Ηλεία: Η έλλειψη εργατικών χεριών «απειλεί» την ελαιοκαλλιέργεια

Σε όλη την Ηλεία, εδώ και κάποιες ημέρες, έχει ξεκινήσει το μάζεμα της ελιάς, που για πολλούς είναι μία «ιεροτελεστία», που γίνεται κάθε χρόνο τέτοια εποχή.

Άλλοι έχουν πολλές ρίζες ελιές να μαζέψουν και άλλοι λιγότερες, όμως όλοι τους ανεξαιρέτως, αντιμετωπίζουν φέτος ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα, όπως και όλη η χώρα, καθώς υπάρχει πολύ μεγάλη έλλειψη εργατικών χεριών, κυρίως λόγω της έλλειψης των αλλοδαπών εποχικών εργατών γης, ένα γεγονός που προβληματίζει τους παραγωγούς.

Και αυτό διότι όταν λείπουν τα εργατικά χέρια, οι παραγωγοί δεν μπορούν να τελειώσουν τις απαραίτητες εργασίες σε σύντομο χρονικό διάστημα, με αποτέλεσμα να υπάρχει και μεγαλύτερη κόπωση και φυσικά μεγαλύτερη οικονομική επιβάρυνση, που για κάποιους, ίδιους τους μικρούς παραγωγούς, είναι πολύ μεγάλη, ακόμα και δυσβάσταχτη.

Δυστυχώς οι ξένοι εργάτες που ασχολούνταν με τις εργασίες γης, έχουν φύγει από την Ελλάδα και έχουν μεταβεί σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Ιταλία, η Ισπανία, η Γαλλία, όπου βρίσκουν και καλύτερους μισθούς και φυσικά καλύτερες εργασιακές συνθήκες και συνθήκες διαβίωσης.
Λύσεις υπάρχουν για να αντιμετωπιστεί η υπάρχουσα κατάσταση; Δυστυχώς είναι δύσκολο αυτό, αφού έχει ξεκινήσει το λιομάζωμα σε πολλές περιοχές της Ηλείας και ακόμη και αν αύριο έρχονταν εργάτες, αυτοί θα χρειάζονταν κάποιες μέρες για να έρθουν, κάτι που σημαίνει ακόμα περισσότερος χαμένος χρόνος.

Θοδωρής Βασιλόπουλος : «Υπάρχει έλλειψη εργατών, το ζήτημα φαίνεται ότι θα ξεπεραστεί μετά από συντονισμένες ενέργειες της Περιφέρειας Δυτ. Ελλάδος»

Για την έλλειψη των εποχικών εργατών γης ο Αντιπεριφερειάρχης αγροτικής ανάπτυξης κ. Θοδωρής Βασιλόπουλος τόνισε χαρακτηριστικά στην εφημ. «Πατρίς».

«Σύμφωνα με την καταγραφή των αναγκών που έγινε από την Περιφερειακή Αρχή στους τρεις νομούς

Αχαΐας, Ηλείας και Αιτωλοακαρνανίας, υπάρχει έλλειμμα εργατών γης για τις ανάγκες της πρωτογενούς παράγωγής, που αγγίζει τους 20.000.

Ο αριθμός αφορά το σύνολο των καλλιεργειών, ωστόσο αυτή την περίοδο, προέχει η εξεύρεση εργατών που θα μαζέψουν τις ελιές.

Το ζήτημα φαίνεται ότι θα ξεπεραστεί μετά από συντονισμένες ενέργειες της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδος.

Μέσα στις επόμενες ημέρες ξεκινούν να φτάνουν εργάτες γης σε διάφορες αγροτικές περιοχές της Δυτικής Ελλάδος και οι οποίοι θα μείνουν σε καταλύματα που έχουν φροντιστεί, ενώ θα εργαστούν παίρνοντας τους μισθούς και τα εργόσημα που τους αναλογεί με βάση τον νόμο.

