Η Ευρώπη είναι ο μεγαλύτερος εισαγωγέας κακάου στον κόσμο, αντιπροσωπεύοντας πάνω από το 60% της παγκόσμιας κατανάλωσης, αλλά παρόλο που μια οδηγία της ΕΕ που εκδόθηκε το 2000 καθορίζει τι πρέπει να περιέχει η σοκολάτα, οι πτυχές του περιβάλλοντος και της φτώχειας έχουν παραμεληθεί σοβαρά εδώ και δεκαετίες.
Αυξάνεται η πίεση στην ΕΕ για τη ρύθμιση του κακάου, με την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία να δίνει έμφαση στις βιώσιμες αλυσίδες εφοδιασμού.
«Έχουμε πραγματικά την ευθύνη να διασφαλίσουμε ότι οι αγρότες πληρώνονται αρκετά και ότι είναι σε θέση να παράγουν κακάο σε βιώσιμες συνθήκες που σημαίνει ότι θα είναι σε θέση να συνεχίσουν να παράγουν κακάο στις μελλοντικές γενιές», δήλωσε η Julia Christian από το FERN, μια δασική ΜΚΟ .
Όπως ο καφές, το φοινικέλαιο και η σόγια, το κακάο είναι ένα εισαγόμενο δασικό εμπόρευμα. Αυτό που διαφοροποιεί είναι ότι καλλιεργείται συχνά σε μικρές εκμεταλλεύσεις, με κατά μέσο όρο 2,5 εκτάρια γης, δημιουργώντας μια πληθώρα αγροτών και μια σκοτεινή αλυσίδα εφοδιασμού.
Απαιτείται ανιχνευσιμότητα, ένα ισχυρό σύστημα παρακολούθησης, συμπεριλαμβανομένης της παρακολούθησης μέσω δορυφόρου και συνομιλιών με πολλούς ενδιαφερόμενους για την αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών ζητημάτων στο κακάο και την πλήρη κατανόηση από πού προέρχεται το κακάο μας, σύμφωνα με τον Ethan Budiansky, διευθυντή περιβάλλοντος στο World Cocoa Foundation
«Κλειδωμένοι» από τη φτώχεια
Εκτός από την παραγωγή σε μικρές εκμεταλλεύσεις, τα κακάο είναι συχνά τα μόνα προϊόντα που καλλιεργούνται, πράγμα που σημαίνει ότι οι αγρότες είναι ευαίσθητοι στις αλλαγές στις τιμές και οδηγούνται σε υψηλότερα ποσοστά παραγωγής.
«Οι άνθρωποι αποψιώνουν επειδή είναι φτωχοί, επειδή χρειάζονται περισσότερη γη για να μπορούν να καλλιεργήσουν περισσότερο κακάο», δήλωσε ο Christian.
Οι αγρότες συχνά κερδίζουν κάτω από το όριο της φτώχειας του ΟΗΕ, το οποίο είναι 1,90 $ (1,61 €) την ημέρα. Πολλοί αγρότες, ιδίως γυναίκες, δεν κατέχουν τη γη που καλλιεργούν, πράγμα που σημαίνει ότι δεν έχουν κίνητρο ή κεφάλαιο να επενδύσουν.
Η αγριότητα και η φτώχεια των αγροτών κακάου οδηγούν επίσης σε παιδική εργασία.
1,5 εκατομμύριο παιδιά ασχολούνται με την παιδική εργασία στη Γκάνα και την Ακτή του Ελεφαντοστού, αύξηση 13% ποσοστιαίες μονάδες τα τελευταία 10 χρόνια, σύμφωνα με έκθεση που δημοσιεύθηκε την περασμένη εβδομάδα.
Τα περισσότερα από αυτά βρίσκονται σε οικογενειακές εκμεταλλεύσεις, ασκούν αιχμηρά εργαλεία και εργάζονται πολλές ώρες ή τη νύχτα.
«Υπάρχει μια πολύ λεπτή γραμμή μεταξύ του τι είναι η παιδική εργασία και αυτό που βοηθά στο οικογενειακό αγρόκτημα», δήλωσε η Maria Suman-Negut, Διευθύντρια Βιώσιμης Ανάπτυξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση Κακάου.
Πρόσθεσε ότι δεν υπάρχει χώρος για παιδική εργασία στην παραγωγή κακάου, αλλά «παραμένει μια σημαντική ανησυχία για εμάς και για τα μέλη μας».
