Με τη χρηματοδότηση του Υπουργείου Γεωργίας της Γερμανίας και χρήματα από την Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ) της ΕΕ, ερευνητές συνέλεξαν στοιχεία επί τέσσερα χρόνια από συνεντεύξεις γυναικών που εργάζονται σε διάφορους κλάδους του αγροτικού τομέα.
«Έμεινα έκπληκτη από το πόσο παραδοσιακός και συντηρητικός εξακολουθεί να είναι αυτός ο τομέας της ζωής και της οικονομίας», δήλωσε στη EURACTIV η επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας, Claudia Neu από το Πανεπιστήμιο του Göttingen.
Υπάρχουν «σημαντικά εμπόδια εισόδου για τις γυναίκες στη γεωργία», σύμφωνα με τη μελέτη, η οποία είναι η πρώτη που έχει συγκεντρώσει στοιχεία για το θέμα αυτό σε τόσο μεγάλη κλίμακα στη Γερμανία.
Κατά την άποψη της Neu, η τάση στη γεωργία όσον αφορά την ισότητα των φύλων κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση, αν και η πρόοδος είναι πολύ αργή μέχρι στιγμής.
«Πολλές, πάρα πολλές γυναίκες από όλες τις γενιές μάς είπαν ότι πρέπει να καταπολεμήσουν τις προκαταλήψεις, ότι πρέπει να αποδείξουν ξανά και ξανά τον εαυτό τους, ενώ έχουν επίσης αναφέρει ως πρόβλημα τη σεξουαλική βία», δήλωσε η κοινωνιολόγος.
«Αυτό δεν πρέπει να αποσιωπηθεί», πρόσθεσε.
Για παράδειγμα, οι προκαταλήψεις σχετικά με τις «γυναίκες και την τεχνολογία» εξακολουθούν να παίζουν σημαντικό ρόλο, εξήγησε η Neu. «Η σκληρή δουλειά, η εργασία με την τεχνολογία και στο πεδίο, ταυτίζεται σε μεγάλο βαθμό με τον ανδρισμό», τόνισε.
Κυρίως άνδρες οι ιδιοκτήτες και διάδοχοι των γεωργικών εκμεταλλεύσεων
Οι παραδοσιακοί ρόλοι των δύο φύλων, οι οποίοι ενίοτε επιμένουν στη γεωργία, έχουν επίσης εκτεταμένες οικονομικές επιπτώσεις, σύμφωνα με τη μελέτη που αναφέρεται σε όσους κατέχουν επιτελικές θέσεις στις γεωργικές εκμεταλλεύσεις.
Σύμφωνα με στοιχεία του κρατικού Ινστιτούτου Thünen, μόνο περίπου μία στις δέκα γεωργικές εκμεταλλεύσεις στη Γερμανία διευθύνεται από γυναίκα. Μεταξύ των αποκλειστικών διαδόχων των γεωργικών εκμεταλλεύσεων, περίπου το 18% είναι γυναίκες – πράγμα που σημαίνει ότι η Γερμανία υστερεί σε σχέση με άλλες χώρες της ΕΕ όσον αφορά την ισότητα.
Ειδικά στις οικογενειακές εκμεταλλεύσεις, οι παραδοσιακές δομές κληρονομιάς παίζουν συχνά ρόλο, σύμφωνα με τη μελέτη, μαζί με τη συμβατική κατανομή των ρόλων εντός της οικογένειας, στην οποία οι τομείς ευθύνης των γυναικών και των ανδρών είναι σαφώς διαχωρισμένοι.
«Συμπληρωματική» σχέση ζευγαριού ονομάζει η κοινωνιολογία αυτό το μοντέλο – το οποίο είναι ακριβώς αυτό που είναι διαδεδομένο στη γεωργία», εξήγησε η Neu. Και έρχεται σε αντίθεση με μια «εξισωτική» προσέγγιση στην οποία και οι δύο σύντροφοι, τουλάχιστον θεωρητικά, μοιράζονται τα καθήκοντα που προκύπτουν.
Ταυτόχρονα, αυτό σημαίνει ότι πολλές γυναίκες έρχονται αντιμέτωπες με έναν πρόσθετο φόρτο εργασίας από οικιακές εργασίες και εργασίες φροντίδας που προκύπτουν παράλληλα με τις εργασίες στο αγρόκτημα.
