία ως κτηνίατρος, το λέω και με την εμπειρία που έχω- ότι η μη υποχρεωτική τήρηση βιβλίων από τους παραγωγούς, τελικά δεν βοήθησε καθόλου ούτε τους παραγωγούς αλλά ούτε και τη χώρα. Ανοιχτές τιμές, κακοπληρωμένοι αγροτες,  «φέσια» που δεν μπόρεσαν να διεκδικήσουν ποτέ, γιατί ακριβώς δεν είχαν τιμολόγια και τελικά μια διακίνηση προϊόντων αξίας  δισεκατομμυρίων ευρώ, σχεδόν όσο το επίσημο αγροτικο ΑΕΠ ή και περισσότερο, χωρίς να αποδίδονται τα ανάλογα ποσά στο κράτος. Είναι προς όφελος των αγροτων  να αντιμετωπίζονται ως κανονικοί επαγγελματίες, όπως όλοι οι υπόλοιποι επαγγελματίες στη χώρα.

Όσον αφορά στο δεύτερο κομμάτι του νομοσχεδίου, την υποχρεωτική αναγραφή της χώρας προέλευσης για τα ζωικά προϊόντα και τα προϊόντα που παράγονται από αυτά,  πρόκειται για μια πάρα πολύ σημαντική ρύθμιση, η οποία έρχεται να προστατεύσει τον Έλληνα καταναλωτή, αλλά κυρίως έρχεται να προστατεύσει και να  «θωρακίσει»   την ελληνική παραγωγή από τη «μάστιγα» η οποία ονομάζεται ελληνοποιήσεις.

Υπάρχει μια έρευνα, που έγινε κάποια χρόνια πριν, όσον αφορά τους καταναλωτές βόειου κρέατος στη χώρα, στην οποία το 85% αυτών δήλωσαν   ότι θεωρούν  οτι το κρέας που καταναλώνουν είναι ελληνικό.Και αυτό   όταν η ελληνική παραγωγή σε βόειο κρέας δεν επαρκεί για νακαλύψει  ούτε του 15% των αναγκών.

Είναι αλήθεια ,και όσοι είμαστε στην επαρχία το ξέρουμε, ότι όλα τα συνοικιακά και τα επαρχιακά κρεοπωλεία δηλώνουν ότι έχουν ελληνικό κρέας στα ράφια τους, το οποίο δεν υπάρχει, δεν μπορεί να υπάρχει και ενώ υπάρχουν στοιχεία ότι έχουμε εισαγωγές μεγάλων ποσοτήτων φθηνού κρέατος, κυρίως από χώρες της βορειοανατολικής Ευρώπης,  στα ράφια των κρεοπωλείων υπάρχει μόνο ελληνικό κρέας και φυσικά και πιο ακριβό. Άρα, οφείλουμε να προστατεύσουμε και τον καταναλωτή, ο οποίος δικαιούται να πληρώνει αυτό το οποίο αγοράζει κι όχι αυτό που νομίζει ότι αγοράζει . Βεβαίως δεν θα σταματήσουν οι εισαγωγές. Οι εισαγωγές είναι δεδομένες κυρίως στο βόειο και το χοιρινό αφού η έλλειψη είναι πολύ μεγάλη . Αυτό  το νομοσχέδιο όμως  μπορεί να βοηθήσει στο να παράγουμε περισσότερο, αφού θα έχει νόημα για τον παραγωγό να παράγει.

Όσον αφορά το γάλα και τα γαλακτοκομικά προϊόντα  τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα, γιατί εδώ δεν κινδυνεύει μόνο ο καταναλωτής, δεν κινδυνεύει μόνο ο παραγωγός από τη νοθεία και τις  ελληνοποίησεις ,εδώ και αυτό είναι πολυ σημαντικό ,διακυβεύεται ένα πολύ σπουδαίο  προϊόν για τη χώρα, η φέτα ,και κινδυνεύει  και η ποιότητα και η παραγωγή της τελικά. Δυστυχώς, στο βωμό του κέρδους κι ενός ανταγωνισμού κακώς εννοούμενου, φτάσαμε να έχουμε τιμή χονδρικής στην «υποτιθέμενη» φέτα  4,10 € ανά κιλό. Αυτό, βεβαίως, δεν είναι φέτα, είναι ένα λευκό τυρί, με γάλα αμφιβόλου ποιότητας αλλά και προέλευσης,προφανώς  δεν είναι πρόβειο, δεν μπορεί να είναι πρόειβειο , που υφίσταται και πιθανότατα και την παράνομη υπέρ διήθηση.Τον ορισμό της φέτας τον ξέρουμε όλοι.

Θα συμφωνήσω με τον κ. Τζελέπη ότι όλο αυτό το νομικό πλαίσιο δεν μπορεί παρά να ακουμπάει σε ένα πολύ αυστηρό πλαίσιο ελέγχων, ισοζυγίων και ποινών. Δυστυχώς ο κυρωτικός νόμος 4235, κατά τη γνώμη μου, είναι αναποτελεσματικός κι εάν δεν συζητήσουμε και την αλλαγή του, εάν δεν συζητήσουμε την αναποτελεσματικότητα του συστήματος «Άρτεμις» κι εάν δεν συζητήσουμε και την επάρκεια του ΕΛΟΓΑΚ, μάλλον θα καταλήξουμε σ’ έναν νόμο που δεν θα έχει αποτελέσματα.

Τελειωνοντας να πω μόνο δυο λόγια  για το ότι   σ’ αυτόν τον νόμο ρυθμίζουμε και την εκπροσώπηση των αγροτών σε επίπεδο περιφερειακό και εθνικό. Δεν το κάναμε στον  νόμο για τους συνεταιρισμούς  γιατί ακριβώς θέλαμε να δώσουμε τον χρόνο στους αγρότες να οργανωθούν. Βεβαίως, οι συνήθεις ύποπτοι έχουν οργανωθεί ήδη και επαφίεται στους ίδιους  αγρότες να συμμετέχουν ή όχι  εάν αισθάνονται ότι εκπροσωπούνται από τα προηγούμενα σχήματα που άλλαξαν όνομα. Αυτο  δεν είναι δικό μας θέμα.

Θα κλείσω λέγοντας  ότι ευτυχώς η εποχή που λέγαμε ατάκες στη Βουλή και έτσι θεωρούμασταν  καλοί Βουλευτές  έχει περάσει και ο κόσμος αξιώνει από εμάς να παράγουμε αποτελέσματα. Σήμερα  έχουμε  μια καλή ευκαιρία να δώσουμε στην κοινωνία και την αγορά ένα καλό και χρήσιμο νόμο .

Ευχαριστώ».