Η Περιφερειακή αρχή σχεδιάζει και υλοποιεί, δεν αφήνει τίποτε στην τύχη του, όπως συνήθιζε να κάνει η προηγούμενη διοίκηση της Περιφέρειας. Έγκαιρα προχωρήσαμε στις απαιτούμενες διαδικασίες για να αντιμετωπίσουμε στο μείζον ζήτημα για την αγροτική οικονομία μας, που αφορά το θέμα που έχει προκύψει με την έλλειψη των εργατών γης.

Σχεδιάζουμε και ετοιμάζουμε έναν πλήρη φάκελο που επιχειρεί να δώσει λύσεις σε όλα τα επίπεδα για τους εργάτες γης και τον οποίο θα εκπονήσει η Περιφέρεια. Παράλληλα, προχωρήσαμε στην υλοποίηση παρεμβάσεων προκειμένου να έρθουν εργάτες γης από διάφορες περιοχές της χώρας για να καλύψουν τουλάχιστον αυτή την εποχή τα προβλήματα που ανακύπτουν με την ελαιοσυγκομιδή.
Το σημαντικό είναι ότι φέτος θα έχουμε ίσως την καλύτερη σοδειά της τελευταίας δεκαπενταετίας, κάτι που φαίνεται και με γυμνό μάτι, αφού τα ελαιόδεντρα είναι γεμάτα από καρπούς.

Θα έχουμε τη καλύτερη σοδειά από κάθε άποψη, τόσο από πλευράς ποσότητας, όσο και από πλευράς ποιότητας. Είναι μία χρονιά που θα πάει αρκετά καλά για τους παραγωγούς και για αυτό ενεργήσαμε έτσι ως Περιφέρεια έτσι ώστε να βοηθήσουμε τους αγρότες μας στο να αξιοποιήσουν στο μέγιστο βαθμό αυτή την συγκυρία.

Για να μπορέσει η Περιφέρεια να αντιμετωπίσει την έλλειψη εργατών γης χρειάστηκε μία συντονισμένη και οργανωμένη δουλειά, με διαβουλεύσεις και συζητήσεις και στις τρεις περιφερειακές ενότητες της Δυτικής Ελλάδος.

Oι συζητήσεις αυτές είχαν να κάνουν με την κατάθεση προτάσεων σχετικά με τις εκτιμήσεις των αναγκών σε εργατικό δυναμικό από τρίτες χώρες, αλλά και με τη διαδικασία της μετάκλησης για την περίοδο 2023-2024».

Θανάσης Βομπίρης : «Στην Ελλάδα δεν υπάρχει η υποδομή, ούτως ώστε να έρθει ένας άνεργος εργάτης να δουλέψει»

Από την πλευρά του ο κ. Θανάσης Βομπίρης πρόεδρος ΟΑΣΗ αναφέρει πως το θέμα αυτό είναι γνωστό εδώ και καιρό, αφού στην Ελλάδα δεν υπάρχει η υποδομή, ούτως ώστε να έρθει ένας άνεργος εργάτης να δουλέψει.

«Αυτό το πρόβλημα είναι γνωστό, αφού έχουν φύγει οι μετανάστες, διότι έχουν βρει σε άλλες χώρες καλύτερες συνθήκες εργασίας. Έχουν πάει στην Γερμανία, στην Ιταλία και αλλού. Στην Ελλάδα δεν υπάρχει η υποδομή, ούτως ώστε να έρθει ένας άνεργος εργάτης να δουλέψει. Πού θα μείνει, που θα ζήσει στα χωριά μας; Οπότε δεν έχουμε εργατικά χέρια και είναι πολύ σοβαρό το θέμα. Υπάρχουν κάποιες εποχές όπου χρειαζόμαστε εργατικά χέρια, όπως στον τρύγο, στην σταφίδα, στο αμπέλι και για τις ελιές αυτή την εποχή.

