Η Commission αντιστέκεται σθεναρά στο θέμα της ζάχαρης

Στις 23 Μαΐου 2019, η ΚΕΟΣΟΕ είχε δημοσιεύσει άρθρο, για την βροχή γραπτών ερωτήσεων προς την Commission, από τον Ισπανό ευρωβουλευτή του ΕΛΚ Jose Ignasio Salafranca , σχετικά με την αντιφατικότητα της χρήσης ζάχαρης ως μέσο αύξησης του αλκοολικού βαθμού των οίνων, σε συνδυασμό με τον ορισμό του οίνου (παράγεται αποκλειστικά από σταφύλια ή γλεύκος), την άρδευση (χαμηλόβαθμοι οίνοι, για τους οποίους απαιτείται εμπλουτισμός) και τον χαρακτηρισμό των οίνων ΠΟΠ, που χρησιμοποιούν σακχαρόζη.

Ο Επίτροπος Γεωργίας Phil Hogan εξ ονόματος της Επιτροπής, απέστειλε γραπτή απάντηση, υπεραμυνόμενος της χρήσης ζάχαρης (σσ. χρησιμοποιούνται 15.000.000 σάκοι ζάχαρης κάθε χρόνο από τα οινοποιεία της Βόρειας Γαλλίας, της Γερμανίας κλπ.).

Η απάντηση που απέστειλε ο Επίτροπος είναι η εξής:

Ο ορισμός της ονομασίας προέλευσης σύμφωνα με το άρθρο 93 παράγραφος 1 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου1 αποτελεί βασική προϋπόθεση για την καταχώριση και προστασία ενός οίνου ως προστατευόμενου ονομασίας προέλευσης (ΠΟΠ). Σύμφωνα με τον ορισμό αυτό, μια ΠΟΠ πρέπει να διαθέτει ιδιότητες και χαρακτηριστικά που είναι ουσιαστικά ή αποκλειστικά αποδιδόμενα στους φυσικούς και ανθρώπινους παράγοντες που υπάρχουν στην περιοχή παραγωγής - στη γεωγραφική της προέλευση.

Τα άλλα συστατικά εκτός από τα σταφύλια που χρησιμοποιούνται στην παραγωγή ενός αμπελοοινικού προϊόντος ΠΟΠ, συμπεριλαμβανομένης της σακχαρόζης, μπορούν να προέρχονται από το εξωτερικό της περιοχής παραγωγής. Εάν τα συστατικά αυτά και η χρήση τους συμμορφώνονται με την αντίστοιχη νομοθεσία της ΕΕ, δεν υπάρχει κανένας λόγος για τον οποίο το αμπελοοινικό προϊόν δεν θα μπορούσε να δικαιούται ΠΟΠ.

Με την αύξηση του αλκοολικού τίτλου ενός αμπελοοινικού προϊόντος, το αμπελοοινικό προϊόν δεν χάνει απαραίτητα τα άλλα χαρακτηριστικά του που οφείλονται σε φυσικούς και ανθρώπινους παράγοντες που υπάρχουν στην περιοχή παραγωγής. Επιπλέον, ο αλκοολικός τίτλος ενός οίνου είναι ένα στοιχείο το οποίο, για ορισμένους οίνους, εξαρτάται ουσιαστικά από τον ανθρώπινο παράγοντα.