Τοποθέτηση του Βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ Ν. Ευβοίας και πρώην Υπουργού Βαγγέλη Αποστόλου κατά τη συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής του σ/ν του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας.
Τοποθέτηση του Βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ Ν. Ευβοίας και πρώην Υπουργού Βαγγέλη Αποστόλου κατά τη συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής σήμερα Δευτέρα 4 Μαΐου 2020 του σ/ν του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας «Εκσυγχρονισμός περιβαλλοντικής νομοθεσίας, ενσωμάτωση στην ελληνική νομοθεσία των Οδηγιών 2018/844 και 2019/692 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και λοιπές διατάξεις».
«Η Κυβέρνηση έχοντας ανάγει σε τοτέμ τις ιδιωτικές επενδύσεις και βλέποντας για μια ακόμη φορά ότι δεν έρχονται, θεωρεί ως ανασταλτικό παράγοντα την καθυστέρηση στη διαδικασία της περιβαλλοντικής αδειοδότησης.
Κι αντί να ενισχύσει τις αρμόδιες υπηρεσίες, τόσο σε ανθρώπινο δυναμικό όσο και σε υλικοτεχνικά μέσα, επιλέγει την απαξίωσή τους με πρόσχημα, την απαλλαγή τους από το φόρτο διαδικασιών που δεν προσφέρουν κάτι ουσιαστικό στην προστασία του περιβάλλοντος.
Έτσι λοιπόν ο εκσυγχρονισμός της περιβαλλοντικής αδειοδότησης θα μπορεί να “υλοποιείται”:
- με την άπρακτη παρέλευση της ορισθείσας προθεσμίας για την αρμόδια υπηρεσία,
- με γνωμοδοτήσεις που δεν θα θεωρούν ουσιώδεις κάποιες διαδικασίες για να προχωρήσει στα επόμενα στάδια και κυρίως
- με τον πλήρη έλεγχο των μελετών περιβαλλοντικών επιπτώσεων από πιστοποιημένους αξιολογητές οι οποίοι θα πληρώνονται μεν, αλλά θα πληρώνονται από τους ίδιους τους επενδυτές.
Η σωστή περιβαλλοντική αδειοδότηση αποτελεί ένα εχέγγυο για τη βιωσιμότητα των επενδύσεων.
Η παράκαμψη και απαξίωση των αρμόδιων αρχών αποτελεί μεγάλη οπισθοδρόμηση, πόσο μάλλον όταν τίθεται το αδιανόητο δίλημμα: περιβάλλον ή ανάπτυξη.
Στο ίδιο πλαίσιο αντίληψης της προστασίας του περιβάλλοντος ως εμπόδιο στις επενδύσεις κινούνται και οι αλλαγές που φέρνει το νομοσχέδιο στις προστατευόμενες περιοχές με τις οποίες τροποποιεί τις κατηγορίες και προκαθορίζει τις επιτρεπόμενες χρήσεις εντός των ζωνών προστασίας. Kαταλαβαίνετε ότι αυτές οι παρεμβάσεις αυτές θα δημιουργήσουν έναν τεράστιο κίνδυνο στη φυσική μας κληρονομιά.
Έρχομαι στους δασικούς χάρτες.
Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ξεκίνησε τους δασικούς χάρτες όχι μόνο γιατί ήταν απαίτηση του εκτελεστικού νόμου του Συντάγματος του 1975, του 998/1979 που όριζε ρητά ότι μέσα στα επόμενα 10 χρόνια πρέπει να συνταχθεί κτηματολόγιο, δηλαδή έχουν περάσει ακόμα 30 χρόνια και δεν έχουμε μπει ακόμα στην κατάρτιση του δασολογίου.
Οδηγός μας ήταν το Σύνταγμα του 1975 και δη το άρθρο 24, που δεν επιτρέπει αλλαγές χρήσεις των δασικών εκτάσεων, παρά μόνον αυτές που υπηρετούν εθνικές ανάγκες και μέσα σ αυτές για υπέρτερους λόγους δημοσίου συμφέροντος ενέταξε την αγροτική δραστηριότητα μόνο με την προϋπόθεση, της εξατομικευμένης βιωσιμότητας.