Δεν χρειαζόμαστε μόνιμα εργατικά χέρια, αλλά για εποχιακές δουλειές. Μέσα στα άλλα προβλήματα λοιπόν, που έχουμε να αντιμετωπίσουμε, υπάρχει και η έλλειψη των εποχικών εργατών. Φέτος για το λάδι που θα έχει μία καλή τιμή, δεν υπάρχουν πολλά εργατικά χέρια. Οι λύσεις θα έπρεπε να έχουν βρεθεί πολύ νωρίτερα, όπως να υπάρχει κάποια υποδομή έτσι ώστε οι εργάτες από τον Πύργο να έρθουν στα χωριά. Πού θα μείνουν όμως αυτοί οι άνθρωποι, πώς θα έρθουν στις ελιές; Αυτή την εποχή είναι δύσκολο να βρεθούν λύσεις».

Χρήστος Βαλλιανάτος : «Αυτή την στιγμή είμαστε στο και πέντε…»

Ο κ. Χρήστος Βαλλιανάτος πρόεδρος της ομάδας παραγωγών Αμαλιάδας, τονίζει πως το πρόβλημα με την έλλειψη εποχικών εργατών είναι πολύ σοβαρό, για όλες τις καλλιέργειες και όχι μόνο για τις ελιές.
«Υπάρχει πολύ μεγάλο πρόβλημα, ο κόσμος ψάχνει για εργάτες, όχι μόνο στις ελιές, αλλά σε όλα τα αγροτικά προϊόντα. Από κει και πέρα υπάρχει μεγάλη ευθύνη της πολιτικής ηγεσίας, που άφησε αυτό το θέμα να φτάσει εδώ που έφτασε. Οι μετανάστες έχουν φύγει προς Ιταλία, Γερμανία και άλλες χώρες, γιατί είχαν καλύτερο μισθό και καλύτερη διαβίωση. Εμείς αυτό το πρόβλημα το έχουμε θέσει εδώ και 1-2 χρόνια στο υπουργείο. Η ευθύνη όμως της πολιτείας είναι πολύ μεγάλη. Η μόνη λύση είναι να παρέμβει η πολιτεία και να κάνει ορισμένα πράγματα, όπως να δώσει νόμιμες άδειες, προκειμένου να έρθουν εδώ άνθρωποι από το εξωτερικό να εργαστούν. Αυτή όμως την στιγμή είμαστε στο και πέντε. Αυτή τη στιγμή είναι πολύ αυτοί που έχουνε ξεκινήσει να μαζέψουν ελιές και γίνεται της … κακομοίρας».

Η άποψη των παραγωγών

Ο κ. Γιώργος Δημακόπουλος που καλλιεργεί τα ελαιόδεντρά του στην Αλφειούσα του δήμου Πύργου, αναφέρει για την έλλειψη των εποχικών εργατών.

«Έχουμε πολύ μεγάλο πρόβλημα αυτή τη στιγμή με τους εποχικούς εργάτες, που χρησιμοποιούμε για να μαζέψουμε τις ελιές. Αυτή τη στιγμή οι περισσότεροι φεύγουν για Γαλλία και Ιταλία και μάλιστα ένα παιδί 19 χρονών, που είχα στην δουλειά πριν από 2 χρόνια, πήγε στη Γαλλία, όπου εκεί πηγαίνει σχολείο και του δίνουν και 500 ευρώ το μήνα μισθό. Οπότε οι συνθήκες διαμονής σε αυτές τις χώρες είναι πολύ καλύτερες σε σχέση με την Ελλάδα. Αυτή τη στιγμή προσπαθώ μαζί με τη γυναίκα μου, το παιδί μου και ένα οικογενειακό φίλο να μαζέψουμε τις ελιές, ενώ για να βρω εποχικούς εργάτες έφτασα μέχρι την Πρεσβεία του Μπαγκλαντές, αλλά είναι πολύ δύσκολο να φέρουμε, διότι υπάρχει μεγάλη γραφειοκρατία. Θα πρέπει η πολιτεία να δώσει λύσεις σε αυτό το πρόβλημα. Εγώ περιμένω να τελειώσουν οι εργάτες πού έχουν πάει σε άλλα λιοστάσια, σε τουλάχιστον 20 μέρες, για να έρθουν να με βοηθήσουν να μαζέψω τις ελιές μου. Και αυτοί που θα έρθουν, δεν θα είναι παραπάνω από 2-3, ενώ εγώ θέλω πολύ περισσότερους».