Αυτή η πληθώρα διαφορετικών εργασιών, που συχνά είναι δύσκολο να χρονομετρηθούν και να συντονιστούν, βιώνεται από πολλές γυναίκες ως βάρος, εξήγησε η Neu.
Τα παιδιά και το αγρόκτημα είναι ασυμβίβαστα
Ταυτόχρονα, οι λίγες γυναίκες που πράγματι διευθύνουν ή αναλαμβάνουν φάρμες πιστεύουν ότι η θέση τους δεν μπορεί να συμβαδίσει με την εγκυμοσύνη, σύμφωνα με τη μελέτη.
«Οι νέες γυναίκες βρίσκονται σε ένα είδος σύγκρουσης ρόλων μεταξύ παιδιού και αγροτικής ζωής», εξήγησε η Neu. Κατά την άποψη πολλών γυναικών, η εγκυμοσύνη δεν μπορεί να συμβαδίσει με την απαιτητική εργασία στη φάρμα, η οποία δύσκολα επιτρέπει διαλείμματα και ταυτόχρονα εγκυμονεί κινδύνους για την υγεία, όπως οι ζωονόσοι.
Πολλές από τις γυναίκες που ερωτήθηκαν δήλωσαν ότι «δούλευαν μέχρι λίγο πριν από τη γέννα και ξανά λίγο μετά τη γέννα» – καθώς η δουλειά στο αγρόκτημα δεν γινόταν να εγκαταλειφθεί.
Εν τω μεταξύ, σύμφωνα με τους ερευνητές, οι γυναίκες που βοηθούν στις οικογενειακές εκμεταλλεύσεις αλλά δεν έχουν οι ίδιες επίσημο ρόλο, για παράδειγμα ως διαχειριστές των εκμεταλλεύσεων, συχνά παλεύουν με την έλλειψη κοινωνικής ασφάλισης.
«Οι γεωργικές επιχειρήσεις συχνά δεσμεύουν μεγάλα ποσά κεφαλαίου, με αποτέλεσμα να υπάρχουν μεγάλες διαφορές στον πλούτο μεταξύ των μελών της οικογένειας ή μεταξύ συντρόφων», αναφέρει η μελέτη. Όχι πάντα, αλλά πολύ συχνά, αυτό γίνεται εις βάρος των γυναικών.
Άνιση ιδιοκτησία
Χωρίς κατάλληλες διατάξεις, όπως διαθήκη ή συμβατικές συμφωνίες σε περιπτώσεις διαζυγίου, οι γυναίκες αγρότισσες μπορεί να βρεθούν χωρίς οικονομική ασφάλεια μετά τον θάνατο του συντρόφου τους ή τον χωρισμό τους.
Ταυτόχρονα, οι γυναίκες συχνά διστάζουν να επιμείνουν στη θέσπιση τέτοιων συμβατικών διασφαλίσεων έναντι των μελών της οικογένειας – ή απλώς δεν γνωρίζουν την πραγματική κατάσταση της ιδιοκτησίας ή τις δυνατότητές τους να την εξασφαλίσουν, λέει η Neu.
«Εδώ, οι γυναίκες συχνά απλώς διαπραγματεύονται άσχημα», εξηγεί η ίδια.
Κατά την άποψη της κοινωνιολόγου, θα ήταν χρήσιμο να υπάρξει περισσότερη εκπαίδευση στα επαγγελματικά σχολεία σχετικά με την ιδιοκτησία και την κοινωνική ασφάλιση, αλλά και την υγεία και την ασφάλεια στην εργασία.
Η Neu απηύθυνε επίσης έκκληση στους διευθυντές των γεωργικών εκμεταλλεύσεων «να σκέφτονται και τις νέες γυναίκες ως διευθυντές ή κληρονόμους γεωργικών εκμεταλλεύσεων και να μην σκέφτονται πάντα μόνο τον γιο».
Παράλληλα, τόνισε ότι και οι ίδιες οι γυναίκες στη γεωργία θα πρέπει «να σκεφτούν την κοινωνική τους ασφάλιση και να διεκδικήσουν πιο θαρραλέα τα δικαιώματά τους».
Πηγή: Euroactiv
Ακολουθήστε το Agrocapital.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι τις ειδήσεις