Θεωρείται επιτακτική ανάγκη αφενός η επαναφορά του πλαφόν αποζημίωσης του εκάστοτε παραγωγού σε υψηλότερα επίπεδα, όπως εκείνα του τελευταίου έτους εφαρμογής του.
Ερώτηση προς τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, που υποβάλλουν οι Βουλευτές Κυριάκος Βελόπουλος και Κωνσταντίνος Μπούμπας. Η Ερώτηση αναφέρεται στην ανάγκη αποκατάστασης του ανώτατου ορίου αποζημίωσης του ΕΛΓΑ προς τους παραγωγούς, καθώς και σε άλλα θέματα ασφάλισης της αγροτικής παραγωγής. Οι Βουλευτές επισημαίνουν το πρόβλημα του μειωμένου πλαφόν αποζημίωσης, ειδικά σε σχέση με το αυξημένο κόστος παραγωγής και τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Επιπλέον, ζητούν τη δυνατότητα ασφάλισης της συμβολαιακής γεωργίας, προκειμένου να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα των αγροτικών εκμεταλλεύσεων και η αξιοπιστία του αγροτικού τομέα. Ακολουθεί η ερώτηση:
Στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του, το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων (ΥΠΑΑΤ) προχώρησε σε δράσεις αποζημιώσεων σε παραγωγούς κηπευτικών και δενδροκομικών ειδών μεγάλου ύψους παραγωγής και υψηλής προστιθέμενης αξίας σε ολόκληρη την επικράτεια. Πέραν της πρόθεσης αλλά και της υποχρέωσης της κυβέρνησης, για την αποζημίωση των ασφαλισμένων στον ΕΛΓΑ πληγέντων από τις τρέχουσες θεομηνίες παραγωγών, υπάρχουν παράπονα των αγροτών για την ύπαρξη του νέου μειωμένου ανώτατου ορίου (πλαφόν) αποζημίωσης ανά παραγωγό. Ενώ στο παρελθόν (π.χ. το έτος 2022) αυτό ανερχόταν στα 250.000 ευρώ, πλέον έχει μειωθεί μόλις στα 70.000 ευρώ.
Οι αγρότες διαμαρτύρονται ότι είναι άδικο να ισχύει - ως μοναδιαίο και αποκλειστικό κριτήριο αποκατάστασης ζημιών από περιβαλλοντικά φαινόμενα - το υπάρχον μειωμένο πλαφόν αποζημίωσης των 70.000 ευρώ από τον ΕΛΓΑ, δεδομένου ότι η πλειονότητα των καλλιεργειών με τη βοήθεια της γεωπονικής επιστήμης και έρευνας, χρόνο με τον χρόνο, αυξάνει τις αποδόσεις και βελτιώνει την ποιότητα, ταυτοχρόνως όμως αυξάνεται και το κόστος των γεωργικών εφοδίων, του ηλεκτρικού ρεύματος, του νερού άρδευσης και του πετρελαίου, παράγοντες οι οποίοι ανεβάζουν σε δυσθεώρητα ύψη τα ποσά των συνολικών υποχρεώσεων και τη διαμόρφωση του τελικού κοστολογίου του παραγόμενου προϊόντος. Επιπροσθέτως, τα κοινώς αποδεκτά προβλήματα που προκύπτουν από την κλιματική αλλαγή οδηγούν σε σημαντική μείωση των καθαρών εσόδων του παραγωγού από την υπάρχουσα ηρτημένη εσοδεία, σε αντίθεση με τα διαρκώς αυξανόμενα έξοδα καλλιέργειας.
Με βάση τα ανωτέρω, θεωρείται επιτακτική ανάγκη αφενός η επαναφορά του πλαφόν αποζημίωσης του εκάστοτε παραγωγού σε υψηλότερα επίπεδα, όπως εκείνα του τελευταίου έτους εφαρμογής του, το 2022 (που ανήρχετο στα 250.000 ευρώ) και αφετέρου η δυνατότητα ασφάλισης από πλευράς παραγωγού στον ΕΛΓΑ, όχι μόνο της αναμενόμενης εσοδείας του αλλά και της πιθανόν υπάρχουσας συμβολαιακής του γεωργίας με βιομηχανίες, έναντι δυσμενών περιβαλλοντικών καταστάσεων, όπως αυτές που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια.
Πρόκειται για θέμα ζωτικής σημασίας, διότι η ασφάλιση και της συμβολαιακής γεωργίας από την πλευρά του παραγωγού διασφαλίζει τουλάχιστον την κάλυψη των εξόδων του για την επανακαλλιέργεια το επόμενο έτος και ταυτόχρονα δημιουργεί αξιοπιστία στην εγχώρια και τη διεθνή βιομηχανία.
Με δεδομένα όλα τα παραπάνω,
Ερωτάται ο κ. Υπουργός:
1. Προτίθεστε να προβείτε σε αναδιαμόρφωση του Κανονισμού του ΕΛΓΑ, αναφορικά με το ύψος των γεωργικών ασφαλίσεων, ώστε να αρθεί η ως άνω αδικία και να υπάρξει αναπροσαρμογή του πλαφόν (ανώτατου ποσού) των αποζημιώσεων ανά παραγωγό και ΑΦΜ - επαναφέροντάς το, κατ’ ελάχιστο στα 250.000 ευρώ - με βάση την απόδοση των ανταγωνιστικών καλλιεργειών υψηλής στρεμματικής προσόδου, στις οποίες τα ρίσκα και τα έξοδα είναι μεγαλύτερα;
2. Σε ποιες επιπρόσθετες αλλαγές προτίθεσθε να προβείτε στον Κανονισμό του ΕΛΓΑ, με στόχο και την ασφαλιστική προστασία της συμβολαιακής γεωργίας των παραγωγών; Με ποιον τρόπο η ελληνική κυβέρνηση θα θωρακίσει τις ασφαλείς συναλλαγές και συμφωνίες στον παραγωγικό αγροτικό τομέα, οι οποίες συνδέονται άμεσα με τη βιομηχανική παραγωγή της χώρας μας και τις εξαγωγές των προϊόντων προστιθέμενης αξίας στο εξωτερικό;