Ο κ. Νίκος Παναγιωτόπουλος που καλλιεργεί ελιές στο Χειμαδιό τονίζει και αυτός πως το πρόβλημα είναι οξύ.

«Είναι τεράστιο το πρόβλημα, αφού δεν έχουμε εργάτες καθόλου να έρθουν να μαζέψουν τις ελιές. Δεν υπάρχουν πλέον οι ξένοι εργάτες που μάζευαν τις ελιές και όσοι υπάρχουν, έχουν πάρει δικές τους ελιές και δεν προλαβαίνουν να έρθουν για μεροκάματο σε εμάς. Υπάρχουν ακόμη και αυτοί οι οποίοι παίρνουν επιδόματα και δεν θέλουν να πάνε για να μαζέψουν ελιές, γιατί φοβούνται μην τα χάσουν. Αυτό αφορά κυρίως τους Έλληνες. Τώρα λύση σε αυτό το πρόβλημα είναι πολύ δύσκολο να βρεθεί, αφού και να βρούμε εργάτες, πότε θα έρθουν αυτοί στην περιοχή μας; Εγώ έχω 1.300 δέντρα και τρέχω μαζί με τη μητέρα μου και τον πατέρα μου για να μαζέψουμε τις ελιές μας. Και αυτό το πρόβλημα δεν είναι μόνος για τις ελιές, αλλά για όλες τις καλλιέργειες, αφού και το καλοκαίρι μόνοι μας τρυγάγαμε».

Μεγάλο πρόβλημα έχει και ο κ. Θύμιος Παναγόπουλος που έχει αρκετές ρίζες ελιάς στα Φωναϊτικά στο Βούναργο.

«Βεβαίως και υπάρχει μεγάλη έλλειψη σε εργάτες γης, αλλά αυτό έγκειται και στη συμφωνία που κάνει ο παραγωγός με τους εργάτες και τις σχέσεις που έχει δημιουργήσει με αυτούς. Γιατί ένας μικρός παραγωγός δεν μπορεί να βρει εύκολα αυτό που θέλει, ενώ ένας μεγάλος υποχρεωτικά πρέπει να είναι οργανωμένος. Και αν είναι κάποιος οργανωμένος, έχει τους εργάτες που χρειάζεται. Οπότε στους μεγάλους παραγωγούς δεν υπάρχει τόσο μεγάλη έλλειψη. Έχω και φίλους οι οποίοι είναι μεγαλοπαραγωγοί και γνωρίζω ότι τα συνεργεία τους είναι κομπλέ. Πάντως το πρόβλημα είναι σίγουρα μεγάλο και υπάρχει και ένας εκβιασμός από τους εργάτες λόγω της μεγάλης τιμής που έχει φέτος το λάδι, αλλά από κει και πέρα έχει να κάνει και με τις σχέσεις που έχει δημιουργήσει ένας παραγωγός με τους εργάτες. Αυτοί που δουλεύουν σωστά, πιστεύω ότι βρίσκουν εργάτες για να εργαστούν για αυτούς. Και οι ίδιοι οι εργάτες αισθάνονται μία μεγαλύτερη σιγουριά με αυτούς για να δουλέψουν κάπως περισσότερο. Οι ξένοι εργάτες γης έχουν φύγει από την Ελλάδα, ιδίως από τότε που είχε χαμηλότερη τιμή το ελαιόλαδο. Και πρέπει εδώ να πω ότι υπάρχει έλλειψη και από εξειδικευμένο προσωπικό, γιατί εγώ έχω αλλάξει πάρα πολύ προσωπικό, όλα αυτά τα χρόνια που εργάζομαι με διάφορα συνεργεία και αυτό έχει να κάνει και με την εκπαίδευση που κάνει ο παραγωγός στους εργάτες».