Τα παιδιά συχνά δεν διαθέτουν πιστοποιητικά γέννησης, περιορίζοντας την πρόσβασή τους σε βασικές υπηρεσίες και τα σχολεία μπορούν να απέχουν 4 χιλιόμετρα, καθιστώντας επικίνδυνο για τα παιδιά, ιδίως τα κορίτσια, να έχουν πρόσβαση στην εκπαίδευση.
Αποψίλωση των δασών
Στη Γκάνα και την Ακτή του Ελεφαντοστού, το κακάο είναι μια τεράστια βιομηχανία, παρέχοντας τα προς το ζην έως και έξι εκατομμύρια αγρότες με άλλα 50 εκατομμύρια που εργάζονται σε έμμεσα συνδεδεμένες θέσεις εργασίας.
Ωστόσο, το κακάο ήταν η αιτία της αποψίλωσης των δασών σε αυτές τις χώρες, εν μέρει λόγω της αδύναμης επιβολής του νόμου και της έλλειψης διευκρινίσεων σχετικά με τη γη και την ιδιοκτησία των δέντρων.
Τα δάση σε αυτές τις περιοχές έχουν ήδη πληγεί από την κλιματική αλλαγή, θέτοντας περαιτέρω σε κίνδυνο την κλιματική ρύθμιση, τη λεκάνη απορροής και άλλους πόρους, καθώς και τους βιότοπους των χιμπατζήδων, των ελεφάντων και των παγκολινών.
«Χάνοντας το δάσος, βλέπετε άμεσο αντίκτυπο στα μοτίβα βροχής, σε γη που είναι κατάλληλη για καλλιέργεια κακάου, για την καλλιέργεια άλλων γεωργικών καλλιεργειών», δήλωσε ο Budiansky.
Όσο περισσότερη επέμβαση συμβαίνει, τόσο πιο δύσκολο είναι να παράγει κακάο, κλειδώνοντας την παραγωγή σε έναν φαύλο κύκλο.
«Η παραγωγή κακάου θα κάνει την παραγωγή κακάου όλο και πιο δύσκολη γιατί, καθώς το δάσος καταστρέφεται, το ίδιο κάνουν και οι τοπικές συνθήκες για την καλλιέργεια κακάου», δήλωσε ο Christian.
Ανιχνεύσιμες αλυσίδες εφοδιασμού
Για να εντοπιστεί η αποψίλωση των δασών και η παιδική εργασία, οι αλυσίδες εφοδιασμού πρέπει να είναι ανιχνεύσιμες, αλλά λίγες είναι 100% διαφανείς.
Οι αγροτικοί αγρότες πωλούν σε μεσάζοντες, οι οποίοι πηγαίνουν μεταξύ αγροκτημάτων με μοτοσικλέτες και στη συνέχεια πωλούν τα φασόλια σε έναν έμπορο ή έναν συνεταιρισμό. Στη συνέχεια πωλούν σε εμπόρους κακάου, που πωλούν σε αποθήκες, που πουλάνε σε μεταποιητές, που μετατρέπουν τα φασόλια σε σκόνη, ποτό ή βούτυρο για τους κατασκευαστές, προτού τελικά φτάσει στα καταστήματα.
«Μια πτυχή που πρέπει να αντιμετωπιστεί είναι να διασφαλιστεί ότι έχουμε πλήρη ιχνηλασιμότητα και ότι σε τοπικό επίπεδο, υπάρχει ένα πλήρως λειτουργικό σύστημα εγγραφής γεωργών», δήλωσε ο Suman-Negut.
Η ανιχνευσιμότητα στις αλυσίδες εφοδιασμού είναι δυνατή, αλλά ακριβή. Πρέπει να εισαχθούν ίσοι όροι ανταγωνισμού για όλες τις εταιρείες να το κάνουν αυτό, δήλωσε ο Christian.
Η νομοθεσία επιτέλους λειτουργεί
Η ΕΕ αρχίζει να ξυπνά τα ζητήματα που αφορούν την παραγωγή κακάου, παρόλο που εταιρείες όπως ο Άρης, η Nestlé και η Hersche, μαζί με τις ΜΚΟ έχουν προχωρήσει πολύ, δημιουργώντας εθελοντικά προγράμματα πιστοποίησης και έργα όπως η Πρωτοβουλία Κακάου και Δασών για την προστασία της βιοποικιλότητας.
