Aitolia Olives: Με το "δεξί" η παρθενική εμφάνιση στη SIAL 2024

Ι. Σουλές στο Agrocapital: Μεγάλο το ενδιαφέρον για τις ελληνικές ελιές Καλαμών - Ποιές ειναι οι αγορές-στόχοι

Την παρθενική του εμφάνιση στη έκθεση τροφίμων SIAL στο Παρίσι πραγματοποίησε ο αγροτικός συνεταιρισμός Aitolia Olives, αφήνοντας θετικές εντυπώσεις σε επισκέπτες και επαγγελματίες του κλάδου της εστίασης.

Σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Agrocapital  ο aassistant sales manager του Aitolia Olives, Γιάννης Σουλές  , μιλά για τα προϊόντα τα οποία εστίασαν την προσοχή τους οι ξένοι επισκέπτες τονίζοντας ότι το ενδιαφέρον για τα προϊόντα ελιάς είναι μεγάλο. 

Μεταξύ άλλων σημειώνει ότι αγορές στόχοι είναι οι χώρες της Ευρώπης, της Β. Αμερικής και της Ωκεανίας, ενώ ανερχόμενες είναι Κίνα και Ινδία καθώς και αυτές των εύρωστων αραβικών κρατών. 

Τέλος, επισημαίνει ότι το προϊόν έχει τεράστια ζήτηση καθιστώντας όμως την προσοχή ότι αυτό δεν αρκεί καθώς χρειάζεται να δοθεί έμφαση στην ποιότητα καθώς και στην προώθηση του προϊόντος αλλά και το μάρκετινγκ. 

*Ακολουθεί η συνέντεξη

Ερ.: Ποιες είναι οι βασικές αγορές-στόχοι για τις ελληνικές ελιές Καλαμών και ποιες προκλήσεις αντιμετωπίζετε στην πρόσβαση σε αυτές;
 
Απ.: Θεωρητικά, οι αγορές-στόχοι είναι αυτές των αναπτυγμένων χωρών, δηλαδή της Ευρώπης, της Β. Αμερικής και της Ωκεανίας. Ωστόσο, είναι αδιαμφισβήτητο ότι αγορές όπως η Κίνα, η Ινδία αλλά και αυτές των εύρωστων αραβικών κρατών και όσο κι αν ακούγεται παράδοξο αυτή της Τουρκίας διαδραματίζουν σπουδαίο ρόλο και ήδη διεκδικούν ένα αξιόλογο μερίδιο της αγοράς. Αυτή η παραδοχή πηγάζει και από την πρόσφατη συμμετοχή του συνεταιρισμού μας Aitolia Olives στην έκθεση τροφίμων SIAL στο Παρίσι από τις 18 έως τις 23 Οκτώβρη.

Ωστόσο, οι προκλήσεις δεν μπορούν να ενταχθούν σε ένα γενικότερο φάσμα. Κάθε αγορά διαφοροποιείται στον τομέα αυτό. Για παράδειγμα, για την πολύ σπουδαία αγορά των Ηνωμένων Πολιτειών η ελιά Καλαμών θεωρείται είδος πολυτελείας και ως εκ τούτου οι εισαγωγείς πιέζουν για πολύ ανταγωνιστικές τιμές. Συνολικά, εκτιμώ ότι η δημοφιλία της ελιάς Καλαμών παγκοσμίως λόγω των ποιοτικών της χαρακτηριστικών και η δυναμική που απορρέει από αυτήν συνιστά πρόκληση για τους εισαγωγείς και τους εμπόρους και όχι τους παραγωγούς.


 
Ερ.: Πιστεύετε ότι οι ελληνικές ελιές Καλαμών έχουν καταφέρει να διαφοροποιηθούν επαρκώς στην παγκόσμια αγορά; Αν όχι, τι θα μπορούσε να γίνει περισσότερο;
 
Απ.: Νομίζω πως είναι πλέον εκ των ων ουκ άνευ  η παραδοχή πως η ελιά Καλαμών είναι παγκοσμίως διάσημη. Πέρα από την θρεπτική της αξία και τα αντιοξειδωτικά της χαρακτηριστικά διακρίνεται για την γευστική της ιδιαιτερότητα. Όλα αυτά αφενός την καθιστούν την καλύτερη βρώσιμη ελιά διεθνώς και αφετέρου ένα από τα πιο ανταγωνιστικά ελληνικά προϊόντα. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι μεγαλύτερη παραγωγή, καθώς είναι ξεκάθαρο ότι η παρούσα παραγωγή δεν αρκεί για να καλύψει την ζήτηση.
 
