Θέλω αρχικά να ευχαριστήσω τον κυνηγετικό σύλλογο Μουζακίου και να τον συγχαρώ για την πρωτοβουλία να διοργανώσει αυτή την ενδιαφέρουσα ημερίδα για το κυνήγι.
Το κυνήγι, είναι μια πολυδιάστατη δραστηριότητα. Η όλη διαδικασία εκτυλίσσεται στη φύση και αφορά ζώα, συνεπώς έχει πολύ ισχυρή περιβαλλοντική διάσταση αλλά και σημαντική οικονομική.
Βεβαίως, επειδή η κυνηγετική δραστηριότητα, επί της ουσίας παρεμβαίνει στη φύση, θα πρέπει να διέπεται από κανόνες και κυρίως από αρχές.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η όλη διαδικασία καθορίζεται με νόμους και αποφάσεις του αρμόδιου αλλά και των συναρμόδιων υπουργείων.
Για την τρέχουσα κυνηγετική περίοδο έχει εκδοθεί η σχετική απόφαση και από τις 20 Αυγούστου έχει ξεκινήσει το κυνήγι για τους περίπου 150.000 νόμιμους κυνηγούς. Για τους παράνομους δεν υπάρχει ούτε περίοδος, ούτε κόστος άδειας και αυτό είναι ένα μεγάλο πρόβλημα.
Επέλεξα στη σημερινή εκδήλωση να αναφερθώ σε ενα ζήτημα εξαιρετικά σοβαρό, που απασχολεί τη χώρα και έχει άμεση σχέση με το κυνήγι. Πρόκειται για την αφρικανική πανώλη των χοίρων, ένα σοβαρό ιογενείς νόσημα το οποίο απειλεί τη χοιροτροφία.
Το νόσημα έχει πολύ υψηλή μεταδοτικότητα, έως 100% θνησιμότητα στην οπεροξεία και τη οξεία μορφή, δεν θεραπεύεται και δεν έχουμε μέχρι σήμερα στη διαθεσή μας αποτελεσματικό εμβόλιο. Προσβάλει αποκλειστικά τον χοίρο και τον αγριόχοιρο και ΟΧΙ τον άνθρωπο ή αλλά είδη ζώων.
Η μετάδοση της νόσου γίνεται άμεσα, με επαφή των υγειών με άρρωστα ζώα αλλά και έμμεσα:
- Με την κατανάλωση υποπροιόντων χοίρων τα οποία δεν έχουν υποστεί θερμική επεξεργασία.
- Μηχανικά με ρούχα, εξοπλισμό και μεταφορικά μέσα που μεταφέρουν τον ιό σε μεγάλες αποστάσεις.
- Ιατρογενώς
- Με έντομα (κρότωνες, μύγες, κουνούπια)
- Με κανιβαλισμό νεκρών μολυσμένων ζώων.
Εκτός Αφρικής η είσοδος της νόσου έγινε όταν υπολλείματα τροφίμων από διεθνή λιμάνια και αεροδρόμια που περιείχαν ωμό χοιρινό κρέας χρησιμοποιήθηκαν ως ζωοτροφές.
Η εμφάνιση της νόσου σε μια εκτροφή θα έχει σαν αποτέλεσμα την υποχρεωτική θανάτωση των ζώων της εκτροφής, αλλά και περιορισμό στις μετακινήσεις ζώων και προιόντων κρέατος, με πολύ σοβαρές επιπτώσεις στο εμπόριο και την οικονομία.
Έχουμε λοιπόν επιπτώσεις οικονομικές, αλλά και κοινωνικές που αφορούν τόσο τη συστηματική οσο και την οικόσιτη χοιροτροφία, καθώς και στη θήρα, λόγω των απαγορεύσεων που θα επιβληθούν εφόσον διαπιστωθεί κρούσμα και λόγω της ενδεχόμενης μείωσης του πληθυσμού του αγριόχοιρου.
Αυτό που κινητοποίησε τις αρχές και ξεκίνησε η συζήτηση και η λήψη μιας σειράς μέτρων, ειναι τα κρούσματα στη Βουλγαρία.
Έχουν εντοπιστεί περισσότερες από 20 εστίες στη συγκεκριμένη χώρα, με πιο ανησυχητικό για εμάς, την εμφάνιση κρούσματος σε απόσταση 13 χιλιόμετρων από τα Ελληνικά σύνορα. Στις 9 Αυγούστου εντοπιστηκάν νεκροί δύο αγριόχοιροι, με αιτία θανάτου την Αφρικανική πανώλη.
