Η έκταση στην Άμφισσα ξεκίνησε να καλλιεργείται με ελιές από τους Πελασγούς στα προϊστορικά χρόνια.
Ερώτηση που έχει κατατεθεί στην Ελληνική Βουλή από την Ελληνική Λύση τον , Προέδρο του Κόμματος Κυριάκο Βελόπουλο σχετικά με το θέμα «Μείωση γενετικής βάσης ελαιόδεντρων, λόγω καταστροφής από πυρκαγιά μνημειακών δέντρων ελιάς στην Άμφισσα». Ακολουθεί η ερώτηση:
Κύριε Υπουργέ,
Η έκταση στην Άμφισσα ξεκίνησε να καλλιεργείται με ελιές από τους Πελασγούς στα προϊστορικά χρόνια. Mε τις πυρκαγιές στην περιοχή της Ιτέας / Άμφισσας και την απώλεια ελαιόδεντρων, μειώνεται σημαντικά το «εύρος παραλλακτικότητα γενοτύπων» ελιάς στο σύνολο του εθνικού γενετικού αποθέματος ελιάς της χώρας. Χρειαζόμαστε γενετικό υλικό από μνημειακές ελιές για να φτιάχνουμε νέες ελληνικές ποικιλίες. Με την προέλαση της πυρκαγιάς στην Άμφισσα, εξαφανίζονται δένδρα ελιάς που φέρουν DNA (γενετικό υλικό) που ήδη έχει αντέξει και επιβίωσε για χιλιάδες χρόνια μέχρι και σήμερα, απέναντι σε χιλιάδες διαφορετικά παθογόνα μικρόβια, σε πρωτοφανείς καταστάσεις έλλειψης νερού, λίπανσης και σε ακραίες θερμοκρασίες. Το 1981, ο αμιγής ελαιώνας της Άμφισσας, με ψήφισμα χαρακτηρίστηκε παραδοσιακή και προστατευόμενη περιοχή, με απαγόρευση ανάπτυξης τουριστικών μονάδων εκτός των αστικών περιοχών αλλά παρόλα αυτά το 2013 είχε προηγηθεί άλλη μεγάλη πυρκαγιά, που έκαψε 50.000 - 60.000 ελιές ιδίου τύπου (αιωνόβιες). Υπάρχουν σήμερα στη χώρα μας κάποια προγράμματα γενετικής χαρτογράφησης ποικιλιών ελιάς, την ίδια στιγμή που και η Κύπρος είναι αρκετά πιο μπροστά από εμάς. Δεν αρκεί όμως μόνο η καταγραφή, θα πρέπει να υπάρχει και το
«φυσικό απόθεμα» αυτού του πολλαπλασιαστικού υλικού στο οποίο να στηρίζεται η
«γενετική βάση» και η «γενετική κληρονομιά» της χώρας για την επανασύστασή της σε ευρεία κλίμακα, ύστερα από περιβαλλοντικές καταστροφές. Τα αγροτικά ινστιτούτα, τα πανεπιστημιακά γεωπονικά τμήματα αλλά ακόμη και ιδιωτικές φυτωριακές επιχειρήσεις, θα έπρεπε με πρωτοβουλίες τόσο του ΥπΑΑ&Τ αλλά και μέσα από Εθνικά και Ευρωπαϊκά Προγράμματα να δημιουργήσουν τέτοιες «τράπεζες γενετικού υλικού».
Με δεδομένα όλα τα παραπάνω,
Ερωτάται ο κ. Υπουργός:
- Προτίθεσθε να λάβετε τις απαραίτητες πρωτοβουλίες παρεμβάσεων, κατά το μερίδιο ευθύνης που σας αναλογεί, για την ανάκτηση της απολεσθείσας γενετικής
βάσης της ελιάς από τις πληγείσες περιοχές και με ποιον τεχνικό τρόπο, ώστε το συγκεκριμένο φυτικό υλικό να είναι και πάλι διαθέσιμο;
- Υπάρχει καταγραφή του γενετικού υλικού των ποικιλιών αυτών ως δημοσίως διαθέσιμο για προγράμματα βελτίωσης και ανάπτυξης νέων ποικιλιών ελιάς;
- Είναι «εθνοβοτανικά» καταχωρημένες οι καμένες μνημειακές ελιές σε διεθνείς οργανισμούς ως ελληνικής χρήσης και προέλευσης;
- Υπάρχουν φυτικά αποθέματα τέτοιων ελαιόδεντρων σε επάρκεια αποκατάστασης σε κρατικές δομές;
- Έχει γίνει καταγραφή για το ποιες είναι οι «μνημειακές» ποικιλίες που καλλιεργούνταν στην περιοχή και ποιες από αυτές ήταν δότες γύρης σε άλλα ελαιόδεντρα;