Του Κώστα Γιοβανόπουλου, βουλευτή Ημαθίας, τομεάρχη αγροτικού των Ανεξάρτητων Ελλήνων.
Μερικά χρόνια πριν το βαμβάκι ήταν ο ακμαιότερος πυλώνας ελληνικών εξαγωγών αφού έφερνε το 35% του συναλλάγματος που εισήγαγε η χώρα. Πια, αυτή η ισχνή πρωτιά περιορίζεται στο 5% κι ας βαυκαλίζονται κάποιοι ότι όλα βαίνουν τάχα καλώς. Θυμίζω μόνο το θάνατο της ελληνικής νηματουργίας για να νιώσουμε το ραγδαίο της συρρίκνωσης.
Τα τρία τελευταία χρόνια οι χρυσοπροικισμένες μας τράπεζες αρνούνται τη χρηματοδότηση στους βαμβακάδες. Αποτέλεσμα για όσους θέλουν να είναι εντάξει με τους παραγωγούς, πληρωμές στην ώρα τους δηλαδή, να πουλούν πρόωρα το ελληνικό εκκοκκισμένο βαμβάκι -λαμπρής ποιότητας. Το χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης, οι ισοτιμίες των νομισμάτων, οι μετα-δεκεμβριανές πωλήσεις γίνονται μακρινό διαπραγματευτικό όνειρο. Το δαιμόνιο ελληνικό επιχειρείν μένει όμηρος των τραπεζιτών. Αν εδώ ομολογηθεί πως καλά κρατεί ο αθέμιτος ανταγωνισμός ενός κλάδου που χρήζει εξυγίανσης, κατανοεί εύκολα κανείς πως με απλές αλλά σπουδαίες κινήσεις μπορεί καινοτόμα να ορθοποδήσει μία όλο πλούτο πρωτογενής παραγωγή.
Εκτός απροόπτου φέτος θα έχουμε ρεκόρ παραγωγής - ήδη στην Ημαθία η στρεμματική απόδοση θα ανέλθει για πρώτη φορά ίσως και πάνω από τα 350 κιλά/στρέμμα. Θα μαζευτούν γύρω στους 60.000 τόνους βαμβάκι! Παρόμοιες πληροφορίες έρχονται απ΄ όλη την Ελλάδα όπου 2,5 εκ. στρέμματα γονιμοποιούν στα λευκά τον ιδρώτα των αγροτών μας. Δείχνει κι ο καιρός σύμμαχος, μακάρι έτσι να λήξει η χρονιά.
Συντονιστείτε όμως Αθηναίοι τεχνοκράτες! Συνδράμετε τους υγιείς εκκοκκιστές, τονώστε τους καλλιεργητές, περιορίστε το ΦΠΑ στο 13%. ´Ενας μέσος παραγωγός των 100 στρεμμάτων δεν ζητά να θησαυρίσει: χοντρικά θα πάρει φέτος, Θεού θέλοντος, 17-18 χιλ. με 0,5 το κιλό. Θα εισπράξει κι άλλες 15 χιλ. ευρώ περίπου τη συνδεδεμένη επιδότηση. Αν περιορίσει τα έξοδά του στα 15-17 χιλιάρικα, του μένει ένα αξιοπρεπέστατο εισόδημα μόχθου. Να μία παραγωγική λύση προκοπής που μπορεί να στηρίξει το μέλλον πολλών, αν οι λίγοι των γραφείων γίνουν ουσιαστικότεροι.