Η επιζωοτία στη Βουλγαρία εξελίσσεται, έχουν θανατωθεί ήδη περισσότεροι από 130.000 χοίροι, γι’ αυτό και η ανάγκη τήρησης μέτρων βιοασφάλειας είναι επιτακτική.
Η Ελλάδα προχώρησε στην απαγόρευση της εισαγωγής χοιρινού κρέατος από τη Βουλγαρία, αλλά ο βασικός φορέας του ιού στη φύση είναι ο αγριόχοιρος. Με δεδομένο ότι δεν είναι δυνατόν να υπάρξει περιορισμός στη μετακίνηση των άγριων ζώων, απαιτείται η λήψη προσθέτων μέτρων, ο καλός συντονισμός και η συνεργασία όλων των εμπλεκόμενων.
Η συνεισφορά των κυνηγών, σε αυτό το σοβαρό ζήτημα, μπορεί και πρέπει να είναι καταλυτική.
Στις 30/7, πραγματοποιήθηκε συνάντηση στο ΥΠΑΑΤ, του υπουργού με εκπροσώπους της κυνηγετικής συνομοσπονδίας Ελλάδας, με βασικό θέμα τη συμβολή των κυνηγετικών οργανώσεων και τη συνεργασία τους με τις κτηνιατρικές υπηρεσίες στην αντιμετώπιση του προβλήματος.
Στη συνάντηση τέθηκε από την ομοσπονδία, ορθά κατά τη γνώμη μου, και το ζήτημα της παράτασης της κυνηγετικής περιόδου για τον αγριόχοιρο ώστε να αντιμετωπιστεί συνολικά το πρόβλημα που προκαλεί ο υπερπληθυσμός τους. Το αίτημα δεν έγινε δεκτό. Αυτό που έγινε δεκτό και αναφέρεται στη ρυθμιστική απόφαση θήρας 2019-2020 ειναι η κάρπωση αγριόχοιρου χωρίς περιορισμό ανά κυνηγό και ανά έξοδο.
Ταυτόχρονα συμφωνήθηκε ένα πλαίσιο συνεργασίας των κυνηγών και των κτηνιατρικών αρχών που περιλαμβάνει:
- Την παρατήρηση και ενημέρωση των κτηνιατρικών υπηρεσιών από τους κυνηγούς για εντοπισμό νεκρών ή τραυματισμένων αγριόχοιρων, ή και αγριόχοιρων με ασυνήθιστη συμπεριφορά (υπνηλία, αλλοιώσεις , μειωμένη αντίδραση σε ερεθίσματα).
- Η σωστή διαχείρηση του θηράματος (δηλαδή τα υπολλείματα των θηραμάτων να μην δίνονται ως τροφή στα κυνηγόσκυλα, να μην απορρίπτονται στο περιβάλλον και σε καμία περίπτωση να μην χρησιμοποιούνται ως ζωοτροφή).
- Ο καθαρισμός του εξοπλισμού και του οχήματος που χρησιμοποιήθηκαν στο κυνήγι.
- Αποφυγή επαφής των σκυλιών με το θήραμα.
- Δεν μεταφέρουμε θηραμάτα σε χοιροτροφίκες εκμεταλλεύσεις και σε εγκαταστάσεις επεξεργασίας κρέατος.
- Η λήψη δειγμάτων από νεκρά ζώα μετά από συνεννόηση με τις κτηνιατρικές υπηρεσίες.
Μερικά από τα συμπτώματα που οδηγούν σε υποψία της νόσου είναι:
Ερυθρότητα του δέρματος του ρύγχους και των αυτιών, κατάπτωση, πυρετός, υγρό στις κοιλότητες του σώματος του ζώου, διογκωμένος σπλήνας και ήπαρ, αιμορραγίες σε εσωτερικά όργανα.
Το ζήτημα είναι εξαιρετικά σοβαρό. Αυτή τη στιγμή ο στόχος είναι η επαγρύπνηση όλων μας ώστε να αποτραπεί η είσοδος του ιού στη χώρα.
Σε περίπτωση που το νόσημα εισέλθει ο στόχος θα είναι ο περιορισμός της εξάπλωσης. Σε κάθε περιπτωση θεωρώ ότι η συμβολη των κυνηγών μπορεί να ειναι καταλυτική.
Όλοι οφείλουμε και πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί, σε αυτή τη συγκυρία. Είμαι βέβαιη ότι η συνεργασία των κυνηγών με τις αρχές θα είναι αποτελεσματική.
Σας ευχαριστώ πολύ και εύχομαι καλή συνέχεια στην πραγματικά ενδιαφέρουσα εκδήλωσή σας.