Ομιλία Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Καθηγητή, Αθανάσιου Τσαυτάρη, στη Βουλή απαντώντας σε επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού Β΄ Πειραιά του ΚΚΕ κ. Διαμάντως Μανωλάκου σχετικά με το νέο οργανόγραμμα του ΥΠΑΑΤ και την κατάργηση τεσσάρων Περιφερειακών Κέντρων Προστασίας Φυτών και Ποιοτικού Ελέγχου.
· Τα Περιφερειακά Κέντρα Προστασίας Φυτών και Ποιοτικού αναδιοργανώνονται.
· Πρέπει να υπάγονται οι υπηρεσίες σε επτά Περιφερειακές Διευθύνσεις, έτσι ώστε, μαζί με μία Περιφερειακή Γενική Διεύθυνση του Υπουργείου, να αποτελέσουν καταλύτη και αγωγό μηνυμάτων από την Περιφέρεια προς το Κέντρο και αντίστροφα.
· Σωστή διάρθρωση είναι να συγκεντρώσουμε και να συντονίσουμε και άλλες υπηρεσίες που άπτονται των ενδιαφερόντων του ΥΠΑΑΤ και συντονίζονται από άλλα Υπουργεία.
· Δεν συρρικνώνεται το ανθρώπινο δυναμικό στο ΥΠΑΑΤ, αντίθετα θα ενισχυθεί.
· Πρόθεσή μας είναι ο συντονισμός και η διεύρυνση των ελεγκτικών μηχανισμών και όχι η συρρίκνωσή τους.
· Θέλουμε να μιλάμε για μια ποιοτική γεωργία. Η έννοια του ελέγχου διευρύνεται και περιλαμβάνει πέραν των διαδικασιών ελέγχου ασφάλειας των τροφίμων και των προϊόντων και τους ελέγχους για την ποιότητά τους.
Η τοποθέτησή του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Καθηγητή, Αθανάσιου Τσαυτάρη, έχει ως εξής:
«Ξέρετε πολύ καλά ότι δεν καταργούνται τα Κέντρα αυτά. Είναι δυνατόν να κλείσουμε αυτά τα εργαστήρια, είτε είναι τα εργαστήρια ποιοτικού ελέγχου είτε είναι αντίστοιχες άλλες Υπηρεσίες, όπως είναι τα ΚΕΠΠΥΕΛ, τα Κέντρα Ελέγχου Πολλαπλασιαστικού Υλικού των Τροφίμων κ.λπ.;
Δεν καταργούνται οι υπηρεσίες αυτές, αντίθετα αναδιοργανώνονται, στο πλαίσιο της διοικητικής αναδιοργάνωσης του τόπου. Θέλω να πιστεύω ότι και εσείς συμφωνείτε ότι θα πρέπει να μην υπάρχουν σκόρπιες υπηρεσίες στην Περιφέρεια, πέραν των Κεντρικών Υπηρεσιών, ασυντόνιστες υπηρεσίες στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.
Δεν είναι πραγματικά σωστότερο - όπως αυτό που προτείνει το ΥΠΑΑΤ - να έχουμε στις επτά αποκεντρωμένες διοικητικές Περιφέρειες του τόπου επτά τέτοιες Διευθύνσεις, οι οποίες θα έχουν το συντονισμό ανά Περιφέρεια, όλης της προσπάθειας που κάνει εκεί το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων; Δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία εάν το ΚΕΠΠΥΕΛ ή το Κέντρο Φυτοϋγειονομικού Ελέγχου και Ποιότητας Ελέγχου, είναι ξέχωρα, έχει το καθένα το δικό του διευθυντή. Σημασία έχει ότι όλα αυτά πρέπει να συντονιστούν κάτω από επτά Περιφερειακές Διευθύνσεις, έτσι ώστε, μαζί με μία Γενική Διεύθυνση Περιφερειακή του Υπουργείου, να αποτελέσουν καταλύτη και αγωγό είτε μηνυμάτων από την Περιφέρεια προς το Κέντρο ή πολιτικών μηνυμάτων από το Κέντρο προς την Περιφέρεια.
Πιστεύω ότι αυτό αποτελεί μία σωστή διάρθρωση αυτή τη στιγμή, για να συγκεντρώσουμε και να συντονίσουμε, με καταλυτικό ρόλο όχι μόνον τις δικές μας υπηρεσίες, αλλά και υπηρεσίες που άπτονται των ενδιαφερόντων του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και όπως καλά γνωρίζετε, συντονίζονται αυτήν τη στιγμή από άλλα Υπουργεία.
