Στο παρά ένα υπεγράφη τελικά (γύρω στη 13.00 την Παρασκευή 29/3/2013) η υπουργική απόφαση που χορηγεί την αναστολή καταβολής της δόσης της άτοκης των δανείων περιόδου 2009/10, που είχε καταστεί υπερήμερη την 31/12/2012.
Η εξέλιξη αυτή είχε γνωστοποιηθεί στην ΚΕΟΣΟΕ μόλις πριν την έναρξη της πανελλήνιας σύσκεψης που είχε συγκληθεί την Πέμπτη 28/3/2013, με σκοπό μετά το πέρας της σύσσωμοι οι πρόεδροι των οινοποιητικών συνεταιρισμών να μεταβούν στο υπουργείο Οικονομικών.
Το βασικό κείμενο της απόφασης αναφέρει:
«Τροποποιούμε την αριθ. οικ. 2/23249/0025/15.3.11 (ΦΕΚ Β 578) απόφασης του Υφυπουργού Οικονομικών “Παροχή της εγγύησης του Ελληνικού Δημοσίου που θα χορηγηθούν σε συνεταιριστικές και ιδιωτικές οινοποιητικές οργανώσεις της χώρας για αγορά ή παραλαβή της σταφυλικής παραγωγής της αμπελοοινικής περιόδου 2010-2011 και συμπλήρωση της υπ’ αριθ. 2/65089/0025/2.10.2009 απόφασης του Υφυπουργού Οικονομίας και Οικονομικών (ΦΕΚ Β 2155)” όπως ισχύει ως εξής:
Η οφειλόμενη χρεολυτική δόση της 31.12.2012 δύναται να καταβληθεί μέχρι και την 31.12.2013. Οι τόκοι που αφορούν στην ως άνω δόση και θα παραχθούν για το χρονικό διάστημα από 1.1.2013 έως και την εξόφληση αυτής βαρύνουν αποκλειστικά τους δανειολήπτες και δεν καλύπτονται με την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου.
Οι συνεταιριστικές και ιδιωτικές οινοποιητικές επιχειρήσεις οι οποίες έχουν υπαχθεί στις διατάξεις της αριθμ. 2/65089/0025/2.10.2009 υπουργικής απόφασης και επιθυμούν να αναστείλουν την καταβολή της δόσης που ήταν καταβλητέα μέχρι 31.12.2013 οφείλουν να υποβάλουν σχετική αίτηση προς τα πιστωτικά ιδρύματα με καταληκτική ημερομηνία υποβολής την 31/5/2013.
Προϋπόθεση για την επίτευξη της αναστολής καταβολής της δόσης αποτελεί η ρητή συναίνεση της πιστώτριας τράπεζας»
Μάλιστα σε ανακοίνωση του γραφείου του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών κ. Χ. Σταϊκούρα αναφέρεται επιπλέον:
«Έτσι αντιμετωπίζεται ένα ζήτημα στο πλαίσιο των εγγυήσεων του Ελληνικού Δημοσίου, με ιδιαίτερες δημοσιονομικές, νομικές, αλλά και διοικητικές προεκτάσεις, διασφαλίζοντας το δημόσιο συμφέρον και στηρίζοντας επί της ουσίας, στο πλαίσιο των τρεχουσών δημοσιονομικών δυνατοτήτων, τη συνεταιριστική επιχειρηματικότητα».
Παρά τη χορήγηση της παράτασης μέχρι 31/12/2013, διάστημα κατά το οποίο το Ελληνικό Δημόσιο εξακολουθεί να εγγυάται υπέρ των δανειστριών Τραπεζών, η προσπάθεια δεν τελειώνει εδώ, αφού με την απόφαση αυτή, η περίοδος μέχρι 31/12/2013 και τοκοφόρος είναι, αλλά και μετατίθεται η α΄ δόση, για να καταβληθεί μαζί με την β΄ δόση που λήγει κανονικά την 31/12/2013, ενώ ταυτόχρονα και η γ΄ δόση που λήγει στις 31/12/2014 είναι και αυτή έντοκη.