Γι αυτό και συνδέσαμε τη βιωσιμότητα με τη δήλωση ΟΣΔΕ, ώστε να μην χαθεί ούτε ένα ευρώ από τις κοινοτικές ενισχύσεις, αλλά και για να μη χρησιμοποιηθεί ο αγροτικός χώρος για επιβραβεύσεις αποψίλωσης και καταπάτησης δασικών εκτάσεων για άλλους σκοπούς.
Προχωρήσαμε στην υλοποίηση του συγκεκριμένου έργου, καταγράφοντας το χαρακτήρα, τη μορφή και τις χρήσεις των συγκεκριμένων εκτάσεων, παράλληλα με την ανάδειξη των εμπραγμάτων δικαιωμάτων του Δημοσίου.
Δηλαδή μια πορεία αντιμετώπισης προβλημάτων 100 χρόνων.
Γι αυτό και η πρώτη φάση καταγραφής στο 50% της χώρας έφερε στην επιφάνεια πολλά προβλήματα, όπως αυτά των δασωμένων αγρών και των χορτολιβαδικών εκτάσεων, της νόμιμης και παράνομης αλλαγής χρήσης, αλλά και της αυθαίρετης δόμησης.
Ήταν ζήτημα χρόνου για τους δασωμένους αγρούς και τις χορτολιβαδικές εκτάσεις η οριστική λύση.
Το ζήτημα όμως τώρα είναι τι κάνετε εσείς για να λύσετε αυτά τα προβλήματα; Ένα παράδειγμα, επικαλείστε τη λειτουργία των επιτροπών, ενισχύστε τες. Τι κάνετε όμως εσείς; Τις αλλάξατε παίρνοντας τη θέση του προέδρου από τον δασολόγο που είναι αυτός που ουσιαστικά υπερασπίζεται το περιβαλλοντικό ζήτημα σε όλες αυτές τις ενστάσεις, δίνοντάς το σε κάποιο άλλο μέλος της επιτροπής. Αυτό που τελικά κάνετε είναι να τινάζετε στον αέρα τη δουλειά που έχει γίνει μέχρι σήμερα, βάζοντας παράλληλα σε κίνδυνο και τις κοινοτικές ενισχύσεις.
Κάναμε ολόκληρη προσπάθεια για να πείσουμε την Ε.Ε. να δεχθεί τη ξύλινη χαμηλή βλάστηση στις επιλέξιμες για τους βοσκότοπους εκτάσεις, όπου η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ βρήκε κοντά στο 1 δις δημοσιονομικές διορθώσεις και ήδη καταφέραμε εμείς, η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, να επιστρέφονται πλέον τα πρόστιμα, 300 εκατ. πριν 2 μήνες, θα ακολουθήσουν κι άλλα.
Με την απαράδεκτη ρύθμιση που κάνετε με το άρθρο 48 παρ. 9 θέλετε να περάσετε με διαδικασίες εξπρές (2 μήνες) και χωρίς εξατομίκευση όλες τις πράξεις της διοίκησης που αφορούν δασικές απαλλοτριώσεις, αλλά και σε αλλαγές χρήσης, στο χαρτογραφικό υπόβαθρο των δασικών χαρτών. Και θεσπίζετε γι αυτό τη χρήση του ψηφιακού αρχείου δεδομένων της διαλυθείσης ήδη ΑΓΡΟΓΗ Α.Ε. Είστε βέβαιοι ότι το αρχείο αυτό ανταποκρίνεται στις σημερινές ανάγκες;
Είναι επικίνδυνη η ρύθμιση αυτή, γιατί τα στοιχεία του συγκεκριμένου αρχείου δεν είναι επικαιροποιημένα (έχουν περάσει περισσότερα από 10 χρόνια) και κυρίως δεν διαθέτουν ακρίβεια και πληρότητα, με αποτέλεσμα να συντελέσουν σε ένα δασολόγιο μη επαρκές, που όπως είπα και στην αρχή είναι η βασική μας κατεύθυνση.
Με τέτοιες κινήσεις καθίσταται αβέβαιο και το μέλλον όλης της δουλειάς που έχει γίνει για τους δασικούς χάρτες.