Δείτε, για παράδειγμα, τα προβλήματα που είχαμε και πρόσφατα με τους αγρότες, όταν βλέπουμε ότι άλλος θα συντονίσει το βοσκότοπο, γιατί είναι αρμοδιότητα του ΥΠΕΚΑ, άλλος θα συντονίσει το νερό, γιατί αλλού βρίσκεται η Γραμματεία Υδάτων. Τα ΤΟΕΒ και τα ΓΟΕΒ ανήκουν σε άλλα Υπουργεία κλπ.
Περιττό να τονίσω ότι, εάν συμβεί αυτό και έχουμε πραγματικά τις επτά Περιφερειακές Διευθύνσεις, δεν θα μείνει ούτε η Δυτική Ελλάδα, όπως πολύ σωστά επισημαίνετε, ούτε η Κρήτη χωρίς τέτοιου είδους Διευθύνσεις. Προς Θεού, όμως, να μη νομίσουμε ότι η κατάργηση μίας Διεύθυνσης αυτόματα καταργεί τις υπηρεσίες. Το ένα είναι διοικητικό μέτρο το άλλο είναι ουσίας.
Με την πρότασή μας δημιουργούνται οι επτά επιμέρους Περιφερειακές Διευθύνσεις. Ο διάλογος είναι ακόμα ενεργός. Εξετάζουμε την πρόταση του Υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης, έχουμε καταθέσει τη δική μας πρόταση και έχουν γίνει εκτενείς συζητήσεις.
Θέλω να πιστεύω ότι θα καταλήξουμε να έχουμε συντονισμένο ένα σημείο αναφοράς κατά Νομό, επτά υπηρεσίες κατά Διοικητικές Περιφέρειες, που θα συντονίζονται όλα, και μία Γενική Διεύθυνση στο Υπουργείο, που θα παίζει το ρόλο που σας περιέγραψα, μαζί με μία απλουστευμένη κεντρική δομή με τις υπόλοιπες έξι Γενικές Διευθύνσεις, που, όπως πολύ καλά γνωρίζετε και ως συνάδελφος γεωτεχνικός, περιλαμβάνει η πρόταση του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.
Μαζί με την αξιοποίηση ποικίλων τεχνολογιών και ιδιαίτερα της ψηφιακής τεχνολογίας πιστεύω ότι μπορούμε να παίξουμε το ρόλο μας σωστά, παρά τις δυσκολίες της αναδιοργάνωσης που περνάει αυτήν τη στιγμή ο τόπος και τον περιορισμό των ανθρωπίνων πόρων».
Δευτερολογία
«Το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, ακριβώς επειδή αναλαμβάνει το βαρύ ρόλο που και εσείς επισημαίνετε –είπαμε και λίγο πριν για τη σημασία της γεωργίας ως πυλώνα ανάπτυξης του τόπου- είναι το μόνο Υπουργείο στο οποίο δεν συρρικνώνεται το προσωπικό. Αυτή η μείωση που αναφέρατε της τάξης του 7% έως 14% είναι το επίσημο στοιχείο που προτείνει το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης, όχι το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Εμείς έχουμε τη δική μας πρόταση σ’ αυτόν το διάλογο και θα δούμε πού θα οριστικοποιηθεί ο διάλογος.
Θα σας πω δυο - τρία πράγματα για να μην δημιουργούνται λανθασμένες εντυπώσεις. Πρώτον, δεν συρρικνώνεται το ανθρώπινο δυναμικό στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, πέραν της μείωσης που υφίσταται ένεκα της συνταξιοδότησης ορισμένων υπαλλήλων.
Δεύτερον, είναι το μόνο Υπουργείο που συμφώνησαν και η Κυβέρνηση και όλοι οι ευρωπαϊκοί φορείς – η τρόικα και άλλοι που καταπιάνονται να συμβουλέψουν τη χώρα για τη διοικητική μεταρρύθμιση - να γίνουν σημαντικές νέες προσλήψεις και να ενισχυθεί το ανθρώπινο δυναμικό.