Είναι βέβαιο ότι μέχρι 31/12/2013 τα ελληνικά οινοποιεία θα είναι αδύνατο να καταβάλλουν και τις δυο δόσεις μαζί και για το λόγο αυτό η ΚΕΟΣΟΕ έχει ήδη δρομολογήσει συναντήσεις σε υψηλό επίπεδο με την Τράπεζα Πειραιώς – ΑΤΕ, ώστε να συμφωνηθεί η δημιουργία ενός νέου δανειακού προϊόντος σε μακροπρόθεσμη βάση, με χαμηλό επιτόκιο και διασφαλισμένες εγγυήσεις πλέον από τα δανεισθέντα οινοποιεία.
Συμφωνώντας το πολιτικό πλαίσιο η ΚΕΟΣΟΕ (επιχειρηματολογία για διάρκεια και επιτόκιο) αγκάθι παραμένει η σύσταση εγγυήσεων (με δυσκολία και στις εμπράγματες εγγυήσεις) θέμα που η τράπεζα θα συμφωνήσει με ένα έκαστο των συμβαλλομένων.
Είναι όμως προφανές ότι και τα δυο μέρη (τράπεζα και δανειολήπτες) θα διαπραγματευθούν σε ένα περιβάλλον που η συγκυρία της οικονομικής κρίσης διαμορφώνει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά:
- Η εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου, υφίσταται μόνο στα χαρτιά, αφού ακόμα και στην περίπτωση κατάπτωσης της, τα Δημόσια Ταμεία δεν έχουν την δυνατότητα να καταβάλλουν τα ποσά στα πιστωτικά ιδρύματα.
- Το θέμα των συνολικών εγγυήσεων του Ελληνικού Δημοσίου, αποτελεί βραδυφλεγή βόμβα, γιατί στις περισσότερες περιπτώσεις οι δανειολήπτες ή δεν έχουν να πληρώσουν έστω και εάν τα χρέη της βεβαιωθούν από τις ΔΟΥ ή έχουν ήδη πτωχεύσει. Το γεγονός αυτό θα δημιουργήσει μια διόγκωση των δαπανών του Δημοσίου, που δεν έχουν προβλεφθεί στον προϋπολογισμό και τινάζει στον αέρα τις προβλέψεις της Τρόικα.
- Οι δανειολήπτες αντιμετωπίζονται από τις δανείστριες τράπεζες συλλήβδην για όλα τους τα δάνεια είτε είναι εγγυημένα από το Ελληνικό Δημόσιο, είτε όχι. Αυτό σημαίνει ότι και στην περίπτωση των άτοκων δανείων των οινοποιείων, εφόσον υπάρχουν και άλλα ληξιπρόθεσμα δάνεια, η τράπεζα θα θελήσει να τα αντιμετωπίσει συνολικά.
- Μερικά από τα δάνεια των συνεταιρισμών βρίσκονται ήδη στην «κακή τράπεζα» και στην περίπτωση αυτή ο εκκαθαριστής που έχει οριστεί, θα επιδιώξει την καλύτερη δυνατή λύση για τα συμφέροντα της εκκαθάρισης.
- Οι τράπεζες επιθυμούν την ρύθμιση γιατί γνωρίζουν ότι το Ελληνικό Δημόσιο έστω και αν καταπέσουν οι εγγυήσεις δεν μπορεί να τις ικανοποιήσει, ενώ με τη ρύθμιση θα εγγραφούν έσοδα στους ισολογισμούς τους, βελτιώνοντας την εικόνα τους.
Οι παράμετροι αυτές αποτελούν τα συν και τα πλην στη διαπραγμάτευση που επίκειται να ξεκινήσει και είναι προς το συμφέρον και των δυο μερών να επέλθει βιώσιμη συμφωνία, ώστε στο εγγύς και απώτερο μέλλον να υπάρχουν επιχειρήσεις που να μπορούν να δανείζονται και τράπεζες που να είναι σε θέση να δανείζουν.