Το 80% των μικροκαλλιεργητών θα μπορούσε να επηρεαστεί από κλιματικούς κινδύνους, όπως ξηρασία, πλημμύρες και υπερβολική ζέστη στην Ινδία, την Αιθιοπία και το Μεξικό, σύμφωνα με μια νέα έκθεση της McKinsey & Company.
Η εν λόγω έκθεση αποκαλύπτει ότι η κλιματική αλλαγή θα επηρεάσει επίσης σοβαρά την καταλληλόλητα της γης για φυτική παραγωγή, με την Ινδία μόνο να χάνει 450.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα γης που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την καλλιέργεια ρυζιού.
Οι μικροκαλλιεργητές παράγουν το 32% των παγκόσμιων εκπομπών αερίων θερμοκηπίου (GHG) που σχετίζονται με τη γεωργία. Καθώς αυτοί οι αγρότες παράγουν το ένα τρίτο των τροφίμων στον κόσμο και η ζήτηση θα αυξηθεί κατά 60% έως το 2050, αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει απειλή για την παγκόσμια επισιτιστική ασφάλεια. Παρόλα αυτά, δεν υπάρχει επί του παρόντος σαφής οδικός χάρτης για τα είδη των αντίμετρων που πρέπει να υιοθετηθούν και πώς να δοθεί προτεραιότητα στις απαραίτητες επενδύσεις και προσπάθειες για τη στήριξη των μικροϊδιοκτητών στον μετριασμό και την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή.
Η έκθεση της McKinsey καλεί τις κυβερνήσεις και τον ιδιωτικό τομέα να σχηματίσουν ομάδες παρόμοιων μικροκαλλιεργητών για να κλιμακώσουν την υιοθέτηση μέτρων, να επενδύσουν σε υποδομές ανθεκτικές στο κλίμα, να δημιουργήσουν εθνικά συστήματα γεωργικής έρευνας πρωτοποριακά στις νέες τεχνολογίες και να βοηθήσουν τους αγρότες να φέρουν βιώσιμες νέες καλλιέργειες στην αγορά.
Με τους μικροκαλλιεργητές να επηρεάζονται δυσανάλογα από τους κλιματικούς κινδύνους, οι ανθεκτικές στο κλίμα γεωργικές πρακτικές θα είναι επίσης ζωτικής σημασίας για τη μείωση της παγκόσμιας ανισότητας και την προώθηση της ανάπτυξης χωρίς αποκλεισμούς.
Προτείνεται επίσης η δημιουργία σχεδίων διαχείρισης της γης γύρω από τη μείωση των κλιματικών κινδύνων, την αύξηση της ασφάλισης των καλλιεργειών και τον καλύτερο σχεδιασμό της επισιτιστικής ασφάλειας για τον μετριασμό των κλιματικών κινδύνων και τη χρήση φόρων, επιδοτήσεων και άλλων κινήτρων για την ενθάρρυνση της βιώσιμης γεωργίας. Για παράδειγμα, η Κίνα άλλαξε τις πολιτικές επιδοτήσεων για να ενθαρρύνει τη μετάβαση από τα χημικά στα οργανικά λιπάσματα, συμβάλλοντας στη μείωση της χρήσης χημικών λιπασμάτων κατά 111,5 κιλά ανά εκτάριο.
Η έκθεση αποκαλύπτει επίσης ότι χρειάζονται περαιτέρω καθοδήγηση σχετικά με τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν ως προτεραιότητα σε κάθε περιοχή, επειδή η εφαρμογή τους ποικίλλει μεταξύ και εντός της χώρας λόγω των διαφορετικών γεωργικών συστημάτων και πρακτικών.
Για παράδειγμα, τα ποσοστά εφαρμογής λιπασμάτων είναι πέντε φορές υψηλότερα στην Ινδία από ό,τι στην Αιθιοπία, επομένως τα μέτρα μετριασμού που σχετίζονται με το έδαφος και τα λιπάσματα θα πρέπει να αποτελούν υψηλότερη προτεραιότητα στην Ινδία.
Ακολουθήστε το Agrocapital.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι τις ειδήσεις