Οι γεωργικές πτυχές από τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής

Σήμερα, στο Συμβούλιο Υπουργών Γεωργίας - Αλιείας συζητήθηκαν οι γεωργικές πτυχές από τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.

Κατά την παρέμβασή του ο κ. Αποστόλου τόνισε ότι ο γεωργικός τομέας βάλλεται περισσότερο από τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Σημείωσε ότι στην Ελλάδα ήδη είναι ορατές οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής και μεγάλες περιοχές ιδιαίτερα με δενδρώδεις καλλιέργειες έχουν τεράστιες επιπτώσεις στην καρποφορία με αποτέλεσμα να εμφανίζεται μια πρωτοφανής πτώση της παραγωγής. Στο πλαίσιο αυτό θα πρέπει να επιτευχθεί, πρέπει να εξασφαλιστούν παράλληλα κίνητρα για τους γεωργούς ώστε να έχουν πιο ενεργή συμβολή στην βιοοικονομία και να ενισχυθούν στην προσπάθειά τους να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες.

Παρατίθεται η συνολική παρέμβαση του κ. Αποστόλου: «Χαίρομαι που η Προεδρία έθεσε αυτό το ζήτημα στη συζήτησή μας. Η προστασία του περιβάλλοντος είναι ευθύνη όλων μας. Ως φυσικό επακόλουθο της Συμφωνίας του Παρισιού, αποτελούν πλέον πραγματικότητα οι δυο προτάσεις κανονισμών για τη μείωση των εκπομπών των αερίων θερμοκηπίου κατά τη δεκαετία 2020-2030 περιλαμβάνοντας και τον τομέα της γεωργίας. Εντούτοις επιτρέψτε μου να τονίσω ακόμη μια φορά ότι η γεωργία και τα δάση αποτελούν ένα ενιαίο φυσικό οικοσύστημα το αγροδασικό και ως τέτοιο πρέπει να προσεγγιστεί σε σχέση με το πρόβλημα της κλιματικής αλλαγής. Σίγουρα υπάρχουν κρίσιμες διαφορές ανάμεσα στα οικοσυστήματα του νότου και του βορρά, που σημαίνει ότι η προσέγγιση οφείλει να λαμβάνει υπόψη τις πολλές ιδιαιτερότητες. Γι αυτό οι αποφάσεις πρέπει να χαρακτηρίζονται από ισορροπία και να λαμβάνουν υπόψη τόσο το ακαθάριστο εθνικό προϊόν της κάθε χώρας όσο και τις μειώσεις που έχουν ήδη επιτευχθεί σε σχέση με τους  στόχους για το 2020. Με την επιφύλαξη να επανέλθουμε όταν συγκεκριμένα θέματα αναδειχθούν από την τεχνική εξέταση, θα προσπαθήσω να απαντήσω στα ερωτήματα που έχετε θέσει.

Όσον αφορά στο πρώτο ερώτημα: Η πρόταση κανονισμού για τον τομέα των χρήσεων γης και τα δάση, πρακτικά σημαίνει ότι οι αλλαγές χρήσεων γης πρέπει στο εξής να γίνονται με μεγάλη προσοχή και πάντα πάντα στο πλαίσιο της αειφορίας. Η διατήρηση ισοσκελισμένου ισοζυγίου εκπομπών – απορροφήσεων αερίων θερμοκηπίου που οφείλονται στις χρήσεις γης και τα δάση θεωρούμε ότι είναι προς τη σωστή κατεύθυνση.

Όσον αφορά στο δεύτερο ερώτημα επίσης κρίνονται επαρκή τα μέτρα ευελιξίας που προβλέπονται στις δυο προτάσεις κανονισμών. Μεγαλύτερη ευελιξία θα είχε σαν αποτέλεσμα να μεταφερθούν υποχρεώσεις στο τέλος της δεκαετίας με αποτέλεσμα τη μη επίτευξη των στόχων. Τελειώνοντας θα ήθελα να τονίσω ότι ο γεωργικός τομέας βάλλεται περισσότερο από τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Στην Ελλάδα ήδη είναι ορατές οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής και μεγάλες περιοχές ιδιαίτερα με δενδρώδεις καλλιέργειες έχουν τεράστιες επιπτώσεις στην καρποφορία με αποτέλεσμα να εμφανίζεται μια πρωτοφανής πτώση της παραγωγής. Στο πλαίσιο αυτό θα πρέπει να επιτευχθεί, πρέπει να εξασφαλιστούν παράλληλα κίνητρα για τους γεωργούς ώστε να έχουν πιο ενεργή συμβολή στην βιοοικονομία και να ενισχυθούν στην προσπάθειά τους να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες».