Ο κ. Τσίπρας και ο …«γόρδιος δεσμός» του Αχελώου

Του Μάξιμου Χαρακόπουλου

Ενόψει της έλευσης του πρωθυπουργού στη Θεσσαλία για το λεγόμενο Αναπτυξιακό Συνέδριο, που εν είδει κομματικής φιέστας πραγματοποιείται στις έδρες των Περιφερειών της χώρας, πληροφορηθήκαμε από τον αναπληρωτή υπουργό Περιβάλλοντος κ. Φάμελλο, κατά την… προδρομική επίσκεψή του στη Λάρισα, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ βάζει «ταφόπλακα» στον Αχελώο. Είναι αλήθεια ότι τα έργα της ήπιας εκτροπής νερού από τον Αχελώο στον θεσσαλικό κάμπο, που αντιμετωπίζει τεράστιο υδατικό έλλειμμα σε σχέση με τη δυτική Ελλάδα, έχουν χαρακτηριστεί «φαραωνικά» από τον ΣΥΡΙΖΑ και τους συνοδοιπόρους του Οικολόγους. Ναι, αυτούς που θεωρούν ότι για τη μόλυνση του Σαρωνικού δεν φταίει η ολιγωρία της κυβέρνησης αλλά ο… καπιταλισμός. «Κοινωνία ένοχη» που τραγούδησε και ο μεγάλος Στέλιος Καζατζίδης. Διατηρούσα, όμως, την ελπίδα ότι η τριβή με την πραγματικότητα, όχι την «εικονική» με την οποία σκιαμαχούσαν ως αντιπολίτευση, θα απελευθέρωνε τους «πρώτη φορά αριστερά» από ουτοπικές φαντασιώσεις και θα τους βοηθούσε να ανακαλύψουν την κοινή λογική.

Σύμφωνα, λοιπόν, με την κοινή λογική, η Θεσσαλία, η μεγαλύτερη πεδιάδα της χώρας, και δη ο νομός Λάρισας έχει υδατικό έλλειμμα που πρέπει να αναπληρωθεί. Και όσο περνάει ο καιρός και δεν προκρίνεται κάποια λύση ομόθυμα, το πρόβλημα γιγαντώνεται και θα το βρίσκουμε συνεχώς και εντονότερο μπροστά μας.

Οι εξαγγελίες του κ. Φάμελλου περί άλλων έργων που θα εξυπηρετούν αυτόν τον σκοπό, μόνο σύγχυση και απορίες για τις πραγματικές προθέσεις της κυβέρνησης προκαλούν. Από τη μια υπάρχει ένα έργο σχεδόν έτοιμο, για το οποίο, καλώς ή κακώς, δαπανήθηκαν εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ, και από την άλλη μια εξαγγελία που για να υλοποιηθεί ίσως χρειαστεί να περάσουν άλλα τόσα χρόνια –εκτός αν πιστεύει κάποιος ότι ταμιευτήρες, φράγματα και άλλα συνοδά έργα κατασκευάζονται στην Ελλάδα εν ριπή οφθαλμού.