Ερ.: Υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο σχέδιο ή στρατηγική από την πλευρά σας ή του οργανισμού σας για την υποστήριξη των τοπικών παραγωγών στις συνθήκες κλιματικής αλλαγής; Ποιες καινοτόμες πρακτικές εφαρμόζετε για να διασφαλίσετε την ποιότητα και την αντοχή των ελιών σας;
 
Απ.: Πολύ καίρια η ερώτηση σας. Ο επίκαιρος χαρακτήρας της επιτείνεται από τις κλιματολογικές συνθήκες του Οκτωβρίου που προστίθενται σε αυτές του Απριλίου και του καλοκαιριού που πέρασε. Η πραγματικότητα είναι ότι όλοι οι ελαιώνες έχουν επηρεαστεί και πολλοί έφτασαν στα όρια τους.

Εμείς προσπαθούμε να προσαρμοστούμε ως παραγωγοί στις νέες συνθήκες. Μας ευνοεί το γεγονός ότι ο νομός μας έχει πολλές λίμνες και μεγάλα ποτάμια. Παράλληλα, διερευνούμε την τοποθέτηση μετεωρολογικού σταθμού στον συνεταιρισμό μας αλλά και υποσταθμών στους ελαιώνες, ώστε να ελέγχουμε το περιβάλλον μας όσον αφορά τις  επιμέρους κλιματολογικές συνθήκες και την παρουσία εντόμων -όπως ο δάκος για παράδειγμα- που είναι βλαβερά για τις ελιές καλαμών.
 
Ερ.: Τι περιθώρια βλέπετε για την περαιτέρω ανάδειξη των ελληνικών ελιών σε νέες αγορές, όπως η Ασία και η Αμερική;
 
Απ.: Για όλους τους παροικούντες εν Ιερουσαλήμ η αγορά των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής είναι πολύ υψηλός στόχος. Η υψηλή αγοραστική δύναμη των πολιτών της αλλά και η συνολική δυναμική της αγοράς της την καθιστούν ιδιαιτέρως ελκυστική. Ωστόσο, στο περίπτερο μας διεκπεραιώθηκαν ραντεβού με εισαγωγείς και εμπόρους από Χιλή, Αργεντινή, Μεξικό, Καναδά, Βενεζουέλα, Βραζιλία, Κολομβία και Βολιβία. Πέραν αυτών, εκτιμώ ότι οι αναδυόμενες πολυπληθείς κοινωνικές ελίτ  της Ινδίας και της Κίνας  αποτελούν προνομιακό πεδίο για την περαιτέρω ανάδειξη της ελιάς Καλαμών.
 
Ερ.: Σε τι βαθμό θεωρείτε ότι η αναγνωρισιμότητα της ελληνικής ελιάς Καλαμών βοηθά ή δυσχεραίνει την εξαγωγή της;
 
Απ.: Αναμφίβολα συμβάλλει καίρια στην εξαγωγή της. Η ζήτηση της τουλάχιστον με αυτά που βιώσαμε στην SIAL είναι απαράμιλλη σε όλα τα μήκη και πλάτη της υδρογείου. Βέβαια, όλοι την γνωρίζουν ως Καλαμάτα. Αυτό που έχει αξία να κρατήσουμε είναι ότι η αναγνωρισιμότητα της έγκειται στην ανωτερότητα της σε σχέση με άλλες ελιές όπως π.χ. οι ισπανικές.
 
Ερ.: Πώς κρίνετε την ανταπόκριση των αγοραστών στη SIAL σε σχέση με τις ελληνικές ελιές; Υπήρχε κάποιο ενδιαφέρον για συγκεκριμένες ποικιλίες ή προϊόντα;
 
Απ.: Κοιτάξτε. Εμείς ως Aitolia Olives στην παρθενική μας συμμετοχή στη SIAL συναντηθήκαμε με 100 περίπου φορείς και συνομιλήσαμε με πάνω από 500 άτομα. Πέραν της Καλαμών ενδιαφέρον υπήρχε και για τις Αμφίσσης αλλά και για το ελαιόλαδο. Μεγάλη ζήτηση είχε η ροδέλα στον Δυτικό κόσμο, οι εκπυρηνωμένες που είναι πλέον μόδα αλλά και απρόσμενα η θρούμπα της οποίας το σωστό ψήσιμο και η χαμηλή αλατότητα την καθιστούν ελκυστική σε καταναλωτές διαφορετικούς από τους αναμενόμενους.