Τέλος ο κ. Γιάννης Αθανασόπουλος με καλλιέργειες ελιάς στην περιοχή της Αμαλιάδας τονίζει χαρακτηριστικά για το όλο θέμα.

«Υπάρχει μεγάλο θέμα για όλες τις καλλιέργειες και όχι μόνο για τις ελιές. Πολλά παιδιά ξένων είναι σαν τα δικά μας, δηλαδή δεν θέλουν να δουλέψουν τις ελιές και όσοι είχαν εξειδικευτεί στο μάζεμα των ελιών, έχουν φύγει για Ιταλία, Γαλλία και άλλες χώρες. Από την Ισπανία παραδείγματος χάρη, μπορούν να πάνε στην πατρίδα τους όποτε θέλουν και μάλιστα χωρίς χαρτιά. Είναι το μεγάλο πρόβλημα, αφού μεγάλοι άνθρωποι όπως και εγώ, είμαστε αναγκασμένοι να δουλεύουμε όλη την ημέρα. Η μόνη λύση που υπάρχει κατά τη γνώμη μου, είναι να δουλέψουν οι Έλληνες, οι οποίοι δεν εργάζονται. Αν δεν γίνει αυτό, θα έχει μεγάλο πρόβλημα όλη η αγροτιά. Το πρόβλημα όμως δεν είναι μόνο στις ελιές, αλλά σε όλα τα φυτώρια, όπως τα αμπέλια και αλλού».
Το μάζεμα της ελιάς έχει ξεκινήσει, όμως με πολλά προβλήματα, αφού υπάρχει τεράστια έλλειψη εργατών γης, κάτι που προβληματίζει τους εκπροσώπους των φορέων, αλλά και τους παραγωγούς.

ΕΛΙΑ & ΕΛΛΑΔΑ

# Η ελιά είναι το πιο διαδεδομένο δέντρο στην Ελλάδα καθώς η καλλιέργεια της αντιπροσωπεύει περί το 87% των δενδρωδών καλλιεργειών.

# Υπολογίζεται ότι συνολικά καλλιεργούνται περισσότερα από 132 εκατ. ελαιόδεντρα.

# Η Ελλάδα είναι η 3η ελαιοπαραγωγός χώρα στον κόσμο κατά μέσο όρο. Για την περίοδο 2020 – 2021 ήρθε δεύτερη.

# Η Ισπανία παρήγαγε 1.389.000 τόνους και είναι με διαφορά η πρώτη στην κατάταξη. Ακολουθεί η Ελλάδα με 275.000 τόνους και στην τρίτη θέση έρχεται η Ιταλία με 273.5000 τόνους.

# Οι καλλιεργούμενες εκτάσεις για την παραγωγή ελαιολάδου φτάνουν τα 8,5 εκατ. στρέμματα ενώ εκείνες που προορίζονται για την παραγωγή βρώσιμου καρπού στο 1 εκατ. στρέμματα.

# Στην Ελλάδα υπάρχουν περίπου 2.700 ελαιοτριβεία ενώ οι ελαιοπαραγωγοί αποτελούν το 34% του αγροτικού πληθυσμού.

# Παγκοσμίως, η Ελλάδα είναι πρώτη στην παραγωγή μαύρων ελιών ενώ το 82% της παραγωγής ελαιολάδου της χώρας θεωρείται ”εξαιρετικά παρθένο”.

Πηγή: patrisnews