Τρίτον, είναι διαφορετική η έννοια - ιδιαίτερα μάλιστα μετά την έλευση του ΕΦΕΤ και της αλιείας κάτω από την «ομπρέλα» του Υπουργείου - του συντονισμού αυτών των ελεγκτικών μηχανισμών από τη συρρίκνωσή τους. Δεν είναι, επαναλαμβάνω, στις προθέσεις μας να συρρικνώσουμε ούτε να κλείσουμε κανένα απ’ αυτά τα εργαστήρια. Στη δική μας πρόταση, στο οργανόγραμμα δεν προβλέπεται κάτι τέτοιο.
Μπορούσε όμως να είχε γίνει αυτό όσο ο ΕΦΕΤ δεν ανήκε στο ΥΠΑΑΤ. Η αλιεία ανήκε στο Υπουργείο Ανάπτυξης, κάποια στιγμή πήγε στο Υπουργείο Ναυτιλίας και τώρα ξαναγύρισε σε εμάς. Θεωρούμε λάθος για τον ίδιο σκοπό να πάει σε μια επιχείρηση, σε ένα σφαγείο, σε μια μεταποιητική βιομηχανία ένας υπάλληλος του δικού μας Υπουργείου, να κάνει τον έλεγχο που θέλει, να φύγει και σε ένα λεπτό να ξαναμπεί ένας αρμόδιος υπάλληλος του ΕΦΕΤ, να κάνει τον ίδιο έλεγχο, γιατί ως χθες ήταν ανεξάρτητος φορέας και τρίτον να μπει και ένας από τον ποιοτικό έλεγχο κ.ο.κ.
Αυτά είναι περιττές πολυτέλειες. Πρέπει να κάνουμε σωστά τη δουλειά μας όσο μπορούμε, με τον πιο οικονομικό και απλούστερο τρόπο. Λίγο πριν φώναζε ένας συνάδελφός σας Βουλευτής «απλουστέψτε τη γραφειοκρατία και τις διαδικασίες», όχι όμως σε βάρος της ποιότητας και της ασφάλειας.
Πρέπει να σας εξηγήσω ότι διευρύνεται η έννοια του ελεγκτικού μηχανισμού πέραν της ασφάλειας. Ο ΕΦΕΤ για παράδειγμα είχε σαν στόχο να προστατεύσει τον καταναλωτή από τυχόν κινδύνους από την κατανάλωση των τροφίμων. Προσπαθούσε να τον διασφαλίσει. Το να κοροϊδεύει κάποιος τον καταναλωτή, πουλώντας του ένα κουκί για φάβα Σαντορίνης, αυτό δεν αποτελούσε κίνδυνο για την υγεία του, αλλά εξαπάτηση της τσέπης του, γιατί θα πλήρωνε γι’ αυτό το φασόλι ή για τη φέτα κάτι παραπάνω χωρίς να είναι πραγματική φέτα. Δεν κινδύνευε από κάποιο μικρόβιο όμως, ούτε από κάποια διοξίνη σαν αυτή που αναφέρετε.
Τώρα, όμως, εάν πραγματικά θέλουμε να μιλάμε για μια ποιοτική γεωργία –και θέλουμε να μιλάμε για ποιοτική γεωργία- όπως θα δείτε στο νομοσχέδιο που έρχεται στη Βουλή εντός των ημερών - η έννοια του ελέγχου διευρύνεται και περιλαμβάνει πέραν των διαδικασιών ελέγχου ασφάλειας των τροφίμων και των προϊόντων και τους ελέγχους για την ποιότητά τους.
Η ποιοτική γεωργία είναι το συγκριτικό μας πλεονέκτημα. Γι’ αυτό καθιερώθηκε στο παρελθόν μια σειρά ποιοτικών σημάτων, όπως είναι τα προϊόντα ΠΟΠ, τα προϊόντα ΠΓΕ με γεωγραφικές ενδείξεις, τα προϊόντα με βιολογικό τρόπο παραγωγής, τα λεγόμενα βιολογικά προϊόντα.
Ήρθαν ακόμα τρία σήματα τώρα, το σήμα των προϊόντων της παραδοσιακής γεωργίας, τα προϊόντα ορεινής οικονομίας και νησιώτικης παραγωγής.
Επομένως, όλα αυτά θα είναι ασκήσεις επί χάρτου, αν δεν μπορούμε να τα διασφαλίσουμε και να τα πιστοποιήσουμε. Γι’ αυτό και διευρύνεται ο ελεγκτικός μηχανισμός, δεν συρρικνώνεται».
