«Ο θεσμός των λαϊκών αγορών επιτελεί κοινωνικό έργο, μειώνοντας ή εξαφανίζοντας ουσιαστικά τους μεσάζοντες στην εφοδιαστική αλυσίδα αν μιλούμε για παραγωγούς που οι ίδιοι διαθέτουν τα προϊόντα τους απευθείας από το χωράφι στον πάγκο της λαϊκής».
Η αξία των λαϊκών αγορών, ως χώρων διάθεσης προϊόντων σε προσιτές τιμές, αναδεικνύεται ακόμη περισσότερο σε περιόδους κρίσεων ή διαταραχών στις αγορές για διάφορους λόγους, όπως η διεθνής εκτίναξη του ενεργειακού κόστους που επιφέρει αλυσιδωτές αυξήσεις σε αγαθά και υπηρεσίες.
Αν συμφωνούμε στην αξία του θεσμού των λαϊκών αγορών, πιστεύω ότι κατανοούμε και την ανάγκη διαρκούς εκσυγχρονισμού που επιτάσσουν οι καιροί προς όφελος πρωτίστων των καταναλωτών, με απόλυτο σεβασμό στους κανόνες διαφάνειας, αλλά και με αναγνώριση του έργου που επιτελούν όσοι είτε διαθέτουν την παραγωγή τους, είτε διακινούν ως επαγγελματίες προϊόντα στις λαϊκές». Τα παραπάνω τόνισε ο βουλευτής Λαρίσης της Νέας Δημοκρατίας κ. Μάξιμος Χαρακόπουλος στην επί των άρθρων συζήτηση του νομοσχεδίου του υπουργείου Ανάπτυξης για την αναμόρφωση του ρυθμιστικού πλαισίου λειτουργίας του υπαίθριου εμπορίου στην Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής.
Ο Θεσσαλός πολιτικός κατέθεσε συγκεκριμένες παρατηρήσεις μετά από συνεργασία που, όπως είπε, είχε με τον Γραμματέα της Ομοσπονδίας Λαϊκών Αγορών Θεσσαλίας κ. Βασίλη Λυγούδη και τον πρόεδρο των Παραγωγών Λαϊκών Αγορών νομού Λάρισας κ. Δημήτρη Πούρικα.
Έκπτωτοι μέσω… ΟΣΔΕ
Ως προς τη διάρκεια ισχύος των αδειών δραστηριοποίησης στο υπαίθριο Εμπόριο, ζήτησε να διευκρινιστεί «ότι η διάρκεια ισχύος των αδειών των παραγωγών είναι για 5 χρόνια όπως και για τους επαγγελματίες και όχι για 1 έως 5 χρόνια, για να μη δημιουργείται η εντύπωση ότι έχουμε δυο μέτρα και δυο σταθμά. Θα πρέπει, επίσης, να διευκρινιστεί για τη χορήγηση αδειών ότι οι υφιστάμενες θέσεις δεν τίθενται σε προκήρυξη. Μάλιστα, οι παραγωγοί ζητούν η προκήρυξη των νέων θέσεων να γίνεται ανά τρείς μήνες. Και επιπλέον να υπάρχει ελεύθερη προσέλευση των παραγωγών εάν υπάρχει προσωρινή θέση έως ότου αυτή προκηρυχθεί».
Ο Μάξιμος Χαρακόπουλος χαρακτήρισε «ιδιαίτερα δεσμευτική» τη διάταξη «που καθιστά αναγκαία προϋπόθεση για την εκ νέου χορήγηση θέσης σε λαϊκές αγορές την πώληση τουλάχιστον του 50% της δηλωθείσας ποσότητας στο Ο.Σ.Δ.Ε. Κατανοώ το πνεύμα του νομοθέτη για την αποφυγή “παραγωγών-μαϊμού”, αλλά νομίζω ότι θα πρέπει να υπάρξει μεγαλύτερη ευελιξία. Η παραγόμενη ποσότητα δεν είναι σταθερή, ούτε υπολογίζεται εύκολα. Οπότε αν υπάρχει εκ των προτέρων δέσμευση για τις ποσότητες που προκύπτουν από τη δήλωση καλλιέργειας στο ΟΣΔΕ, τότε κινδυνεύουν να βρεθούν έκπτωτοι από τη θέση».
Το παράδειγμα της Λάρισας
Ο κυβερνητικός βουλευτής αναφορικά με το «τέλος θέσης, το γνωστό ως ημερήσιο δικαίωμα», πρότεινε «επειδή η είσπραξη ηλεκτρονικά είναι δυσχερής για τους παραγωγούς μεγαλύτερης ηλικίας που δεν έχουν εξοικείωση με την τεχνολογία», να δοθεί «η δυνατότητα σε κάθε εισπράττουσα αρχή, σε κάθε δήμο, να καθορίζει τον τρόπο είσπραξης του δικαιώματος. Στον δήμο Λαρισαίων, για παράδειγμα, η πληρωμή του δικαιώματος γίνεται την ημέρα προσέλευσης στη λαϊκή αγορά σε επόπτη της λαϊκής αγοράς. Έτσι, η πληρωμή είναι πιο άμεση και δεν αδικούνται και οι παραγωγοί προπληρώνοντας για ημέρες που ενδεχομένως δεν θα μπορέσουν να συμμετέχουν στη λαϊκή».
e-katanalotis σε κεφαλοχώρια…
Σχετικά με την υποχρέωση όσων δραστηριοποιούνται στις λαϊκές αγορές «να ενημερώνουν την ψηφιακή πλατφόρμα e-katanalotis της Γενικής Γραμματείας Εμπορίου και Προστασίας Καταναλωτή για την τιμή εκκίνησης και τη διαθέσιμη ποσότητα ανά προϊόν» υπογράμμισε ότι έχει «στόχο τη διαφάνεια και την προστασία του καταναλωτή. Η μεταρρύθμιση αυτή είναι εύλογο να ξεκινήσει από την Αθήνα και τη συμπρωτεύουσα. Η αποστολή όλων αυτών των στοιχείων με sms, πρακτικά δεν είναι εφικτή στις λαϊκές αγορές στην επαρχία και ειδικά στα κεφαλοχώρια από παραγωγούς σε ηλικίες κοντά στη σύνταξη που δεν έχουν την εξοικείωση στα ηλεκτρονικά μέσα και κινδυνεύουν να κληθούν να καταβάλουν μεγάλα πρόστιμα σε σχέση με τον τζίρο που επιτυγχάνουν». Τέλος, υποστήριξε ότι «τα πρόστιμα θα πρέπει να έχουν σωφρονιστικό και όχι τιμωρητικό χαρακτήρα. Η ποινή της ανάκλησης της θέσης είναι εξοντωτικό μέτρο που πρέπει να επανεξεταστεί στο πλαίσιο της ισονομίας με το στεγασμένο εμπόριο».
Ακολουθήστε το Agrocapital.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι τις ειδήσεις