Ο κόσμος της Καβάλας τον γνώρισε κυρίως μέσα από τον αγώνα του για τον αζερικό αγωγό φυσικού αερίου, ώστε να βρεθεί τρόπος να μην περάσει από τα χωράφιά τους.
Οταν είδα τους πρώτους καρπούς να βγαίνουν, γελούσα σαν μικρό παιδί, λέει ο Θέμης Καλπακίδης Η διέλευση του αγωγού γίνεται, όπως λέει, κατά 80% μέσα από καλλιεργήσιμες εκτάσεις, τα οφέλη για την Ελλάδα είναι αμφισβητήσιμα. Για όσο καιρό θα διαρκέσει το έργο, 25.000 στρέμματα καλλιεργειών σε όλη τη χώρα τίθενται σε αχρηστία, έστω και αν από την εταιρεία μιλούν για αποζημιώσεις, ενώ και μετά τη διέλευσή του θα τεθούν εκτός περίπου άλλα 6.000 στρέμματα καλλιεργήσιμης γης.
Ο Θέμης Καλπακίδης, 48 χρόνων, οικογενειάρχης από τις Κρηνίδες Καβάλας, είναι πρόεδρος του Αγροτικού Συλλόγου Δήμου Καβάλας αλλά και από τους πρωτοπόρους, που καλλιεργούν τα τελευταία χρόνια σόγια στη χώρα μας. Μια καλλιέργεια για την οποία είχαν γίνει πολλές φορές προσπάθειες να πάει μπροστά, αλλά όλες οι μελέτες έδειχναν πως είναι ασύμφορη σε σχέση με ξένες αγορές από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού.
Ο Θ. Καλπακίδης δεν βαδίζει στα τυφλά. Υπολογίζει τα κόστη του, τις δυνατότητες των χωραφιών του, την αγορά και στη συνέχεια βγάζει συμπέρασμα. Και παρ' ότι κάνει δοκιμές, πάντα παίρνει και το ρίσκο έχοντας προϋπολογίσει και ποια μπορεί να είναι η χασούρα του.
Το 2005 έβαλε τον πρώτο πειραματικό αγρό σόγιας σε 15 στρέμματα, σε χωράφι που είχε στη διάθεσή της μια εταιρεία. Το 2009, μια χρονιά με μεγάλες πλημμύρες, πήρε το ρίσκο για τη σόγια και σήμερα καλλιεργεί σχεδόν 300 ιδιόκτητα στρέμματα. «Οι γεωπόνοι μού έλεγαν ότι θα πάρω φύλλα αντί για παραγωγή».
Ολοι -εκτός από έναν αγρότη, που είχε δοκιμάσει πειραματικά- του έλεγαν το ίδιο πράγμα, πως «θα χάσει όλα του τα λεφτά», «θα καταστραφεί», αλλά εκείνος κατόρθωσε να τους διαψεύσει. Οταν είδε τους πρώτους καρπούς να βγαίνουν, γελούσε σαν μικρό παιδί. «Ημουν ενθουσιασμένος· είχα μεγάλη αγωνία μέχρι να αλωνίσω. Δεν υπήρχε τεχνογνωσία και εμπειρία. Οταν είδα τις παραγωγές που πήραν άλλοι από τα καλαμπόκια, ήμουν ξετρελαμένος και θεωρώ ότι η σόγια έχει μέλλον στην περιοχή αν μας αφήσουν με τον ΤΑΠ ήσυχους και όχι μόνο. Αλλά έτσι κι αλλιώς εμείς έχουμε κάτι σημαντικό, που δεν το έχουν άλλες περιοχές της Ελλάδας, έχουμε την τύρφη και το χώμα είναι ιδανικό για την καλλιέργεια σόγιας».
Ο ίδιος δεν μπαίνει εύκολα σε καλούπια και όταν τον ρωτάμε πώς τα κατάφερε να τα βγάλει πέρα με τη σόγια, απαντά αφοπλιστικά: «Πήγα σε πολλά σεμινάρια μάρκετινγκ».
Ετσι, αυτό που ξεκίνησε σαν πείραμα, αντί για το καλαμπόκι αλλά και το τεύτλο, όταν το εργοστάσιο της Βιομηχανίας Ζάχαρης στην περιοχή έκλεισε, άρχισε να γίνεται πραγματικότητα και στα Τενάγη Καβάλας καλλιεργείται πλέον συστηματικά η σόγια. Το 2009 καλλιεργήθηκαν περίπου 650 στρέμματα και από άλλους παραγωγούς και σήμερα καλλιεργούνται περίπου 25.000 στρέμματα!
«Το βασικό στοιχείο ήταν ότι μας απορρόφησε την παραγωγή η Φυτοενέργεια. Είχαν το εργοστάσιο και ήταν οι πρώτοι που δέχτηκαν να κάνουν συμβολαιακή γεωργία για τη σόγια», αναφέρει. Η Φυτοενέργεια χρησιμοποιεί μέρος της για βιοντίζελ ενώ το υπόλοιπο προωθείται για ζωοτροφή, που τόσο έχει ανάγκη η χώρα μας. Σόγια καλλιεργείται έτσι στα Τενάγη αλλά και στη Χρυσούπολη Καβάλας.
Ομως, όπως λέει, «υπάρχουν άνθρωποι που ευχαρίστως θα ήθελαν να ακυρώσουν την παραγωγή σόγιας στην περιοχή. Υπάρχουν συμφέροντα εισαγωγέων σόγιας που δεν βλέπουν με καλό μάτι την προσπάθειά μας».
Σήμερα έχει φθάσει να παίρνει πάνω από 400 κιλά σόγια το στρέμμα, σπέρνοντας τον Μάιο και αλωνίζοντας τον Σεπτέμβριο. Αλλά αφήνει και περιθώριο για να ανθίσει και να καρπίσει ηλίανθος, καλαμπόκι, ρεβίθι για διατροφή, γκότζι μπέρι και τρούφα μελανόσπορη, που τη δοκιμάζει τώρα. Και είναι σίγουρο ότι αν δεν περάσει ο ΤΑΠ πάνω από το χωράφι του, θα το πετύχει.
Ακολουθήστε το Agrocapital.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι τις ειδήσεις