Εμείς υπερασπιστήκαμε, με ένα ελάχιστο τίμημα για τη χρήση, τις εξαγορές με το μαχητό έτσι κι αλλιώς τεκμήριο κυριότητας του Δημοσίου στις άγριες γαίες. Δεν άκουσα τη θέση σας.
Το τεκμήριο υπάρχει, όχι γιατί θέλησαν όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις μετά την απελευθέρωση να δημεύσουν αυτές τις γαίες, αλλά ως απόρροια της διαδοχής του οθωμανικού κράτους από το ελληνικό δημόσιο.
Όπως δεν άκουσα τις θέσεις σας στο θέματα παραχώρησης, δηλαδή με ποια δέσμευση να γίνεται τόσο η παραχώρηση της κυριότητας αυτών των εκτάσεων, όσο και της χρήσης και σε ποιο βάθος χρόνου.
Το ΣτΕ μιλάει για το 1975, το ίδιο και εσείς, όπως και σ όλους τους χώρους έχει επικρατήσει. Στην εφαρμογή όμως τα πράγματα μπερδεύονται γιατί στην αναζήτηση ενός ενιαίου χαρτογραφικού υποβάθρου του χρόνου αναφοράς της ψήφισης του Συντάγματος, οι δύο πλησιέστερες χρονολογίες χαρτογράφησης σε όλη την επικράτεια είναι του 1960, δηλαδή 15 χρόνια νωρίτερα και του 1997, δηλαδή 22 χρόνια αργότερα.
Ποια χρονολογία θα λάβετε υπόψη σας;
Έχετε αντιληφθεί τη διαφορά των επιπτώσεων στο περιβάλλον από την εφαρμογή των διατάξεων μεταξύ των δύο χρονολογιών, που φτάνει στα 37 χρόνια;
Δε άκουσα κάτι για τις οικιστικές πυκνώσεις. Οφείλει η κυβέρνηση να σεβαστεί την απόφαση του ΣτΕ, που μάλιστα κρίθηκε σε δύο φάσεις αντισυνταγματική, τόσο με βάση τη διάταξη του άρθρου 24 όσο και του 117, και όχι να αντιμετωπίζεται το ζήτημα αυτό με το κλείσιμο του ματιού, όπως είναι η πρόσκληση να υποβάλλουν αντιρρήσεις για εξαίρεσή από την κατεδάφιση για 30 χρόνια. Να επαναφέρετε όπως έχετε υποχρέωση τις συγκεκριμένες εκτάσεις στα δασικού χαρακτήρα εδάφη. Και στο στάδιο αυτό να μιλήσουμε για λύσεις, ασφαλώς όχι οριζόντιες αλλά κατηγοριοποιημένες, κοινωνικά και περιβαλλοντικά ενταγμένες. Εκεί είναι η λύση.
Θα σας αναφέρω ένα παράδειγμα. Ξέρετε σ αυτές τις εκτάσεις πόσες πράξεις κήρυξης αναδασωτέων υπάρχουν; Και ξέρετε ότι αυτές οι πράξεις κήρυξης αναδασωτέων απορρέουν κατευθείαν από το άρθρο 117 του Συντάγματος που ρητά αναφέρει ότι δεν επιτρέπονται αυτές οι αλλαγές χρήσεις για κανέναν σκοπό, πόσο μάλλον όταν πριν από λίγο πήραμε την επιστημονική τοποθέτησης της επιτροπής της Βουλής, η οποία αναφέρει ότι δεν υπάρχει λόγος υπέρτατου δημοσίου συμφέροντος όταν έχουμε χρήσεις αυτών των εκτάσεων για οικιστικούς σκοπούς.
Κλείνοντας θέλω να σας υπενθυμίσω κύριοι της Ν.Δ. ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, ήταν αυτός που στην πρόσφατη αναθεώρηση του Συντάγματος δεν άφησε κανένα περιθώριο στην πρότασή σας για την αναθεώρηση του άρθρου 24 και με τη στάση του σ΄αυτή την κορυφαία λειτουργία, έγινε η ασπίδα προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος. »