Και επ’ αυτού, όπως και για τους «αφορισμούς» περί υδροβόρων καλλιεργειών σαν το βαμβάκι και αναγκαίων αναδιαρθρώσεων, δεν θα σταθώ στον αντίλογο που εύλογα αναπτύσσει η αντιπολίτευση. Θα σας παραπέμψω σε επίσημη απάντηση που έλαβα σε ερώτησή μου με αφορμή δηλώσεις το Φεβρουάριο του 2016 του τότε υπουργού Περιβάλλοντος κ. Σκουρλέτη για το έργο του Αχελώου, από τον συναρμόδιο υπουργό Υποδομών κ. Σπίρτζη. Ο μεν κ. Σκουρλέτης, στην απάντησή του χαρακτήρισε το έργο του Αχελώου φαραωνικό, γενεσιουργό αίτιο περιβαλλοντικών προβλημάτων και ακατάλληλο για περιβαλλοντικούς λόγους να αντιμετωπίσει το υδατικό έλλειμμα της Θεσσαλίας, το οποίο όπως ανέφερε δημιουργήθηκε από σπατάλη. Αντιθέτως, ο κ. Σπίρτζης, αντί άλλης απάντησης κοινοποίησε έγγραφο της αρμόδιας υπηρεσίας του υπουργείου Υποδομών (ΕΥΔΕ-Κατασκευής Υδραυλικών Υποδομών) στο οποίο αναφέρεται ότι η μεταφορά 250  εκατ. κ.μ. νερού ετησίως από τον Αχελώο αποτελεί το 6% σε σύνολο των 3,8 ως 4 δις κ.μ. νερού. Τονίζεται δε ότι δεν υπάρχει άλλη επιστημονικά ορθή λύση πέραν της ήπιας εκτροπής για να αντιμετωπιστεί το υδατικό πρόβλημα της Θεσσαλίας. Και καταλήγει με τη διαπίστωση ότι οι απόψεις περί αντικατάστασης των υδροβόρων καλλιεργειών στη Θεσσαλία με αναδιάρθρωση, αναπτύσσονται σε αστικά κέντρα χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η άποψη των αγροτών και η μη δυνατότητα στήριξης της απώλειας του εισοδήματός τους από εθνικούς πόρους.

Δυστυχώς, στο εσωκομματικό ντέρμπι Σκουρλέτης – Σπίρτζης, όπως όλα δείχνουν, επικράτησε ο πρώτος. Άλλωστε έπαιζε εντός έδρας! Ο κ. Σπίρτζης είναι… εκ μεταγραφής. Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να πήρε στις εκλογές 36%, όμως, κουμάντο κάνει ο σκληρός πυρήνας του 4%, ποσοστό στο οποίο βρισκόταν καθηλωμένος για δεκαετίες. Οι άλλοι, όπως οι Σπίρτζης, Κουρουμπλής, Κατρούγκαλος, Τζάκρη «και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις» είναι απλά «κράχτες» ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το… νέο ΠΑΣΟΚ.

Εδώ, όμως, που έφτασαν τα πράγματα η Κυβέρνηση δεν μπορεί να κωφεύει και να αναλώνεται σε αόριστες εξαγγελίες, λόγω εμμονών και ιδεοληψιών ορισμένων «συντρόφων». Ο πρωθυπουργός, πριν προβεί σε οποιαδήποτε εξαγγελία, οφείλει, αν μη τι άλλο, να ακούσει την κραυγή αγωνίας των αυτοδιοικητικών  και επιστημόνων φορέων της Θεσσαλίας, που με κοινή τους ανακοίνωση τάσσονται υπέρ της ολοκλήρωσης του έργου του Αχελώου. Η ΠΕΔ Θεσσαλίας, το τμήμα Κεντρικής και Δυτικής Ελλάδας του ΤΕΕ, το παράρτημα του Γεωτεχνικού Επιμελητήριου και η Εταιρία Θεσσαλικών Μελετών, με στέρεα επιχειρηματολογία υπογραμμίζουν την αναγκαιότητα της συνέχισης του έργου μεταφοράς νερού από τον Αχελώο.

Έτσι όπως τίθεται το θέμα απ’ τον αναπληρωτή υπουργό, η λύση του Αχελώου απορρίπτεται και προκρίνονται νέα έργα, με ασαφές χρονοδιάγραμμα στο απώτερο μέλλον -αν όχι στις ελληνικές καλένδες- τα οποία, κι αν ακόμη υλοποιηθούν, δεν αρκούν για να ξεδιψάσει ο κάμπος. Αντιθέτως, η λύση του Αχελώου, δεν αποκλείει άλλες επιμέρους επεμβάσεις για τις οποίες θα υπάρχει ο απαραίτητος χρόνος σχεδιασμού και υλοποίησης όπου είναι αναγκαίο να γίνουν. Θα ευχόμουν ο πρωθυπουργός να υπερβεί τον εαυτό του και να κόψει τον γόρδιο δεσμό που συνδέει το κόμμα του με τις ιδεοληψίες τους για τον Αχελώο. Ομολογώ, ωστόσο, ότι δεν είμαι αισιόδοξος πως θα το κάνει…