Συνολικά, το ενδιαφέρον για τις ελληνικές ελιές κινήθηκε σε υψηλά επίπεδα για τα δεδομένα της ελληνικής συμμετοχής.


 
Ερ.: Ποιος είναι ο ρόλος της τεχνολογίας στη διαδικασία καλλιέργειας και επεξεργασίας της ελιάς Καλαμών; Υπάρχουν κάποιες νέες τεχνολογίες που θα βοηθήσουν στην αύξηση της παραγωγικότητας;
 
Απ.: Ειλικρινά, αυτό είναι ένα ερώτημα στο οποίο δυσκολεύομαι να απαντήσω. Δυστυχώς, η ελιά στην Ελλάδα ακολουθεί λίγο έως πολύ τον βηματισμό της πλειοψηφίας των προϊόντων του πρωτογενούς τομέα. Ανυπαρξία στρατηγικού σχεδιασμού από την πλευρά της Πολιτείας, αδυναμία σύνδεσης του πανεπιστημίου με την παραγωγή, δυσκαμψία στην απορρόφηση των καινοτομιών.

Βέβαια, κάποιες συνέργειες των Πανεπιστημίων με το Υπουργείο Ανάπτυξης και τα συνακόλουθα προγράμματα επιμόρφωσης για τις νέες τεχνολογίες που μας προτάθηκαν πρόσφατα είναι υπό εξέταση από τον συνεταιρισμό μας με μεγάλο ενδιαφέρον.

Ερ.: Πώς πιστεύετε ότι θα εξελιχθεί η αγορά της ελιάς Καλαμών την επόμενη δεκαετία;
 
Απ.: Εκτιμώ ότι θα παγιωθεί μια τιμή αρκετά ικανοποιητική τόσο για τους παραγωγούς όσο και για τους εισαγωγείς όταν πλέον θα είναι προσιτή σε ασιατικές αγορές, όπως ήδη συμβαίνει με το ελαιόλαδο. Εξάλλου, η διατροφική της αξία είναι μια συνιστώσα που δεν έχει αξιολογηθεί και προβληθεί όσο θα έπρεπε. Συγκεκριμένα, η βιολογική ελιά στην επόμενη δεκαετία θα είναι ένα ελίτ προϊόν από τα πλέον ανταγωνιστικά και περιζήτητα παγκοσμίως.
 
Ερ.: Ποιο είναι το μήνυμά σας προς τους νέους παραγωγούς που θέλουν να ασχοληθούν με την καλλιέργεια της ελιάς Καλαμών, δεδομένων των προκλήσεων του κλάδου σήμερα;
 
Απ.: Ο ελέφαντας στο δωμάτιο είναι πως το προϊόν έχει τεράστια ζήτηση. Ωστόσο, αυτό από μόνο του δεν αρκεί για να μπορέσει να αποδώσει μια επένδυση. Χρειάζεται και η έμφαση στην ποιότητα.Συνάμα, το κομμάτι της προώθησης και του μάρκετινγκ που έπεται αυτό της τυποποίησης είναι ένα κεφάλαιο στο οποίο οι Έλληνες παραγωγοί έχουμε αρκετό δρόμο να διανύσουμε.Η αρωγή και η ενίσχυση από το κράτος και την Ε.Ε είναι σε φθίνουσα πορεία και ως εκ τούτου δεν πρέπει να προσδοκούν βοήθεια από αυτούς τους θεσμούς.

Ωστόσο, αυτό που μπορώ να πω με πλήρη ευθύνη και συναίσθηση  είναι ότι αν θέλουν να προοδεύσουν η οργάνωση και η ένταξη τους σε συνεταιριστικά μοντέλα είναι μονόδρομος. Η έννοια του ατομικού καλλιεργητή έχει από την μια ξεπεραστεί και από την άλλη οδηγεί αναπόδραστα σε ομηρία και εξάρτηση από ισχυρούς συνασπισμούς- όπως επανειλημμένα έχουμε δει και βιώσει στο πρόσφατο παρελθόν- και τελικά στην επαγγελματική και προσωπική εξουθένωση. Το παράδειγμα του Aitolia Olives αλλά και άλλων συνεταιρισμών σε όλη την Ελλάδα δικαιώνει αυτή την θέση.