Την περασμένη εβδομάδα, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ψήφισε να περιορίσει τα εμπορεύματα που εισάγονται στην ΕΕ από την αποψίλωση των δασών ή τις παραβιάσεις των εργασιακών δικαιωμάτων.
Η υποχρεωτική επιμέλεια επιδοκιμάζεται από το Παγκόσμιο Ίδρυμα Κακάου, τον Ευρωπαϊκό Σύνδεσμο Κακάου και το FERN. Η ελπίδα είναι ότι θα δημιουργήσει ίσους όρους ανταγωνισμού και ανοιχτό διάλογο μεταξύ των χωρών παραγωγής και της βιομηχανίας.
Η οικοδόμηση «σχέσεων και μακροπρόθεσμων συνεργασιών» με τους αγρότες έχει μακροπρόθεσμα οφέλη για τις εταιρείες και τους αγρότες, δήλωσε ο Budiansky.
Παράλληλα, η ΕΕ ξεκίνησε μια πρωτοβουλία για τη βελτίωση της βιωσιμότητας του κακάου τον Σεπτέμβριο, ενώνοντας την Γκάνα και την Ακτή του Ελεφαντοστού, οι οποίες αποτελούν το 70% της παγκόσμιας παραγωγής κακάου, μαζί με άλλους καλλιεργητές, κράτη μέλη, το κοινοβούλιο της ΕΕ και την κοινωνία των πολιτών.
Μια σύνοδος ολομέλειας το φθινόπωρο του 2021 θα εξετάσει την πρόοδο και τις συστάσεις.
«Όταν μιλάμε για κακάο, η βιωσιμότητα είναι το κλειδί», δήλωσε η Jutta Urpilainen, Επίτροπος της ΕΕ για διεθνείς εταιρικές σχέσεις. «Η ανύψωση των τριών πυλώνων της αειφόρου ανάπτυξης με μία κίνηση - κοινωνική, οικονομική και περιβαλλοντική - είναι δυνατή. Είμαστε έτοιμοι να ενεργήσουμε ως έντιμος μεσίτης για να δημιουργήσουμε τα θεμέλια ενός νέου διεθνούς πλαισίου για βιώσιμο κακάο.»
Τα τελευταία δύο χρόνια, εταιρείες έχουν στείλει περίπου δύο εκατομμύρια δέντρα σε αγρότες στη Γκάνα και την Ακτή του Ελεφαντοστού. Οι διορθώσεις είναι μακροπρόθεσμες και απαιτούν συνεργασία και νομοθεσία, αλλά λειτουργούν αργά.
«Δεν είναι για μια φορά, φυτέψτε δέντρα και ολοκληρώστε το. Πρόκειται για μια μακροπρόθεσμη επένδυση όπου, με την πάροδο του χρόνου, αποκαθιστάτε υποβαθμισμένη γη και προστατεύετε το δάσος », δήλωσε ο Budiansky.
Το Παγκόσμιο Ίδρυμα Κακάου ξεκίνησε την Πρωτοβουλία Κακάου και Δασών το 2017, εστιάζοντας στην προστασία των δασών και στην αποκατάσταση υποβαθμισμένων εδαφών, στη βελτίωση της παραγωγικότητας και στη διασφάλιση ισχυρής συμμετοχής στις κοινότητες.
Μετά την πρωτοβουλία, δύο ξεχωριστές εκθέσεις από τον ΟΗΕ και το Global Forest Watch έδειξαν ότι, ενώ η αποψίλωση των δασών έχει αυξηθεί σε άλλα μέρη του κόσμου, έχει μειωθεί κατά το ήμισυ στη Γκάνα και την Ακτή Ελεφαντοστού.
Οι προκλήσεις παραμένουν γύρω από την ιχνηλασιμότητα, την παιδική εργασία και τη βελτίωση της νομοθεσίας και της επιβολής στις χώρες παραγωγής, αλλά ελπίζεται ότι ο παγκόσμιος διάλογος και η εμπλοκή της κοινότητας θα αυξήσουν τη βιωσιμότητα και τα ανθρώπινα δικαιώματα στην παραγωγή κακάου.
Ακολουθήστε το Agrocapital.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι τις ειδήσεις