ΕΛΓΑ…….μια πονεμένη ιστορία

Του Θωμά Χανή για το agrocαpital.gr

Όπως είναι γνωστό (στον αγροτικό κυρίως τομέα), ο ΕΛΓΑ, είναι μιαν άλλη πονεμένη ιστορία, για τον αγροτικό κόσμο. Ο ΕΛΓΑ, δεν είναι κάτι άλλο παρά «η ασφάλεια του αγρότη, για τις παραγωγές του». Ας αναλύσουμε ωστόσο, τι εστί ΕΛΓΑ.

Λέγεται (κατά κόσμων, και κυρίως στους αγρότες) ότι ο ΕΛΓΑ λειτουργεί ανταποδοτικά προς τους αγρότες. Με το που κάνουν δηλώσεις ΟΣΔΕ (ή δηλώσεις καλλιέργειας, όπως αλλιώς λέγονται), σύμφωνα με την δηλωθείσα έκταση, καθώς και τις καλλιέργειες που ο ίδιος καλλιεργεί (είτε αροτραίες καλλιέργειες, είτε δενδρώδεις), πληρώνει κάποιο αντίτιμο. Το αντίτιμο αυτό, δίνεται στον ΕΛΓΑ, είτε με την δήλωση ΟΣΔΕ, όπου γίνεται κατά τους μήνες Μάιο και Ιούνιο, είτε με την πίστωση ενός μέρους των επιδοτήσεων (ήτοι Βασική Ενίσχυση, που γίνεται την συγκεκριμένη χρονική περίοδο).

Ας πούμε ότι σε μια περιοχή γίνεται μια καταστροφή, π.χ. χαλάζι (υποθετικό το παράδειγμα). Στη συνέχεια, γίνονται από μέρους των παραγωγών , που έπαθαν την ζημιά αυτή, δηλώσεις ζημίας (οι οποίες έχουν κάποιο αντίτιμο, το οποίο είναι συνήθως ανά στρέμμα, και ανάλογα με την πληγείσα καλλιέργεια). Έρχονται εν συνεχεία οι γεωπόνοι-εκτιμητές του ΕΛΓΑ, για να εκτιμήσουν την ζημιά, γίνονται οι απαραίτητοι έλεγχοι-διασταυρώσεις των απαραίτητων στοιχείων, και στη συνέχεια, καταβάλλεται ένα «χ» ποσό, που αυτό στην ουσία, αντιστοιχεί (εν μέρει) στην «ζημιά», που προκλήθηκε στην καλλιέργεια.

Όμως, τα δεδομένα πλέον άλλαξαν. Το ποσό που δίνεται στον ΕΛΓΑ, για ζημιές μειώθηκε (περίπου το ύψος αυτού κυμαίνεται περί τα 120 εκατομμύρια ευρώ, από τα 400+ περίπου εκατομμύρια, που κυμαινόταν, όπου δινόταν για ζημιές στο φυτικό κεφάλαιο, κατά κανόνα). Ωστόσο, οι παραγωγοί καταβάλλουν κάθε χρόνο το αντίτιμο που τους αναλογεί, με δυστυχώς τις περισσότερες των περιπτώσεων να μην βρίσκει αντίκρισμα αυτό που έδωσαν.

Οι επιδοτήσεις περικόπτονται (υφίσταντο μια σταδιακή μείωση κάθε χρόνο). Οι ασφαλιστικές εισφορές των αγροτών (κοινώς ΕΦΚΑ) αυξάνονται με ταχείς ρυθμούς. Ο ΕΛΓΑ, παίρνει κάθε χρόνο τα χρήματα που είναι να πάρει από τους αγρότες.

Το ευτράπελο όμως, της όλης υπόθεσης, είναι ότι ο αγρότης  «δίνει», αλλά «δεν παίρνει», και κυρίως, όταν έχει υποστεί την ζημιά, όταν δηλαδή το δικαιούται.

Κατάντησε κάθε άλλο παρά «ανταποδοτικός φορέας». Λειτουργεί καθαρά ως ένας εισπρακτικός φορέας. Δίνουν χωρίς να παίρνουν.

Είναι καλό, να έχει ο αγροτικός κόσμος έναν ακόμη «σύμμαχο» στο πλευρό του, έναντι στον στρατηγό «καιρό». Να λειτουργεί ο ΕΛΓΑ όπως πρέπει, και όχι καθαρά ως ένας εισπρακτικός φορέας. Ας αναλογιστούν οι ιθύνοντες το πώς πρέπει να αναδιαμορφωθεί και να ανασυνταχθεί ο ΕΛΓΑ, παράγοντας ουσιαστικό έργο.