Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου κήρυξε επίσημη την έναρξη των εργασιών του 10ου ετήσιου διεθνούς συνεδρίου του «Athens Democracy Forum 2022», το οποίο τελεί υπό την αιγίδα της.
Ζούμε δίχως άλλο σε μια περίοδο κρίσεων και αλλαγών. Μια νέα κανονικότητα αναδύεται και εμπεδώνεται, ανατρέποντας την αισιοδοξία που επικρατούσε στις αρχές του αιώνα. Η ελπίδα της καθολικής προόδου και ευημερίας, στις συνθήκες της παγκοσμιοποίησης, υποχώρησε λόγω δομικών αντιφάσεων και απρόβλεπτων γεγονότων, τόνισε η Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Σε έναν κόσμο διαφορετικών και πολλών ταχυτήτων, το ιδανικό της ανοικτής κοινωνίας δοκιμάζεται στην ένταση και τη σκληρότητα του πραγματικού. Η παγκόσμια οικονομική κρίση διεύρυνε τις ανισότητες και ανέδειξε το αίτημα της αποτελεσματικής προστασίας των πιο ευάλωτων κοινωνικών ομάδων. Η πανδημία δοκίμασε τα σωματικά και ψυχικά μας όρια, σε μια πρωτόγνωρη εμπειρία περιορισμών στις ελευθερίες μας. Το προσφυγικό και μεταναστευτικό ζήτημα μας έφερε ενώπιον του ανθρωπιστικού μας καθήκοντος και της ανάγκης χάραξης μιας κοινής ευρωπαϊκής πολιτικής της αλληλεγγύης και της ευθύνης. Τα ακραία φυσικά φαινόμενα και οι καταστροφές καταδεικνύουν, με βαρύ κόστος, ότι η αναβλητικότητά μας απέναντι στην κλιματική αλλαγή θα είναι μοιραία για όλον τον πλανήτη. Η ενεργειακή κρίση σήμερα απειλεί τις πιο βασικές υλικές προϋποθέσεις της διαβίωσής μας.
Ο κοινωνίες μας αναδιατάσσονται, με ρυθμό που υπερβαίνει συχνά τις δυνατότητες κατανόησης των ριζικών μεταβολών που συντελούνται. Ο ψυχροπολεμικός διχασμός επιστρέφει με όρους θερμής σύγκρουσης. Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία δεν αποτελεί μόνο μια κατάφωρη παραβίαση του διεθνούς δικαίου και προσβολή της εδαφικής ακεραιότητας και κυριαρχίας μιας ανεξάρτητης χώρας. Υποδηλώνει την ευθεία και ολομέτωπη αμφισβήτηση της φιλελεύθερης δημοκρατίας και των ευρωπαϊκών αξιών.
Οι κρίσεις συνιστούν, από την άλλη, και προκλήσεις για τον αναστοχασμό και την ανανέωση της φιλελεύθερης δημοκρατίας. Οι αναγκαιότητες των καιρών φέρνουν στο φως νέες δυνατότητες για την ανθρωπότητα.
Η δημοκρατία παραμένει ο αξεπέραστος πολιτικός και κοινωνικός μας ορίζοντας, το πλαίσιο αναφοράς και διαμόρφωσης της συνείδησής μας και της σχέσης μας με τους άλλους. Συνιστά το βαθύ και ανθεκτικό κοινό μας βίωμα, στην Ευρώπη και τον αναπτυγμένο κόσμο, στο οποίο στηρίζεται έλλογα η συνύπαρξή μας, ο ίδιος ο πολιτισμός μας. Δεν αποτελεί απλά θέμα σύμβασης και τύπων. Προϋποθέτει και το δημοκρατικό πάθος και συναίσθημα, το οποίο μας κινητοποιεί και δυναμώνει την πίστη μας σε αυτή. Αυτή τη δημοκρατία του συναισθήματος, που συνδέεται άμεσα με την ευρύτερη θέαση της κοινωνίας ως τόπου ελευθερίας και ισότητας, έχει έρθει η ώρα να τη θωρακίσουμε, υλικά και πνευματικά, απέναντι στις οπισθοδρομικές και αντιδραστικές φωνές. Η δημοκρατία, ως αυτονόητος και καθολικός τρόπος ύπαρξής μας, που συναρθρώνει το ιδιωτικό με το δημόσιο και το κοινωνικό με το πολιτικό, καλείται να επινοήσει ξανά τον εαυτό της. Να επανασυνδεθεί με την ιδρυτική της ορμή, διατηρώντας το πλούσιο και πολύτιμο για όλους μας κεκτημένο της.
